Blue Lock - Rinsagi (Bitti)

5

Bu bölümü de arkadaşım -YukiNoKitsuke- ile yazmıyorum ve artık bunu belirtmeyeceğim çünkü birlikte yazdığımızda yine haber veririm 

İyi Okumalar <3

İtoshi Baba'dan devam

''Biliyorum çocuklar , sizlere çok eziyet çektirdim ve affedilmesi imkansız şeyler yaptım . Beni asla affetmeyeceğinizi biliyorum ama yine de bu konuşmayı yapmak istiyorum . Sae'ye ve Rin'e bakarak oğullarım tekrardan çok özür dilerim ayrıca annenizin ölümüyle yaptığım hataların farkına vardım .'' durdu , tepki vermelerini bekledi . 

''Baba bunları bize neden söylüyorsun ki Rin ile bana çektirdiklerinin sonu gelmedi bir de üstüne İsagi ve Bachira'yı da işin içine kattın , tekrardan seninle konuşmamızı bekleyemezsin . Sen bence fazlasıyla yapacağını yaptın , üstelik Rin İsagi'yle senin yüzünden ayrı kaldı ve sen şimdi kalkmış bize beni affedin mi diyorsun '' . 

Rin ''Abi sakin ol'' diyerek abisinin kolunu tuttu , ''biz buraya tartışmaya değil babamızın bizden ne istediğini öğrenmeye geldik'' dedi ama bir sorun vardı , Rin korkudan titriyordu . Fark ettirmemeye çalışsa da abisi Sae kolunu tuttuğu için anlamıştı . Sae biliyordu , küçükken nasıl korkup da odasına koştuğunu hatta sırf bunun yüzünden babasının Rin'i kemerle boğmaya çalıştığını biliyordu . 

Bu yüzden fazla uzatmadı ''Baba anneme ve Rin'e yaptıkların için seni asla ama asla affetmeyeceğim bunu da böyle bil'' diyerek herkesi bir hışım odadan çıkardı . Kapının önünde boş boş beklemek yerine Sae'nin odasına geçtiler , kapıyı kapattıklarında Rin hemen Sae'ye sarıldı ve ağlamaya başladı . 

İsagi ile Bachira onları bir süre yalnız bırakmak adına İsagi'nin odasına doğru gittiler , Sae'de onların gitmesinin verdiği rahatlıkla onu sakinleştirmeye çalışıyordu ama küçükken olan şeyler aklına geldikçe psikolojik olarak çöküyordu , artık dayanamadı ve o da kardeşiyle ağlamaya başladı . 

Daha önce hiç olmadığı kadar birbirlerine sıkı sarılıyorlardı , bir daha da birbirlerinden kopmak gibi bir durumun söz konusu olmaması için içlerinden Tanrı'ya duaları sıralıyorlardı .Kimsenin emri altında kalmadan yaşayabileceklerdi fakat babalarının öleceğinden haberleri yoktu , yine de artık pek umurlarında olmazdı . 

Günün sonunda Sae ve Rin sarılarak ağlamaları bitince İsagi ile Bachira'yı çağırdılar ve kendi istedikleri eve taşınmak için toparlanmaya başladılar , herkes bütün eşyalarını aldıktan sonra oradan ayrıldılar . Sae son kez korumalardan arabasını çıkartmalarını rica etti , ardından arabaya bavul , çanta artık ne varsa her şeyi doldurup yola çıktılar . 

Yolda her şey güzel gidiyordu İsagi ve Bachira heyecanla konudan konuya bir sürü şey anlatıp gülerken bir anda arabanın frenleri bozuldu , Sae direksiyonu kontrol edemedi bunların ardından araba yoldan çıktı ve büyük bir kayaya hızla çarptılar . 

Yaklaşık 3 saat sonra 

İsagi gözlerini açtı bir an duraksadı sonra ne olduğunu hatırlayınca ayaklandı , sadece kazadan kurtulmalarını istiyordu . Koşarken Bachira ile karşılaştı bir anlık ne yapacaklarını bilemeseler de sonradan toparlanıp birbirlerine sarıldılar ama bu durum uzun sürmedi . Hemen yoğun bakımın kapısının önüne geldiler , 10 ya da 15 dakika sonra hemşire çıktı . 

''Siz arkadaşları mısınız'' dedi hemşire , ikisi de evet diye cevapladılar ardından hemşire devam etti ''İkisi de ağır yaralıydı ve çok kan kaybetmişlerdi ama onları ameliyat eden doktor çok iyiydi bu yüzden kurtuldular , aynı odaya alınacaklar bu yüzden o zamana kadar lütfen bekleyin geçmiş olsun'' diyerek ayrıldı . 

Bakalım yaşadıkları kötü şeyler bitecek mi yoksa devam mı edecek bunu bir sonraki bölümde öğreneceğiz 

Arkadaşlar normalde devam etmek isterdim ama okul olduğu için erken yatıyorum ve maalesef burada bırakmak zorundayım 

Ayrıca Haikyuu shiplerinin kurgularına da yavaştan geçiş yapmayı düşünüyorum 

Bayss <3