Hyunjin
Sabah erkenden kalkmış, ilk yaptığım şey duşa girmek olmuştu. Okul açıldığından beri uzun zaman sonra ilk defa hevesli gitmeye başlamıştım. Jeongin'le uğraşıyordum,çünkü başta gizemli gelmişti ve tanımak istemistim.
Artık bir şeyler değiştiğini hissediyordum, okula gitmek için sebebim oymuş gibi geliyordu.Mutlu mutlu şarkı söyleyerek formamı giymiş, yakamı düzeltip saçlarımı sıkı olmayacak şekilde toplamıştım. Çantamı tek koluma astıktan sonra Jeongin'in evine doğru yürüyordum.
Yaklaşık iki haftadır beraber takılıyorduk ve Jeongin'de en çabuk fark ettiğim şey, fazlasıyla geç kalıyordu her gün. Dakik olan birisi olarak asla tahammül edemediğim şey geç kalmak olsa da, Jeongin geç kalınca sorun olmuyordu. Çıktığım gibi Jeongin'e yazmıştım uyanması için, şu an daha büyük ihtimalle uyuyordu.
Hyunjin: gunaydin prenses uyandin mi
(7.58)Jeongin: UYAMDİM TABİ GUNAYDİN
(8.02)Hyunjin: 5 dakikaya kapiya cikmazsan
Dovucem.
Her gun bekletilir mi insan yazık günahJeongin: ne bekletmesi canim benim
Ben bekletmiyorum sen erken geliyosun
Hem iki dakikaya hazirim ben.Hyunjin: Jeongin daha yeni uyanıp gozunu ovusturdugunu biliyorum
Neyse cabuk ol canim.Jeongin: 🤗
Jeongin ben geldikten on dakika sonra koştura koştura aşağı inip yanıma gelmişti. Turuncu atkısını takmış koşturmasından yanakları kızarmıştı. Ona gülümsedikten sonra otobüse doğru hızlıca yürümeye başlamıştık. Okula eskiden en erken ben giderdim ama Jeongin sağolsun geç kalmamak için otobüse koşuyorduk.
Otobüse nefes nefese yetişmiş ve yanyana oturmuştuk. Okul fazlasıyla uzaktı. Jeongin omzuma yaslanmış, okula gelene kadar öyle gitmiştik. Kalbim yerinden çıkacak gibi hissediyordum. Jeongin'e bakmıştım ve iki saniye içerisinde bayılmıştı sanki.
Okula geldiğimizde onu yavaşça dürtmüş, dersin başlamasına az kaldığı için hızlı adımlarla sınıfa girmiştik. Seungmin anlamadığım şekilde bize garip garip bakıyordu.
Çantamı arka sıraya koyduktan sonra Seungmin'in yanına giden Jeongin'e bakıyordum. Bu kadar yakın olduklarını ilk defa görüyordum, belki de öylelerdi ama ben görmemiştim. Onlara odaklanmışken sınıfa bizden de sonra gelen Soobin bana yargılayıcı bakışlar atarak söyleniyordu.
"Oğlum milleti dikizleyeceğine sıramdan al şu mikrobiyolojik çantanı amına koyayım."
Çantamı kendi sırama aldıktan sonra göz devirmiştim Soobin'e. Sabah sabah sinir olma mesaim başlamıştı.
"Paşama bak sen ilk defa ilk derste geldi, kış saatini bıraktın herhalde!!"
Demişti sıra arkadaşı Taehyun. Biraz fazla iyi anlaşıyorlardı. Birbirlerine girişmişlerdi şimdiden. Soobin anlamadığım garip el hareketleri çekiyor Taehyun da onu fotoğraf çekiyordu sonra anırıyorlardı.
Kafaya yememe çok az kalmışken kurtarıcım Jeongin sonunda yanıma oturmuş, ders başlıyordu. Baekhyun hoca Chanyeol hocanın yanından gelip sonunda gelebilmişti derse.
Bu ders bizi test çözmemiz için boş bırakmış, hemen telefonunu eline almıştı. Test kitaplarımızı çıkarmış ben ilk soruya odaklanmaya çalışırken Jeongin kulaklığını takmış son ses ayin yapan adamları dinliyordu. Adam bağırdığında yerimden sıçramış Jeongin'in bir kulaklığını kendi kulağıma takmış ona daha çok yakınlaşmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Looalike||Hyunin
Fanfiction-Matematikten 03 alan enayi sen miydin? -Benim, neden sordun?