Malefice

Bölüm 2

Anlamadım.
Ne oldu?

Telefon yeniden kapandı.
Çok saçma.Aynı anda neden kapansınki?Tesadüf olmalı.

Diyip geçiştirdim.

Bir bardak su içmek için mutfağa geldiğimde,pencereden geçen siluet dikkatimin dağılmasına sebep oldu ve bardak elimden yere düştü.

Olayın şoku damarlarımda gezerken beynim,neler olduğunu algılamaya çalışıyordu.

Neydi o?Şizofren oluyorum galiba.

Paramparça olmuş cam parçalarını toplarken,cam kırıklarından biri işaret parmağıma battı.

Kahretsin!..

Elimdeki cam parçası derimi geçmeye devam ederken,ben ne yapmam gerektiğini kafamdaki karakterlerle tartışıyordum.

Sonuç olarak elim telefona gitti.

Lanet olsun!Tam kapanacak zamanı buldu PİSLİK!..

Sinirimi elimdeki cisimden onu çıkararak çıktım.Bu parça büyüktü.Drama queen falan değilim yani!
[Yazar-öylesin]

Dakikalardır elimdeki bu parçanın acısıyla kıvranarak yürüyordum.Evet sonunda bu fikir aklıma geldi ve hastahaneye gitmeyi akıl ettim.

Yolun yarısını tamamlamamışken telefonum yeniden açıldı.

Aynı şeyleri yaşama düşüncesiyle Hazal'a yazdım.Benden önce davranmış.

-Bu telefonun nesi var?!İkide bir kapanıp duruyor.

-hmhm evet bence bi baktır.

-Mutlaka!.
Elimde yara çıktı.
Acayip acıyor.Ama hiç bir iz yok.

-Çok garip.

-Birkaç arkadaşla tam şimdi tanıştım.Bir grup kurmaya ne dersin?

-Çok iyi kuralım.

-Hemen.

*Bir gruba eklendiniz.

A-Merhaba.

H-Hoşgeldin Alya.

B-Merhaba herkese.

F-Merhaba millet!

-Selam.

H-Kendinizi tanıtsanıza.Ben hepinizi tanıyorum,hepinizde beni.Amma boş yaptım.siz bir birinizi tanımıyorsunuzz iştee.

F-Ben Ferit bir hafta üç gün sonra 20'olucam.

H-Yaşlanıyorsunn.

F-Malesef.

A-Ben Atakan bir kaç ay sonra 20' olucam.

B-Ben Büşra 19 yaşındayım.

-Bende Alya 19 yaşındayım.

F-Alyamı?Böyle birini tanıyor gibiyim.Sosyal medyada başka bir hesabın varmı?

-Yoookkk,Hayırr.

A-Evet,evet tanıyoruz,face reveal yapalım.

-Olur.
(Şimdi beni tanıya bilirler)

*Full*
-olur.
*Herkes yüzünü atar*

A-Evet,evet Alya tanıyoruz seni.

-Evet öyle

F-She was a fairy
(Yazar:Yoh mosquito 🦟)

-ahahaha çok komiksin gerçekten.

A-Adamın biri gülmüş,alıp bahçeye dikmişler.Bak ben daha komiğim.

F-Sakin ol.

-ahahaha komikmiş.

Bir anda telefonum tekrar kapandı.

Yeter ya.!

Elimdeki yaraya göz attığımda, iyileşmiş ama iz kalmış bir yara gördüm.

Ne çabuk iyileşmiş, umarım iz kalmaz..

Kafamı yastığa koydum,ve düşüncelere daldım.

Kapı sesiyle uyandım.Beni terk edip, yeniden yanına alan ailem gelmişti.Bağırarak beni çağıran anneme cevap olarak sessiz kaldım.Odama doğru yaklaşan adım seslerini duyduğum an uyku moduna geçtim.

A.A(Alyanın annesi)-KALK!SU AYGIRI GİBİ YAYILMIŞSIN!

Cevap vermedim.Keşke verseydim.

Annem bana doğru yaklaştı ve kafama hiç acımadan vurdu.