Savaşın İş Hâli ( Kısa Vers. )

2

( Günümüz )
“ Bora bey , ailenizin Çilen hanımı küçükken evlat edinmesi hakkında ne düşünüyorsunuz " dedi magazinci
Bora “ Çilen çok zeki ve dahi gözüküyor ve bu yüzden onu kardeşim olarak görüyorum "
Çilen magazincilerin olduğu yere gelmişti ve atladı “ Bir kadının en önemli özelliği zeki olmasıdır " dedi ve magazinciler o anki özgüvenli duruşunun fotoğrafını çekmek için kavga ediyordu . Ve o anda Bora magazincilerin dikkatini çekmeye çalışıyordu ama beceremiyordu  çünkü Çilenden o an özgüven akıyordu .  Çilen ofisine doğru yol alıyordu menejeri
  “ Efendim , bugün ne yapmayı planlıyorsunuz ? " Bu hergün çilenin menejerinin sorduğu soruydu .  “ Rahmetli anneniz ve babanız hakkında birşeyler  öğrenmek için karakola gidecektiniz "  çilen atıldı
“ Aa doğru , hadi gidelim "

( Çilenin anlatımıyla , 11,5 yıl önce  )

Ailem ölmüştü onlar öleli yaklaşık 6 ay olmuştu ve ben mezarlarını ziyarete gelmiştim . Ağlıyordum  , yaklaşık olarak 0,5 litre bir şişeyi dolduracak kadar ağlamıştım . Ağladığım sırada arkadan sesli adımlarla bir hanımefendi geliyordu ilk başta normal olduğunu düşünmüştüm çünkü babam ve annemin mezarları çok eski bir yerdi o kadının büyük aile üyelerinin birinin cesedinin burada olabileceğini düşündüm ve aileme tam olayları anlatmaya başlıyordum ki  arkamdan bir kadın sesi duydum “ Ağlamak istiyor olabilirsin ama ailen seni böyle görse onlar daha fazla üzülürdü " dedi sesi o kadar güçlü geliyorduki  kim olduğunu anlayamamıştım arkama döndüm  “ bu sizi ne alaka ediyor ? " Diye sordum ve yanıtı düşündüğümden farklı aldım “ üvey annen olmamı ister misin ? " Sesi hem güçlü hem de hüzünlüydü  kadının yüzüne bakarak “ Neden " dedim kimsenin üzülmesini istemiyordum ...