Neden ileri baktığımı bilmiyorum fakat baktığımda; onu orada gördüm. Pencereme yaslanmış, beni izliyordu. Gözleri sabit ve parlaktı. Tıpkı bir çizgi film'den fırlamış gibi güldü. Ve sadece orada, penceremin önünde durdu. Karım üst katta uyuyor, oğlum ise kendi odasındaki beşikte sızmış olmalıydı. Bende oracıkta donup kalmış, pencereden bana bakan yaratığı izliyordum.
Oh, lütfen hayır. Gülüşünü hiç bozmadan bir elini pencereye attı ve yavaşça aşşağı kaydırdı. Bakımsız saçları ve sarımsı teni ile hala beni izliyordu. Penceremden bana bakıyordu.
Hiç birşey yapamıyordum. Orada donup kalmış, bir ayağım çalıların içinde kendi evimin içine bakıyordum.
Penceremin önünde duruyordu.
