Homework: Page 5 -Jealousy-

105 19 7
                                    

Winter'ın tüyleri diken diken olmuştu. Sebebi ise, Karina'nın buz gibi ellerinin onu kavraması, daha önce hiç tatmadığı bu yabancı dudakların sanki yıllardır birbine ait gibi hissettirmesiydi.

Olanın şaşkınlığıyla gözlerini hâlâ açmamıştı, bu yüzden olduğu yerde öylece dona kalmıştı. Karina ise hâlâ dudaklarını çekmemiş, bir süre öyle kalmıştı. Yaptığı bu hareket çok ani bir karardı. Ama o kızı hiç gözü tutmamıştı ve Winter gibi masum bir kızla oynanılmasını istemezdi. O yüzden kararından pişman değildi.

Karina gözlerini açıp bir süre Winter'ı izledi. Bir süre sonra dudaklarını istemsizce geri çekti. Dudakları ondan ayrıldığında elleri hâlâ onun yüzünü tutuyordu. Winter'ın cesaret edip gözlerini açmasını ve ona bakmasını istercesine tekrar kavramıştı yüzünü.

Bir süre sonra Winter gözlerini araladı ve Karina'ya bakmaya başladı. Az önce olanları hâlâ atlatamadığı için durgun ve düşünceliydi. İçinden 'az önce ne yaşandı?' diye geçiriyordu. Sanki zaman durmuş, onların bakışlarında akmaya başlamıştı.

Giselle, bu olanlar olurken fırsattan istifade, fotoğraf çeker gibi telefonu tutup hafifçe sola çevirmiş, onlar öpüşürken başından beridir öpüşmelerini çekmişti. Video biter bitmez telefonunu saklamış ve hiçbir şey olmamış gibi sağında oturan Ningning'e dönmüştü.

Kafayı çoktan bulmuş Ningning ona doğru dönen Giselle'e baktı. "Ne oldu öpüştünüz mü." Ningning baygın bakışlarıyla ondan tiksinircesine baktı. Sebebi barizdi, hoşlandığı kişi olan Giselle, başkaları yetmiyormuş gibi birde Winter'ı kullanmaya çalışıyordu.

"Tam öpüşecektik, bir anda o garip kadın çekti Winter'ı kendine, öpmeye başladı hiçbir şey anlamadım" Giselle huzursuzlukla yerinde kıpradı. Halinden hiç memnun değildi ve bu yüzünden de belli oluyordu. Ningning, bunları duyar duymaz şok oldu ve istemsizce gözlerini kocaman açtı.

"Nnneee-? Neeeee?! Nee- Ne diyorsun be?" Ningning anında kafasını eğip birbirine bakan ikiliye gözlerini dikti.
"Nasıl- o matematik hocası olacak kadın-" Ningning'in ağzı Giselle'in elleriyle kapandı. Ve Giselle, Ningning'e 'sussana amk duyacaklar' dercesine bakış attı.

"Neyse, kafan iyi o yüzden bir güne unutursun bunları. Ama ben unutmayacağım, çünkü kafamda harika planlar var. Tüm okulu ayağa kaldıracağım." Giselle içinden şunları eklemeyi unutmadı, "Winter'ın favori zorba tayfası bu videoya çok sevinecek. Özellikle Yuna." Giselle kendi içinden kıkırdadı ve hiçbir şey olmamış gibi yeni bir içki daha sipariş etti.

O sırada gelecekte olacak olaylardan asla haberi olmayan Winter, ve ona aşık olmaya başlayıp neler yaşayacağını bilmeyen Karina, öylece birbirlerine bakıyordu. Dünyadan soyutlanmış ve kendi bakışlarında yaşamaya başlamışlardı sanki. Tarif edilmesi zor bir şeydi içinde bulundukları durum, ve aynı şekilde yaşayacakları olaylarda.

Karina nefes verdi ve Winter'a bir süre baktı. Ve düşündükten sonra konuştu. "Winter, senin bu kafayla burada olman iyi değil. Benimle gel, sonra istersen arkadaşının evine bırakırım seni. İstersen tabii." Karina Winterın yanına hafifçe epilerek arkada kafaları giden ikiliye baktı.

"Hmhm, olurda- Kızlar beni merak eder haber vereyim bari-" Karina sinirle nefes verdi ve o an üzerlerinde o bir türlü sevemediği Giselle'in bakışlarını hissetti. Giselle tam karinaya bakarken Karina, keskin ve tehditkar bakışlarıyla Giselle bakarak konuştu. "Şu an arkadaşların sikimde değil Winter, başının daha fazla derde girmesini istemem."

Karina, Winter'ın bileğini nazikçe kavradı ve ayağa kaldırdı. Winter'ın çantasını eline aldı, ve sonrasında kendi çantasını omzuna taktı. Winter'ın bileğini bırakmadan yürümeye başladı ve Winter'ı o lanet bardan çıkarttı.

"Hocamm- beni niye kaçırıyorsunuz?? Ödevimi yapmadım diye mii?" Winter hem aptalca ve hem tatlı bir şekilde söylemişti bunu. Sinirleri tepesine çıkmış Karina bu sözleri duyunca istemsizce olsa da gülümsedi.

"Evet Winter, seni şu an kaçırıyorum ve ödevlerini yapmadın diye sana ceza vereceğim." Karina eğlenceyle kıkırdadı. Ceza demişken, Karina'nın aklına sinsi bir plan geldi. Planı kafasında tasarlarken Winter'ın mızmızlanmasını yeni duymuştu.

"Ya!- Hocam bırakın beni ne cezası manyak mısınız- polisi arayacağım ben. Alo? Polis? İmdat??" Karina Winter'a kısa bir süre baktıktan sonra sabır dilercesine nefes verdi. Winter'ın sarhoş kafasına katlanamayacağını anladıktan sonra direkt olarak onu kucağına aldı.

"A-ama hocam, siz şu an beni zorla-" Winter hocasına sinirli bir şekilde bakışlarını doğrulturken aralarındaki yakınlık duraksamasına sebep oldu. Gözlerini kırpıştırıp Karina'nın kırmızı rujuna odaklandı. Winter'ın aksine Karina sadece arbasına yürümekle meşguldü. 

Sonunda arabaya geldiklerinde Karina, Winter için öndeki yolcu kapısını açıp onu dikkatlice oturmuştu. Sonrasında kendiside sürücü koltuğuna geçmişti. Arabaya biner binmez Karina, arkasına yaşlanmış bir şekilde gözlerini kapatıp nefes verdi. Kafasındaki karmaşık düşüncelerini toparlamaya çalıştı. Ve sonrasında düşünceli bakışlarla Winter'a dönmüştü.

"O kızdan uzak dur. Her ne kadar yakın arkadaşın olarak görsende uzak dur. Düzgün bir tipe benzemiyor." Karina kafasını yaşadığı yerden kaldırmadan çevirdi. Ve ona masumca bakan gözlere odaklandı.

"P-peki hocam?" Winter tereddüt ettiği için Karina'nın sözünü ikiletmedi. Yazılı haftası bitene kadar öğretmenine katlanmak zorundaydı. Bu arada Winter Karina'nın ne dediğini anlamamıştı bile. Kafasını zor taşıyordu, içtiği tüm alkoller yeni yeni etkisini gösteriyordu. Gözlerini zor açık tutuyordu.

Karina Winter'ın oturduğu koltuğu geriye yatırdı ve arka koltuktan bir yastık alıp koltuğun başına koydu. Winter'ın şaşkın bakışlarına gülerken nazikçe Winter'ın kafasını ve belini kavradı, Winter'ı dikkatlice koltuğa yatırdı. Kısa bir süre Winter'ı izledikten sonra arka koltukta duran ceketini alıp Winter'ın üzerine örttü.

"Ne kadar içtiysen artık, gözlerini açamıyorsun." Karina bunları derken göz ucuyla Winter'a bakıyordu. Hava biraz serin olduğu için Karina klimayı açtı. Hem Winter üşümeyecekti, hem de mayışıp uyuyacaktı. O sırada Winter gerçekten gözlerini açamadığını fark etti. Klimanın arabayı ısıtmasıyla beraber iyice yoruldu ve gözlerini sonunda serbest bırakmaya karar verdi.

Winter derin uykusuna geçiş yaparken, Ningning ve Giselle de bardan çıkış yapıyorlardı. Ningning sendeleyerek yürürken Giselle'e tutunarak destek alıyordu. Ayrıca elindeki telefonda sürekli bir şeylere basıp duruyordu. O sırada Karina çantasında titreşen telefonu fark etti. Winter'ın telefonunu çıkardı ve Ningning'den gelen aramayı açtı.

"Alo! Winter?? Nerdesin kızım sen? Mesajlarıma baksana be! Eve geçeceğiz gel çabuk." Ningning sinirle konuşurken Karina sakince telefonu dinleyip camdan onları izliyordu. Gözü Giselle'e takıldı. Giselle'in onları videoya aldığını görmüştü. Ve fena sinirliydi. Yanına gidip ona tokat atmamak için kendini zor tutuyordu. Giselle'in en ufak yanlış hareketini bekliyordu.

Giselle telefonu Ningning'den bir anda aldı ve konuştu. "Karina denen varlık, şahıs, öğretmen? Artık her neyse. Telefonun şu an sende olduğunu düşünüyorum, Winter'ı atacağım konuma getirirsin. Ninging'in evi. Merak etme bir şeycik yapmam emin ellerde olacak Winter. En fazla üçlü yaparız, olmadı dörtlü sende katılırsın."

Karina için son damla taşımıştı. Bu kadarı cidden fazlaydı. O an sinirden eli ayağı boşalan Karina hiç düşünmeden arabadan indi ve hızlı adımlarla Giselle'in önünde belirdi.

Topuklu sesleri tüm sokakta yankılanırken bir anda ses kesilmişti. Ve sert bir tokat sesi duyulmuştu.

Çok büyük kaos geliyorr🎀

Bir sonraki bölüm 10 vote sonrası gelecek

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 13 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Private Teacher | Winrina TRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin