İntiharın Eşiğinde

42 10 86
                                    

Hoşgeldiniz arkadaşlar bölümün sonunda buluşalım. Bir kaç bir şey yazdım bölümle ilgili.

1. Bölüm: "11.15.18"

Ben Ekin ATAHAN, hayatımda gördüğüm veyahut da görebileceğim en güzel yıllarımdan birindeydim belki de... Aynı zamanda mutlu aynı zamanda huzurlu ve aşık... Ya bu bir gün son bulursa?

Hayatın bize ne getireceğini ya da bizden ne götüreceğini bilemeyiz. Şuan size odamda ki çalışma masamda oturmuş önüme rastgele bir defter çekmiş ve bu satırları yazmaktayım. Siz bunları okurken bana ne olur bilemem belki de hep birlikte okuruz bu satırları hep birlikte güler hep birlikte ağlarız kim bilir. Ya da belki de sadece siz okursunuz bense... Neyse...

Size biraz bizden bahsedeyim ne dersiniz? Meriç ile benden... Evet Meriç ile çocukluk arkadaşıyız. Meriç ile ilk tanıştığımızda daha 11 yaşındaydık. Evimin önünde ki parkta bisiklete binen masum çoçuklardık hep birlikte eğlenen, birlikte gülen... Daha o yaşlarda birbirine bu kadar bağlı iki çocuktuk. Sonra yaşımız ilerledi aramızdaki bağ da katlanarak arttı. Zaman geçtikçe aramızdaki arkadaşlığın aşka dönüştüğünü fark ettik.

Ve 15 yaş... İkimizin de birbirimizi aslında ne kadar sevdiğimizi anladığımız yaşlardı. İlk o adım attı, ilk o yazdı bana... O sıralar Meriç İstanbul'da idi. Buraya yani Kastamonu'ya ise sadece yaz tatillerinde gelirdi. Yine günlerden bir gün, takvimler "02.09.2015" gösterdiğinde telefonuma gelen mesaj ile irkildim.

Gelen mesaj tanımadığım bir numaraya aitti. Bildirimlerden okuduğum mesajda

"Artık büyüdük."

Yazılıydı. İlk başta ne olduğunu idrak edemesem de cevap yazdım.

"Anlamadım kimsiniz?"

Yazıp gönderdim. O an o mesajın Meriç'e ait olabileceğini nereden bilebilirdim ki. Çünkü biz en son iki sene önce görüşmüş daha sonra bir şekilde aramızdaki bağ onun bana olan hisleri yüzünden kopmuştu. Şimdi tekrardan bana ulaşmış ve o mesajı atmıştı. "Artık büyüdük."

İki sene önce bana aşkını itiraf etmişti. Bense daha çok küçük olduğumuz için ve bir ilişkiye hazır hissetmediğimden ona bunun uygun olmayacağını dile getirmiştim. O ise bana iki sene sonra 15 yaşımıza geldiğimizde böyle bir mesajla beni aslında hiç unutmadığını anlatmıştı.

Biz o gün o mesajdan sonra tekrar denemeye karar verdik. Ve sevgili olduk. Yıl 2015'te...

Hayatımız önemli ölçüde değişmişti. Delicesine eğlenirdik. Özellikle İstanbul'dan yaz aylarında benim için geldiğinde... Onunla çoğunlukla gece buluşturduk. Çünkü gündüz ailem pek izin vermezdi dışarıya çıkmama. Bende gizlice odamda bulunan balkondan kaçardım. O ise evimin önünde beni beklerdi. Buluşurduk. Çocukluğumuzdan bu yana yapamadığımız içimizde kalan ne varsa yapardık. Ben onunlayken o da benimleyken çok mutluydu.

Biz çok mutluyduk...

Kaderimizi aslında biz belirleriz ne yapmak istediğimiz bizim ellerimizde ve iki dudağımızın arasında... İstersek olur ama istemezsek buna çare yok. Ben, Meriç ile olmayı gerçekten çok istemiştim onun bana olan ilgisi bana olan sevgisi öylesine büyüktü ki... Her şeye bedeldi onun tek bir kelimesi.

Ve yıl 2018 olduğunda yani aslında şifreyi tamamlamıştık şifre ne mi? "11.15.18" bilmiyorum ben uydurdum anısı var diye...

11' çocukluk yıllarımız 2011 yılı... Onu ilk tanıdığım yıllar, çocukluğum.

İntiharın Eşiğinde Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin