Twinkling Murders (on-going)

CASE #4

CASE #4

Sobrang weird ng mga nangyayari sa akin with these past few days. I need to do something, sakto namang about sa defense mechanism yung topic namin ngayon.

Maybe makakakuha ako ng technique dito para kahit papaano ay maka get over ako.

Sinimulang ipaliwanag sa amin kung ano ang defense mechanism. Ito ay isang unconscious psychological operation na gumagana upang protektahan ang isang tao mula sa anxiety producing thoughts at feelings related to internal conflict at outer stressors. Base din kay Sigmund Freud, ang mga tao ay gumagawa ng mga bagay upang kayanin at maibsan ang paghihirap sa tuwing nahaharap sa pagsubok at kadalasang ito’y hindi namamalayan.

May iba't iba itong uri katulad ng denial, itinatanggi nito ang isang bagay o pangyayari, repression ito naman ay ang pagkalimot sa isang pangyayari, projection, assigning your own unacceptable feelings or qualities sa ibang tao,  displacement ito ay yung pagbubuhos ng nararamdaman mo sa mas mahinang subject ito ay madalas na ginagawa ng mga magulang lalo na kapag sila ay masyadong stress sa trabaho kaya napapagalitan nila ang kanilang anak. Ilan lang iyan sa mga pinaliwanag ni ma'am ngunit ni isa man lang ay wala akong nakuha.

"Katulad ng sinabi ko ito ay isang psychological strategies para ma-cope natin ang isang sitwasyon at madalas nagagawa natin ito in a unconscious way. Yung iba ang defense mechanism nila ay yung mga bagay kung saan sila magaling. For example magaling kang magsalita ang defense mechanism mo ay paninisi at nag wo-work iyon dahil doon ka magaling"

TAMA!!

Sa bagay kung saan ka magaling. Saan ba ako magaling?

Sa pagsusulat!

Tama! Isusulat ko lahat ng nakikita ko simula una at bibigyan ko ng hustisya ang biktima kahit pa kriminal sila!

Nagsimula akong mag outline at alalahanin ang mga pangyayari at saka inisipan ng maayos na flow para magkaroon ng justice ang victim at pagkatapos ay ginawan ko sila ng mga characters at sari sariling role.

Ang naisip kong magiging takbo ng story ay hindi malayo sa naging karanasan ko. There's a mystery/thriller writer at lahat ng sinusulat nya ay nagkakatotoo, may naisip na akong plot twist na maari kong pagpilian katulad ng may identity disorder yung writer, sya yung mastermind, may nag momonitor sa device nya and so on. Ang pinag kaiba lang namin ng character na ginawa ko ay sinulat nya muna bago mangyari, ako naman ay nangyari na bago ko isulat. Sinimulan ko ring manood ng mga mystery/thriller movies at series katulad ng detective Conan para makakuha ako ng idea kung paano ko ito isusulat ng maayos. Pati rin ang mga akda ni Conan Doyle ay sinimulan ko na ring basahin.

I published the first three chapters and what happened next left me into a shocked.

Kasama sya sa Top 50 people's choice mula sa isang website na pinagsusulatan ko with over 10million users!

My readers immediately boost from a hundred to hundred thousand and the prologue reached 1.5million reads!

WTF???

It became one of the popular and even my classmates talks about it. They know na I am a writer but they don't know that I am person behind the pseudonym Commander Elis even though it's obvious but  since a common name makes a great cover.

And so that, I decided to witnessed evey crime every night.

As days and weeks goes by ay nagtuloy tuloy ang pag angat ng nobela ko at tuloy tuloy ang mga murders na nakikita ko tuwing gabi sa magkaka ibang oras ngunit sigurado akong iisang tao lamang ito.

Ngayong araw ay magkakaroon kami ng debate upang malaman kung sino ang ilalaban sa ibang section at gagawing pambato ng school para sa darating na competition. I participated nung napansin kong walang nagtataas ng kamay nung nagtanong si ma'am, wala ding humamon na kalabanin ako para sa eliminination round kaya automatic ako ang panalo sa section namin.