Lise hayatında ilk günümdü. Çok heyecanlıydım. Yeni arkadaşlar, yeni ortamlar bir o kadar da tedirgindim. Okul kapısından içeriye girdim ve bir banka oturdum. Aradan tahminen bir saat geçti, yanıma bir kız geldi. Sarışın, mavi gözlü ve güzel bir kızdı. Yanıma oturdu. "Merhaba ben Azra" dedi. "Merhaba bende Gizem" dedim. Kaç yaşında olduğumu, nereden geldiğimi vs. herşeyi ayrıntısına kadar sordu. Sevimli ve cana yakın biriydi, sevmiştim onu. Zil çaldı ve içeriye girdik hepimiz. Herkes tanışıyor, kaynaşıyordu. Sınıfa girdiğimden beri sürekli dikkatimi çeken bir erkek vardı. Adı Arda'ymış, ünlü doktorlardan birinin oğluymuş. Çok şaşırmıştım, ünlü bir doktor oğlunun, devlet lisesinde ne işi vardı. Çok merak etmiştim açıkcası. Neyse ki o farketmeden gözlerimi ondan alabilmiştim. Bahçede tanıştığım kız, Azra yanıma geldi.
"Hadi gel bahçeye çıkalım."
"Olur."
Bahçeye çıkmıştık, yanımıza Arda ve diğer üç arkadaşı gelmişti. Arda esmer, kahverengi gözlü, uzun boylu ve çok yakışıklı bir çocuktu.
"Naber kızlar?"
Azra heyecanla;
"İyidir Arda sizden?"
Demişti. İlerledik beraber ve bir banka oturduk. Arda'nın gözü hep Azra'daydı. Beni görmüyordu bile, gerçi Azra dururken beni neden görsün ki. Hiç sesim çıkmıyordu, öylece oturduğum yerde Arda'yı seyrediyordum. İçeri zili çaldı ve sınıfa girmiştik. Azra ile Arda çok samimi olmuşlardı beraber oturuyor, gülüyor, eğleniyorlardı. Sınıfta herkes kaynaşmış bir tek ben yalnızdım. Zaten hep yalnızım ben, alışkınım yani. Aradan bir saat falan geçmişti Arda'nın arkadaşı yanıma geldi.
"Merhaba oturabilir miyim?"
"Merhaba tabikide."
"Ben Cüneyt sende Gizem olmalısın?"
"Evet."
"Memnun oldum tanıştığıma."
"Bende."
Aslında konuşmak istemiyordum ve bunu belli ettiğimi farkındaydım. Oda farkına varmış olmalı ki, hiç birşey konuşmuyordu yada konuşacak birşeyler bulamıyordu. Evlere dağılma vakti gelmişti. Ne Azraya ne de bir başkasına görüşürüz bile demeden okuldan ayrıldım. Aşağı sokağa gelince durdum ve kendi kendime "Ne yapıyorum ben, ne Arda'sı noluyor sana Gizem." Dedim. Hızlı adımlarla eve gittim ve hemen odama çıktım. Üzerimi değiştirdim, aşağı annemin yanına indim.
"İlk günün nasıl geçti Gizem'cim?"
"Fena değil annecim." Dedim ve salona geçtim. Abim ve babam daha eve gelmemişlerdi. Annem mutfakta uğraşırken, bende salon da kitap okuyordum. Aklıma birden bire Arda geldi. Ne oluyordu bana, neden onu düşünüyordum, bunun adı neydi? Farkındayım saçmalıyordum ve bir o kadar da korkuyordum. Ya aşık olursam? Yok yok, iyi değildim. Kafam allak bullaktı, zilin sesini babamların salona gelişlerini bile farkında değildim. Hep beraber sofrayı kurduk ve yemeğimizi yemeye başladık. Çok sessizdi bu sefer herkes, yemeğimi yedikten sonra hemen odama çıktım ve yatağıma yattım. Aklım yine Arda'ya gitmişti. Çok garip hissediyordum kendimi, ona karşı birşeyler hissettiğimi artık farkındaydım. Peki ama bu kadar çabuk mu?
Aradan 1 ay geçer...
Arda ile Azra sevgili olmuşlardır bile. İlk duyduğum da inanamamıştım, hala inanmakta güçlük çekiyorum. Artık tamamıyla farkındaydım ki ben Arda'ya aşıktım. Ona hislerimden bahsetmeyi çok istiyordum fakat bunu yapamazdım. O benim arkadaşımın sevgilisiydi. Onları beraber görmek beni üzüyor, yıkıyordu. Kimselere belli etmiyordum, herşey içimde saklıydı. Azra'nın yerinde olmayı çok isterdim. Okulun en popüler çiftiydi onlar, herkes onlardan bahsederdi. Hocaların gözünde de mükemmel bir öğrencilerdi. Zaman hep böyle akıp gidiyordu. Onlar mutlu, umutlu...
Bense, mutsuz, umutsuz ve her gece ağlıyordum.
