Hüma Kuşu

Eve dönüş

1 gün sonra

Barbar'ın ağzından
Hastane işlemlerini halletmiştik konağa dönücektik Lara Hüma'nın olayından çok fazla etkilenmişti hala kendini suçluyordu Lara korkuyordu bir kişinin başına birşey gelsin istemiyordu Ateş kuşlarını ve diğerlerinin konakta kalamsını istedi
Ve Şirinlik yaparak kabul ettirdi ben dahil herkes bir kaç gün o evde kalacaktık Lara için gerçi bu mantıksızdı Hüma'yı o evde koruyamamıştık sakat kalmıştı

Barbar:işlemleri hallettim çıkabiliriz herkes konağa gideceğine göre kim kimin arabasına binecek ayarlıyalım

Zıpkın:bizim tayfa ejderyayla gelsin barbar sende Hacer halayı Hacı amcayı Emine'yi ve Lara'yı al Kara sende Hüma'yla gelirsin

Hacer:ben hümamı bırakmam

Zıpkın:Hacer hala Hüma'ya birşey olmıycak Kara var yanında merak etme sadece arka koltukta rahatça uzansın diye öyle diyoruz inat etme

Barbar: Hacer hala zıpkın haklı sen en iyisi bizimle gel hem önden gidelim Hüma'ya o geceye dahil hiçbirşey hatırlatmamamız lazım

Hacer:haklısın oğlum biz önden gidelim

Barbar:Kara sende Hüma'yı eve geç getir hazırlık yapalım

Kara:Tamam da napıcam ki ben yani ne diycem Hüma'ya

Zıpkın:orasınıda sen düşün kara

Zıpkın güler

Barbar: Tekerlekli sandalye Lazım Hüma'ya evet onu falan al kahve içmeye götür aa biraz beni örnek al yengeni nasıl gezdiriyorum

Lara:Tabi tabi hep gezdirir beni

Kara ve zıpkın güler

Barbar:gülmeyin lan

Sultan lafa atlar hemen

Sultan:abi bende iyi değilim Kara'yla ben gideyim

Lara:olmaz sultan sen bizimle gel hem işlerimiz var daha herkese oda ayarlıycaz

Sultan:ya bende hastayım farkındaysanız

Lara:o kızın yarası çok derin tamam sen de acı çektin bir şey demiyorum o kız hem annesinden babasından hem de bizim yüzümüzden çok acı çekti sen hapis olduğun evde sakat kalmanın ne demek olduğunu biliyomusun hatamızı telafi etmemiz gerek piskolojik olarak zaten çöktü kız

Sultan:tamam geliyorum off
(Sultan fısıldayarak) ne Hümaymış be amma abarttılar şu kızı der ama kimse duymaz

Barbar:hadi dağılalım artık Kara Hüma'yı al odasından

Kara:ne nasıl ben mi

Barbar:yok ben ya Sabır git al kızı

Herkes konağa gitmek için arabalara biner Kara ise Hüma'nın odasının önündedir kapıyı açmaya Hüma'nın yüzüne bakmaya cesareti yoktur Kara cesaretini toplar ve bir anda odaya dalar

Hüma ağlıyodur Kara gelince gözyaşlarını siler ve konuşmaya başlar

Hüma:yuhh öküz kırsaydın kapıyı

Kara Hüma'nın ağladığını anlamıştır ve moralini düzeltmeye çalışır

Kara:şşş bana bak Hüma kuşu ağladınmı sen ayrıca öküz ne ya benim gibi naif bir adama nasıl öküz dersin

Hüma hafiften gülerek

Hüma:ağlamadım ayrıca o naifliği ben göremedim Kara bey

Kara:görürsünüz bundan sonra Hüma hanım