İstemsiz Çınlamalar

1.bölüm

Hesabım biri tarafından çalındı sizden ricam o hesabı kapatmama yardımcı olmanız benim hesabım çalındı.

O yüzden yeni hesab açtım ve burdan devam etmeyi düşünüyorum istemsiz çınlamaları zaten diger hesabımdan 3 bölüm okumuştunuz ve ordakı bölümleri burda da yazıp atıcam.

Önümze gelen her pazar yeni bölüm yayınlanacak şimdiden haberiniz olsun neyse çok konuştum diziye geçelim tabi bu okuyanlar için geçerli değil sadece kitabıma oy vermeniz yeterli olur.

1.Bölüm - İlk karşılaşma

Yazarın anlatımın'dan

Geçmiş Zaman

Genc adam her şeyden ve her kesden uzaklaşmak istiyordu bunalmıştı artık. Annesi'nin zoruyla istemeyerek evlenmişti. Sırf annesi'ni kırmamak için bu evliyiğe razı olmuştu.

Çalışma odasın'ın kapısının çalmasıyla başını evraklardan kaldırmadan soğuk bir tonda konuştu. "Gir!" kadın duyduğu sesle yavaşca kapıyı açtı.

İçeriye girip kapıyı arkasından kapatı. "Müsayitmisin Melih" dedi gülümseyerek adam ikinci ismini duymasıyla hızla başını evraklardan kaldırdı.

Sinirle önünde duran kadına baktı. "Ben sana daha kaç defa diyicem benim ikinci isimi ağzına alma diye!" dedi dişlerinin arasında.

Kadın ürkekce kocasına baktı oda istemeyerek onunla evlenmişti ama bir kaç ay sonra ona deli gibi aşık olmuştu onu sevmişti ama adam onu sevmeyi bırak yüzüne bakmıyordu bile.

Hep ona soğuk bakıyordu gözlerinde hiç ona karşı sevgi görmüyordu onu her gördüğünde deli gibi atan kalbine söz geçiremiyordu bile.

Ama onu sevmekten vaz geçmiyordu zaten çocukları da bir türlü olmuyordu kadın belki bir çocuğu olursa o zaman belki kendisini sever diye umut etti.

Ama bir türlü çocukları olmuyordu diye yavaşca umuttu sönmüştü derince tutkunup gözlerini bakmaya doyamadığı ela gözlerden çekti. "B-ben b-ben ö-özür d-dilerim Uras"

Dedi titrekçe adam sinirle kadının yüzüne bakıyordu kısa süre sonra derin nefes alıp bakışlarını kadından çekti. "Yine ne için geldin sen!" dedi bıkmışcasına.

"Annem yemeğe çağrıyor onu haber vermek için geldim" diyip bakışlarını adama çevirdi ama adam ona bakmıyordu bile elindeki evrakları bırakmadan.

"Anladım gelirim" kadın onun bu umursamaz haline üzgünce başını saladı ve odadan çıktı kadının çıkmasıyla adam derin nefes alması bir oldu.

Elindeki evrakları masaya koyup arkaya yaslandı ve kapanan kapıya baktı artık bu kadından bıkmıştı sadece anne'si için katlanıyordu.

Masadan duran telefonu alıp ayağa kalktı çalışma odasından çıkıp aşağı salona indi hiç bir şey demeden baş köşeye oturdu.

Oğlusunu gören anne'si. "Hoş geldin oğlum" dedi gülümseyerek adam başını yukarıya kaldırıp yüzünde hafif tebesümle annesine baktı.

"Hoşbuldum gönlümün sultanı" diyip tekrar önüne döndü ve hep beraber yemek yemeye başladılar sofrada ancaq qaşık ve çatal sesleri vardı.