Travmasız Aşk [BXB]

Tanışma

Selamlar sonunda yeni kurguyla karşınızdayım ama neden bilmiyorum çok heyecanlıyım umarım diğer kurgum gibi beğenilir neyse hadi yeni hikayeye geçelim

✨

"Abi geç geç şunu da şuraya koydun mu herşey tmmdır"dedim nakliyeci abiye aa bu arada selam ben burak bu hikayenin baş karakterlerinden biriyim neyse şuan ne yaptığımızı merak ediyo olabilirsiniz şuan yeni taşındığımız evimize eşya taşıyoruz neyse hikayeye devam edelim

"Baba gelsene bi şuraya"diyerek içerdeki babama seslendim babam homurdanarak yanıma geldi böyle yapmasının sebebi taşınıyor olmamızdı hiç sevmezdi böyle şeyleri yeni bir şey ona göre değildi işte

"Noldu Burak"dedi şikayetçi bir sesle. Onu biraz anlıyordum ama bu kadar huysuz olmasının sebebi neydi bilmiyordum

"Baba burası iyi mi sence koltuk için hem annem nerde biliyo musun"dedim merakla çünkü annemi geldiğimden beri hiç görmemiştim belki markete gitmiştir diye düşündüm ama yinede babama sordum

"Ben nerden bileyim annen nerde Allah Allah"dedi bağırarak bi anda bağırdığı için  yerimden sıçramıştım genelde böyle bağırmazdı ama her şey üst üste gelince böyle sinirlenmişti büyük ihtimal

"Baba sordum sadece neyse sen git yat ben annemi bulurum"dedim onu sakinleştirmek için"tmm akşam yemeğe beni kaldırın"odaya giderken söylemişti bunu"tamaam"diyerek karşılık verdim

30 dk sonra

"Anne ben biraz dolaşmaya çıkıyorum gelirim birazdan"annem tmm der gibi kafa sallamıştı

Annemi ararken annem eve gelmişti komşuya gitmiş meğersem hemen ne ara arkadaşlar edindi anlamamıştım ama kadınlarda normaldi böyle şeyler hemen kaynaşıyorlardı

Düşünceleri kafamdan atarken evden çıkmış mahallede yürüyordum çok güzel bir yerdi buraya gelmeyi ben istemiştim çünkü önceki oturduğumuz yerde çok iyi insanlar yoktu bende bu yüzden taşınmak istemiştim ailem başta kabul etmemişti ama biraz ısrar edince hemen kabul etmişlerdi

Biraz daha yürüdükten sonra bir market görmüştüm hemen su ve bir tane çikolata almıştım,onları yerken bir yandan da etrafı inceliyordum çok güzel bir yerdi bence burası umarım bu fikrim hiç değişmez

Yürürken bir anda omzuma biri çarpmıştı ve ataklarımdan biri tutmuştu hemen kendimi sakinleştirmem lazımdı ama yapamıyordum hep o gün geliyordu aklıma

"Hey iyi misin noldu"biri bana sesleniyordu ama sesi çok boğuk geliyordu ve şuan onu duyabilecek bir durumda değildim

Ellerim saçımda saçlarımı çekiyordum bunu her böyle olduğunda istemsizce yapıyordum

Biraz süre geçtikten sonra yabancı yüzümü suyla yıkıyordu ama o elledikce ben kendimi kaybediyordum en sonunda pes etmiş ve yere oturmuştum atağın geçmesini bekliyordum

Artık yorulmuştum bundan bir kişinin hatası yüzünden hayatım çok kötü yerlere gelmişti ve ben hala o kişiyi bulamamıştım ki bulsam bile artık işime yaramazdı kaç sene geçmişti üstünden sonuçta

Bir süre sonra sakinleşmiştim ve o yabancı hâlâ yanımda duruyordu normalde insanlar benden korkar uzaklaşırlardı onun burda durması garibime gitmişti

"Niye hâlâ burdasın korkmadın mı benden"dedim şaşkın bir ifadeyle"hayır senden niye korkayım ben sadece benim yüzümden bu halde olduğun için yanında durdum iyi olduğuna göre gidebilirim"dedi ve yanımdan kalktı tam adım atacakken kolundan tutmuştum

"Teşekkür ederim yanımda durdugun için normalde olsa kimse yanımda olmaz herkes korkardı benden"dedim haklıydım annem,babam bile ataklarımda yanımda durmazdı kendi kendine geçmesini beklerdim bunun yüzünden günlerde uyumadığımı biliyordum ama kimsenin umrunda değildi

"Teşekkür edilecek bir şey yaptığımı düşünmüyorum ama rica ederim"dedi ve benim geldiğim yöne doğru yürümeye başladı...

Yazarın kısmı

Burak 13,14 yaşlarındayken bir kaç kişinin taciz ve tecavüzüne katlanmak zorunda bırakılmıştı o günden sonra hiç kimseyle eskisi gibi olamamıştı zaten bu olaydan sonra kimse onunla ve ailesi ile konuşmak dahi istememisti sevgilisi ondan ayrılmış babası ve annesi onu evlatlıktan reddedme konumuna gelmişlerdi

Burak'ın hayatı çok zordu şuan lise son sınıf olmasına rağmen hiç arkadaşı yoktu çünkü kimse ile iletişim kuramıyordu herkesin o pis insanlar gibi olduğunu düşünüyordu yabancının onun omzuna deydiğinde geçirdiği atağı kaç gün üst üste geçirmişti, kaç kere psikolojik destek almıştı ama hiçbiri fayda etmemişti en sonunda herşeyden korkan böyle bir insan olmuştu işte

✨

Evet canlar yeni kurgumun ilk bölümüyle karşınızdayım evet biraz duygusal bir giriş oldu ama merak etmeyin çok güzel bölümlerde olucak şuanlık sadece Burak'ı konu alıcaz sonrasında diğer baş karakterimizin girişiyle çok çok güzel bir hikaye olucak ben inanıyorum

Neyse şimdi size Burak'ım çoğumu göstericem

Naaasııl Burak kuşum çok tatlı dimi yaaa

İg:bene.sz