Evet evimiz yikilmişti bende yikilmiştim ne yapicağimizi bilmiyorduk Teyzem birden"evsiz kalıcak diğilsiniz ya illaki bı mucize olur dedi" bende " en fazla devlet bize dizilerdeki gibi bir konteynır ev verirler" dedim annemde " bir mucize olmicağini biliyorsun diğilmi Selma, bende ebru gibi düşünüyorum" dedi onca şey yok olup gitmişti her yerde enkazlar vardı koca bir şehir resmen yok olmuştu her yerde ağlama sesleri bağirişmalar ve ...... Kişilerine seslenişler vardı....
Dünyam başima yikilmişti sanki ölmüşüm gibi hissediyordum.
Bı süre teyzelmlerde kaldık sonra annem size çok yük olduk bizi ağirladiğiniz için teşekkürler diyip ordan ayrilmiştik tıpkı benim dediğim gibi konteynır evlerde yaşiyorduk piskolojim düzelmişti keyfim de yerindeydi mutluydum ama doğrudüzgün bir evimiz yoktu
5 Yıl sonra.
Depremin üzerinden 5 yıl geçmisti bir evimiz vardı o günleride atlatmiştik çok mutluyduk.
Hayatımız eskisinden daha iyi olmuştu.
Arkadaşlar bu kitabın çok kısa olduğunu biliyorum ama başka birşey aklımda yoktu o yüzden kitabı böyle bitirdim yakında daha güzel bir kitap yazacağim sizi seviyorum 😚
