Fear Or Love

16

Την επόμενη μέρα είχε γενέθλια η Εβελίνα και όπως την υποσχέθηκα δεν της έκανα πάρτυ αλλά της έστειλα κατευθείαν μύνημα μου απάντησε σε δευτερόλεπτα σηκώθηκα λοιπόν να καθαρίσω το σπίτι από ότι έψαξα ο Πίτερ δεν ήταν πουθενά οπότε καθάρισα το σπίτι μαγείρεψα και έκατσα στην τηλεόραση να τον περιμένω η Εβελίνα μου έστειλε και την ώρα που θα πάμε στο κλαμπ οπότε έβαλα να δω μια ταινία λίγο πριν με πάρει ο ύπνος άκουσα την πόρτα να ανοίγει και μπήκε μέσα ο Πίτερ
-Σε ξύπνησα μου είπε
-Οχι όχι ξύπια ήμουν του είπα χωρίς να φαίνεται ότι νυστάζω
-Α ωραία μου είπε και φαινόταν περίεργος
-Τι έχεις τον ρώτησα
-Τιποτα μου είπε και μπήκε στο γραφείο του
-Εβαλα το φαγητό στα πιάτα και πήγα να τον φωνάξω
Χτύπησα την πόρτα και περίμενα απαντήσει
-Μην μπεις μου είπε και φαινόταν κάπως ταραγμένος
-Το φαγητό είναι έτοιμο τι έχεις τον ξανά ρώτησα αλλά μου είπε ένα έρχομαι και έφυγα
Τον περίμενα ένα τέτοιο μέχρι τα έρθει και επιτέλους τον είδα με μπουφάν και μάσκα γέλασα και με κοίταξε κάπως περίεργα
-Ετσι θα φας τον ρώτησα με περιέργεια
-Ναι πειράζει μου απάντησε
-Οχι αν σε βολεύει του έλεγα καθώς γελούσε
Φαινόταν ότι δυσκολεύονταν να φάει και επειδή είχε την μάσκα αλλά και το μπουφάν και μέσα το σπίτι είχε πολύ ζέστη
-Ασε με να σε βοηθήσω του είπα καθώς του έβγαζα το μπουφάν αντιστάθηκε λίγο αλλά παρέμεινε ακίνητος μόλις το έβγαλα έπαθα σοκ
-Τι είναι αυτό του είπα καθώς κοιτούσα τα ματωμένα του χέρια
-Βγαλε την μάσκα του είπα
-Οχι μου απάντησε
-Βγαλτην αλλιώς θα το κάνω εγώ
Την έβγαλα και είδα να έχει μελανιές στο πρόσωπο του
-Τι έγινε του είπα με φανερό άγχος
-Εργατικο ατύχημα είπε και συνεχίσει να τρώει
-Πρεπει να πας νοσοκομείο είναι βαριές και βαθιές πληγές
-Νοσοκομειο δεν πάω για κανέναν λόγο θα έρθει ο Τζον από εδώ ο προσωπικός μας νοσοκόμος
-Καλα αλλά άσε με να στις δέσω
-Αντιγονη γίνεσαι ενοχλητική εδώ είσαι καθαρίστρια όχι σύζυγος μου είπε νευριασμένος
Δεν κατάλαβα τον λόγο που ξέσπασε αλλά έφαγα γρήγορα και πήγα στο δωμάτιο μου
Κοιτούσα τι ρούχα να βάλω για το βράδυ βρήκα ένα τέλειο μαύρο στενό φόρεμα το πήρα το δοκίμασε και αφού είδα ότι μου κάθεται τέλεια είπα να ξάπλωσα να ξεκουραστώ
Πίτερς ποβ
Ξέσπασα πάνω της δεν ξέρω γιατί την θέλω δεν ξέρω γιατί το έκανα όχι πρέπει να το βγάλω από το μυαλό μου δεν πρέπει πάλι να κολλήσω με κάποια

Πρίν 4 χρόνια
-Πιτερ Πίτερ που είσαι
-Εδω είμαι Ελίζα τι έγινε
-Καποιος χτυπάει την πόρτα και φοβάμαι
-Το φοβάσαι βρε Ελίζα
-Ειναι 3 το βράδυ Πίτερ τι λες να φοβάμαι
Κατεβαίνω κάτω και πάω να ανοίξω μόλις ανοίγω βλέπω τρείς τύπους με μαύρα ρούχα μπαίνουν στο σπίτι και αρχίζουν να πυροβαλανε παντού με πέτυχε μια σφαίρα στο χέρι και μια στο πόδι έπεσα κάτω αυτοί έτρεξαν πάνω στο δωμάτιο και βρήκαν την Ελίζα φώναζε να την αφήσουν αλλά αυτοί δεν άκουγαν η Ελίζα ήταν μία κοπέλα με κοντά κόκκινα μαλλιά καφέ μάτια και λίγο κοντή ήταν αρκετά όμορφη την έφεραν κάτω και συγκεκριμένα μπροστά μου και την σκότωσαν αίματα πετάχτηκαν παντού
-Αν σκοτωναμε εσένα δεν θα είχε σημασία καλύτερα αυτήν είπε ο κύριος με τα μαύρα ρούχα που από την φωνή του φαινόταν ότι ήταν σίγουρα 35+ μετά από αυτό λιποθύμησα με πήγαν νοσοκομείο για τρεις μέρες περίπου θυμάμαι να μου λένε ότι η Ελίζα είναι καλά την τέταρτη μέρα ήρθε ο αδερφός μου ο Άντριου
-Τι γίνετε αδερφέ πως είσαι σήμερα
-Καλα είμαι πονάω λίγο αλλά καλά πες μου τώρα η Ελίζα το πρόσωπο του Άντριου σκοτεινιάσε
-Εεε δες.... Καλά είναι
-Αντριου τι έγινε δεν με πείθεις είχα αρχίσει να ταραζωμαι
-Πιτερ πέθανε η Ελίζα
-ΤΙ?!
-Συγνωμη πέθανε ξημερώματα
Άρχισα φωνάζω και να λέω ότι δεν γίνεται να συμβαίνει αυτό
Τέλος αναμνήσεις

Ένας δυνατός θόρυβος με έκανα να ξανά επιστρέψω στην πραγματικότητα δεν θέλω να κολλήσω με την Αντιγόνη μόνο λύπη μπορώ να της προσφέρω η ώρα πέρασε και ήθελα να της μιλήσω δεν θα άντεχα έπρεπε να της πω έστω μια συγνώμη πήγα στο δωμάτιο της και χτύπησα την πόρτα

Αντιγόνης ποβ
Εκεί που καθόμουνα άκουσα την πόρτα να χτυπάει
-Περαστε είπα
Μέσα μπήκε ο Πίτερ κάπως σκεπτικός
Δεν έκανα κάτι απλά ξανά βγήκα στο μπαλκόνι κάθισα σε μια καρέκλα και άναψα ένα τσιγάρο με ακολούθησε και ήρθε και αυτός έψαχνα τον αναπτήρα και είδα φωτιά ο Πίτερ μου είχε ανάψει τον δικό του αναπτήρα άναψα το τσιγάρο από εκεί άναψα και αυτός ένα και καθόμασταν και δεν μιλούσαμε απλά κανονίζαμε
-Αντιγονη ήρθα να σου πω μια συγνώμη δεν ξέρω τι με έπιασε είπε μετά από λίγο ο Πίτερ
-Δεν πειράζει απλά ξαφνιάστηκα λίγο
-Αληθεια συγνώμη δεν ξέρω τι με έπιασε δεν ήθελα να σου μιλήσω έτσι
-Δεν πειράζει αλήθεια όλα καλά είπα ενώ δεν ήμουνα καλά αυτήν η καλοσύνη θα με φάει
Ο Πίτερ έφυγε και σηκώθηκα να ετοιμάστω δεν του είπα ότι θα βγω δεν τον ενδιαφέρει κιόλας ντύθηκα λοιπόν στολίστηκα και έφυγα τον είδα κάτω να περιμένει κάτι πήγα με είδε και μου μίλησε
-Ααα γιορτάζει η Εβελίνα σήμερα θα πάτε σε μαγαζί
-Ναι του είπα αφού δεν ήξερα τι άλλο να πω
-Που θα πάτε
-Δεν ξέρω η Εβελίνα έχει γενέθλια η Εβελίνα αποφασίζει μόλις το είπα αυτό χτύπησε το  κουδούνι και ήταν η Εβελίνα πίσω από την πόρτα με πήρε από το χέρι και φύγαμε
-Γεια σας κύριε Πίτερ είπε η Εβελίνα τον χαιρέτησα και εγώ και φύγαμε μπήκαμε στο ταξί και μετά από λίγο φτάσαμε στο κλαμπ ήταν ένα μεγάλο μαγαζί με πολύ κόσμο μέσα μπήκαμε και ήπιαμε το πρώτο μας ποτό πέρασε η ώρα και η Εβελίνα είχε μεθύσει
-Εβελινα κατέβα κάτω από το μπαρ της φώναζα αφού είχε τρελαθεί και χόρευε πάνω στο μπάρ
-Οχι είναι τα γενέθλια μου θα τα περάσω όπως θέλω εγώ μου είπε ζαλισμενη
-Εβελινα θα φας σφαλιάρα κατέβα
-Οχι έλεγε αυτήν εκείνη την στιγμή μπήκαν μέσα δύο άντρες και αμέσως κατάλαβα ότι είναι ο Πίτερ και ο Άντριου
-Εβελινα κατέβα της είπα για τελευταίο φορά αλλά δεν κατέβηκε ήρθε ο Άντριου την κατέβασε και την πήρε αγκαλιά για να φύγουνε με πήρε και εμένα ο Πίτερ και φύγαμε μπήκαμε μέσα στο αμάξι και ξεκινήσαμε για το σπίτι
-Δικο μου είναι το κλάμπ για αυτό ήμασταν εκεί μου είπε καθώς τον κοιτούσα με ανοιχτά μάτια ναι και επειδή την ξέρουν την Εβελίνα και εσένα από την εταιρία μας πήραν τηλέφωνο να έρθουμε επειδή η Εβελίνα μέθυσε κάπως έτσι φτάσανε σπίτι μπήκαμε μέσα άλλαξα ξεβαφτηκα και ξάπλωσα στο κρεβάτι κοιμήθηκα κατευθείαν.....

Αυτααα είχα καιρό να γράψω συγνώμη αλλά δεν προλάβαινα μέχρι το επόμενο φιλάκια 💋💋💋💋💋