Her resmimde renkleri karıştırırım
Kafası karışık biriyim ben
Ve onun resmini çizerken
O kadar hoyrattı ki darbelerim
Her hareketim beni dehşete düşürdü
Masum bir kadın çizdim tuvale
Edepsiz hali bile masum
Uzanmış koltuğa; üzerinde saten, beyaz bir gecelik
Kucağında ise çok sevdiği kedisi
Bir melek, çizerken ağlatacak bir melek
Mükemmelliği parmaklarımı titretirken
Düşüncelerim firar ediyordu zihnimden birer birer
Gözlerimden bir damla düştü tuvale
Resme karıştı..
Kirli gözyaşlarım senin resmine karıştı
Fakat dokunmadım ona
Küstah ve bencil biri olmak istedim
Bir meleğin resmine karışmak istedim
Sana bakarken güzelliğinden duyduğum acıyı bilsinler istedim
Ve diyeceklerdi;
Bir kadın vardı
Tablolara konu olacak bir kadın
Dünyevi hiç bir sıfatın yakışmayacağı
Çizere ızdırap verecek
Ve onu ağlatacak kadar güzel
Beceriksiz eller düştü şansına
Fakat kimse böylesine duyguyla çizemezdi onu
~
Lamentation for a Lost Life - Max Richter
