Zatraceni w chaosie | Alex Turner x Veronica Walker

𝐑𝐨𝐳𝐝𝐳𝐢𝐚𝐥 𝐈𝐈

Pot, głośna muzyka, ludzie ocierający się o mnie i gorzki posmak śliny. To właśnie czułam na ostatnim z utworów. Nazywał się on Suck It and See i muszę przyznać, że brzmiał nieźle.

Włączyłam telefon, aby sprawdzić godzinę. Zerknęłam ukradkiem na Trevora, który na szczęście nie zwracał na mnie tymczasowo uwagi. Złapałam przyjaciółkę za nadgarstek i zaciągnęłam za sobą w stronę wejścia na backstage.

- Pamiętaj, że jeśli coś między tobą, a którymś z członków zespołu, macie się zabezpieczyć. Nie mam zamiaru być jeszcze ciotką. - och i się zaczęło. W wyobraźni uderzyłam się otwartą dłonią w twarz.

- Mavis do jasnej cholery - zatrzymałam się i stanęłam twarzą w jej stronę. - Nie będziesz ciotką, bo do niczego kuźwa nie dojdzie.

Próbowałam zachować spokój, ale jej brudne i jednoznaczne myśli mi na to nie pozwalały. Zamknęłam oczy, wstrzymałam oddech i policzyłam do dziesięciu. Chwilę później wzięłam na zmianę trzy wdechy i wydechy. Robię tak zawsze, gdy emocje biorą górę.

Gdy zaczęłam liczyć, jedno z wspomnień pojawiło mi się przed oczami. Przypomniałam sobie jak ojciec podniósł na mnie głos i rękę- nie uderzył mnie, bo nie zdążył. Uciekłam wtedy z domu nad jezioro w lesie. Do mojego i Alexa miejsca. Znalazł mnie tam roztrzęsioną. Przytulił mocno do siebie i kazał uspokoić się w taki sposób, w jaki robię to obecnie. Gdy próbowałam to zrobić, zaczął śpiewać Stop Crying Your Heart. Moja ulubiona piosenka od Oasis.

Nie wiem dlaczego się tak wściekam, jeśli chodzi o facetów. Jakby moje serce zamknęło się na dobre. Nie reagowałam ani na dotyk, ani na słowa, żadnego, który próbował mnie poderwać. A było ich wielu.

Zostawiłam Mavis pod drzwiami, bo uparła się, że 'będzie zabezpieczać mi tyły', a po okazaniu identyfikatora weszłam do środka.

Co w ogóle miała znaczyć ta jebnięta wymiana zdań z blondyną. Oni są obcymi ludźmi! Jedyne co o nich wiem, to kurwa, jak mają na imię i na czym gra- Zaczęłam prowadzić z sobą wewnętrzną konwersacje, idąc korytarzem. A czemu przerwałam? No, domyślcie się kurwa.

Potknęłam się po raz drugi tego dnia. Na moje nieszczęście upadłam tuż przed zespołem, który chyba zmierzał do jakiejś sali spotkań z fanami.

Usłyszałam parsknięcie, a po chwili dwa kroki zbliżające się do mnie. Ktoś wyciągnął w moją stronę dłoń, a ja chwyciłam ją, żeby się podnieść. Zaczęłam otrzepywaćz siebie kurz, tłumacząc się i przepraszając głupio.

- Ronie?

Zastygłam w bezruchu. Zwrócił się do mnie ksywką, ale przecież się nie znamy. Źrenice mi się zwęziły. Podniosłam wzrok przerażona i tępo patrzyłam się w twarz jednego z czwórki.

Chwila. Matthew, Jamie, Alex.. Ten głos.. O. Mój. Boże. W myślach dałam sobie faceplama. Że wcześniej kurwa kropek nie połączyłam. Mój wzrok z trzymającego identyfikator Jamiego, spoczął na wokaliście.

Okulary frontmana zjechały na skrzydełka nosa, ukazując jego ciemne tęczówki, a on sam stanął jak wryty.

Trzęsącymi się dłońmi sięgnęłam po telefon, aby wyszukać członków zespołu. Musiałam się upewnić. Musiałam wiedzieć, czy to oni. Sprawdziłam nazwiska. Zakryłam usta dłonią, a do oczu cisnęły się łzy, których nie mogłam sobie pozwolić wypuścić.