Minsung Krallık

20

Konuşmamız bitince çocuğun yanına gittik "canım bizimle geliyorsun saraya"
"Gerçekten mi efendim"

"Gerçekten Kral Lee ye sor istersen"

"Gelmek istemiyormusun yoksa küçük bey"dedi minho

"İstiyorum kralım"
Gülümseyip arabaya bindik üçümüzde hyunjine bakıyordu sürekli çocuk sevdi galiba sarayın kapıları açıldı çocuğa baktığımda büyülenmiş gibi bakıyordu arabadan indik çocuğu indirmek için hyunjin çocuğa gülümseyerek "gel bakalım beyfendi" çocuk çok çabuk adapte olmuştu ona kucağından indiğinde saraya girdik bu sefer benim elimi tutmak yerine hyunjinin eline girdi hyunjin başta şaşırsada hemen tuttu elini kraliçeye olayları anlattıktan sonra onunda onayıyla sarayda kalmasına karar verdik çocuk daha 6 yaşındaydı

Minhoyla bir karar vermek için odamıza gittik çocuk hyunjinin yanındaydı

Hyunjinin anlatımıyla

Bu çocuk çok talıydı

"Eşimle tanışmak istermisin "

"Evlimisiniz efendim "

"Evet o çok güzel "

"Tanışmak isterim"

"Gel bakalım nerdeymiş bakalım " mutfağa baktığımda yoktu odada da yoktu "bahçeye bakalım ordadır"
Saraydan çıkıp bahçeye yöneldik arkası dönük çiçekleri suluyordu " bebeyim "

"Senmi geldi-" bana doğru döndü şaşırmıştı oda çocuğa bakıyordu

"Gel bakalım bu güzel benim eşim"

"Çok güzel "

"Misafirimiz kim hyunjin "

"Bu beyfendi artık bizimle sarayda yaşayacak "

"Öylemi tanışalım o zaman "

Cocuğa doğru yaklaştım
"Benim adım jeongin bebeyim senin adın ne"gülümseyerek söyledim "bilmiyorum"
Ne adını bilmiyormuydu yani"peki ai-"

"Karıcım seninle konuşalım önce "
"Tabi"hyunjinin anlatıklarıyla çocuğa baktım çiçeklerle oynuyordu
"Hyunjin o nunla ben ilgilenirim"

"Bebeyim jisungla konuş "
Kafa salladım çocuğun yanına geri gittim "seninle oynamamı istermisin"

"Çok isterim"

"Gel ozaman saklambaç oynıyalım ben sen hyunjin biz saklanırız oda bizi bulmaya çalışır "

"Neden ben saklanmıyorum ki"

"Hyunjin biz saklanıcaz sen arıyacaksın"

"Peki karıcım "

Biz çocukla ağaçların arkadına saklandık
3. Saklanışımızdı "Geliyo anne "ne annemi dedi o "ne dedin bebeyim bana sen"
"Ben özür dilerim ağzımdan kaçtı "

"Sorun değil sesiz olalım ki bulamasın bizi"

"Buldum bile "saklambaçi bırakıp kovalamaca oynamaya başladık çoçuk kaçıyo biz kovalıyorduk sonra çocukla hyunjin beni kovalamaya başladılar

"Yeter yeter" nefesimi dize getirdim

"Yorulmadınmı bebeyim acıktınmı"

"Acıktım karıcım"
"Sen değil hyunjin çocuğa diyorum"

"Darıldım pabucumuz dama atıldı hemen" yanağına öpücük bıraktım

"Gidelim mutfağa hazırlarım size bir şeyler" bir elinden ben diğer elinden hyunjin tuttu gittik mutfağa