achtentwintig.

1.1K 109 21
                                    


Hij glimlachte ietwat verlegen. "Ik weet dat ik klink als een meisje zodra ik dit zeg. Je moet me beloven niet te lachen." Ze knikte glimlachend en wachtte.

"Ik hou hiervan." Hij keek haar verlegen aan. Zijn wangen kleurden een beetje rood. "Hier zitten en praten, met jou."

de bushalte.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu