*Giyuu'nun bakış açısı:*
*Sınıfa girdim. Ilk işim Rengoku'yu aramaktı. Aramama gerek bile yoktu çünkü yine en ön sırada oturup bento yiyordu. Onun her lokma alıp "UMAI!" demesi yüzünden kulak zarlarım patladı patlayacak. Iç çektim ve yanına doğru gittim. Direk gözlerime baktı ve bağırarak selam verdi. Bir şey demeden direk konuya girdim*
Hey Rengoku-san, beyaz saçlı ve mor gözlü bir çocuk tanıyor musun?...
*Daha nasıl tarif edeceğimi bilmiyordum. Biraz düşündü. Daha sonra bana baktı*
Rengoku:Sanemi'den mi bahsediyorsun!?Evet onu tanıyorum!
*Tanrım galiba sağır oldum. Bu adam neden bu kadar bağırıyor!neyse,o çocuğun adı Sanemi. Bunu öğrendim. Fakat nasıl biri?...*
Peki nasıl biri?...
*Rengoku bento kutusunun üstüne çubuklarını koydu. Biraz ciddileşmişti. Sessiz kaldım. Yanına oturmam için biraz yana kaymıştı. Yanına oturdum. Bana anlatmaya başladı*(Bi tık abartabilirim-)
Rengoku: Bunlar sana abartmışım gibi gelebilir ama o iyi niyetli birisi değil. Onun yanında olman iyiye işaret olmaz giyuu. O bir zorba ve onun kurbanı olmak istemezsin.
*Ciddi bir ses tonuyla konuşması ve sanemi'nin zorba olması beni rahatsız ediyordu. Hemde çok... Sessiz kaldım ve biraz düşündüm. Zaten bu okula çok zor gelmiştim. Bana yapılan zorbalıklar ortaokulda başlamıştı. 4 yıl orda hayatta kalmak gerçekten zordu. Eğer burda da zorbalık görmeye başlarsam büyük ihtimal öleceğim. İç çektim. Rengoku'dan müsade istedim ve kalktım. Acıktığım için yemekhaneye doğru gittim. *
*Sanemi'nin bakış açısı:*
*Yemekhaneye inmiştim. Kantinde o kadar çok zayıf kurbanlar vardı ki. Hepsinin parasını alsam zengin olurdum. Bir site etrafa baktıktan sonra birini buldum. Bu Yuma'ydı. Zayıf kız.(sanemi'ye göre) yanına gittim. Sertçe duvara ittim. Yemek parasını vermesi için tehdit ettim. Yanımda çeken olduğu için rahattım. Kızı sıkıştırdım ve rahatça paradını aldım. Bir kaç kişiyi daha sıkıştırsam bugün zengin olurdum. Bir kaç kişi daha aradım. Gözlerim ile etrafı süzü yordum. Birilerini daha bulunca onları da sıkıştırmaya başladım.*
*Giyuu'nun bakış açısı:*
*Kantine indiğimde yine o çocuğu gördüm. Sanemi. Birbirlerini sıkıştırıp paralarını alıyordu! Hatta bazılarını zorbalıyordu. Zorbalana'nın kişilere acıyordum. Sanemi'nin durması için yanına gidicektim ama rengoku beni uyarmıştı. Gidersem ya beni zorbalarsa?... Ya...? Derken karanlık düşünceler etrafımı sarmıştı. Korkuyordum. Bir süre sonra cesaretimi topladım. Yanına gittim ve omzuna dokundum. Biraz titriyordu m ve kalbim korkudan hızla atıyordu. Bana keskin ve sınırlı bir bakış atınca daha çok korktum. Ama durmak zorundaydı*
Dur! Birilerini zorbalana'nın hakkın yok!..
*Bağırdım.*
_______________________________________
Yine merhaba!!bi tık p!ç olduğum için burda kestim. Yazım yanlışı varsa kusura bakmayın. Diğer bölümde görüşürüz!