Chasing The Clouds

Chapter 35

Binigay ko narin ang sulat kina mama at umuwi muna ako sandali sa may bahay para sabihin sa kanila na maghanda na para sa burol ni papa at malaman narin nila na wala na sya

"Uhm attention everyone i have announcement to you all diba alam nyo naman na dinala si papa sa hospital" saad ko at tumango naman silang lahat

"Kamusta na po sya sir?" tanong ni manang beth at napayuko nalang ako at pinipigilan kong umiyak at huminga nalang ako ng malalim

"He's gone......wala na sya sumuko na sya hindi na nya kinaya" sagot ko naman dito at nabigla nalang sila at umiyak narin sila

Umakyat nalang ako at pumasok ako sa kwarto ni sandro at nakita ko ang mag ina ko na natutulog at ginising ko naman si louise at lumabas muna kami saglit

"Bakit mo ako ginising dy may sasabihin kaba?" tanong nya at tumango naman ako at huminga naman ako ng malalim

"Oo my may sasabihin ako sana hindi marinig ni sandro to ayokong masaktan sya dinala kasi kanina sa hospital si papa" sagot ko naman dito

"Anong nangyari sa kanya? kamusta na sya" pag aalalang tanong nya at niyakap ko nalang sya at tumulo na nga ang mga luha ko

"Bakit ka umiiyak dy may nangyari ba kay dad?" tanong nya ulit

"He left us my iniwan na nya kami he's gone" sagot ko naman dito at nabigla nalang sya

"What? paano nangyari yun eh kanina ang lakas pa nya kanina" tanong nya ulit and pinunasan naman nya ang mga luha ko

"Sabi ng doctor malala na daw ang sakit nya then hindi na daw kaya ng katawan kaya yun tuluyan na syang bumigay" sagot ko naman dito at unti unti narin tumutulo ang mga luha nya

"Dy wag kang mag alala kahit kailan hindi kita iiwan hindi man lang nakita nya ang magiging apo nya pati ang kasal nating dalawa paano mo sasabihin kay sandro na wala na ang lolo nya?" tanong nya

"Ewan ko kung paano alam kong masasaktan din sya kapag nalaman nyang patay na ang lolo nya ang hirap kasi ang sakit sakit" sagot ko naman dito

"Kailangan mo nang sabihin sa anak mo na wala na ang lolo nya kasi kapag hinanap nya ang lolo nya siguradong magwawala yun kaya you need to tell him the truth that dad is now gone" saad nya and tumango nalang ako at pumasok na ako sa kwarto ni sandro and buti gising na sya

"Daddy? where is lolo i want to play with him its already 6:00 pm" tanong nya and napabuntong hininga naman ako and hinawakan ko ang mga kamay nya

"Son...wag kang mabibigla sa sasabihin ko okay ang hirap kasing ipaliwanag eh hindi na makikipaglaro sayo si lolo mo kasi...." Sagot ko naman at nagtaka naman sya

"Bakit po dahil may sakit sya daddy? alam ko naman po na may sakit sya" tanong nya at tumulo na ang mga luha ko

"Kasi kanina sinugod namin si lolo mo sa hospital at sabi daw ng doctor hindi na daw kaya ng katawan nya at lumala narin yung sakit nya" sagot ko naman dito

"So he is in the hospital right now daddy lets go puntahan po natin sya i want to see im daddy" saad nya

"No sandro anak listen first uuwi naman ang lolo mo dito sa bahay pero uuwi syang wala na syang buhay at nakalagay na sya sa kabaong" paliwanag ko dito at nabigla nalang sya

"Wala napo ba si lolo daddy?" tanong nya and dahan dahan naman akong tumango at tumulo narin ang mga luha nya

"But he promised me.....that we still gonna play before dinner.... he promised me daddy he promised me" iyak nitong sabi and niyakap ko naman sya

"Shhh everything will be alright nak hintayin nalang natin syang makauwi dito okay" i tried to comfort him but he still crying

"Daddy....he promised me earlier why did he gone too early i dont want to lose him he promised me" patuloy parin sya sa pag iyak and pinapatahan ko na sya but ayaw nya tumigil sa pag iyak

"Nak hindi lang ikaw ang nabigla sa nangyari kanina sa lolo mo pati din kami ng mga tita mo at mga pinsan mo lalo na si lola mo hindi lang ikaw ang nawalan anak kaya please wala na nangyari na ang nangyari kinuha na ang lolo mo" paliwanag ko dito

"Daddy i want to see him....gusto ko syang makita please daddy i want to say goodbye to him" pakiusap nito

"Wag na anak dito nalang lets wait for him okay dadating nadin sila kasama na ang lolo mo na nasa casket na okay and doon ka sasabihin ang mga gusto mong sabihin sa kanya okay" sabi ko at tumango nalang sya at niyakap nalang nya ako

Pagkarating nila mama hinanda narin nila ang burol ni papa at lahat kami ay nakasuot ng puti to pay respect to him and pagkatapos hinanda ang burol bumaba na kami nila louise at agad na tumakbo si sandro patungo sa kanyang lolo

"Lo....y-you promised me....nangako kayo that you will stay alive forever and y-you promised me too that maglalaro papo tayo but hindi nyo na tinupad why did you left us too early bakit kayo sumuko lolo i love you so much and thank you for the love you gave to me lo i love you daddy and i loves you so much" iyak na mensahe nya sa lolo nya and niyakap ko nalang sya

"Shh tama na nak tara doon muna tayo at hayaan muna natin ang mga ibang tao na dumalaw sa burol nya" saad ko dito at ang daming bulaklak na dumating galing sa mga tao na sumuporta sa kanya hanggang matapos ang kanyang panunungkulan sa pagiging presidente

Dumating din sina martin para makiramay....

"Pre condolences sa pagkawala ni tito alam kong nasasaktan parin kayo" sabi nya at ngumiti nalang ako

"Salamat pre nagsisisi ako kung bakit ko ginawa yun pre kasalanan ko kung bakit sya nawala ng maaga edi sana may kalaro pa hanggang ngayon ang anak ko" ani ko rito

"Wala na tayong magagawa pre nangyari na ang nangyari siguro eto na ang oras ni tito at hindi na nya siguro kaya ang katawan nya kaya sumuko na sya" sambit nya at tumango nalang ako

"Nakita ko sina mama manang irene at aimee na umiiyak habang tinitingnan si papa at tumulo narin ang mga luha ko at pinuntahan ko naman sila sasama narin sana si louise

"Bantayan mo nalang si sandro my baka sumama sya sa akin" saad ko nalang dito at tumango nalang sya at agad kong nilapitan si mama at inakbayan sya

"Im sorry ma im really sorry for everything i did.....its my fault kung bakit nawala sa atin si papa im sorry" iyak kong sabi dito and niyakap nalang ako ni mama

"Wala kang kasalanan sa nangyari anak siguro nakatakda ang oras para sa kanya at alam kong napapagod na sya kaya nagpaubaya na sya wala kang kasalanan anak" paliwanag nya at niyakap ko nalang din sya