İnandım

Bela geliyorum dememiş...

Allahım bu ne ses yine her gece ben bıktım dinlemekten onlar kavga etmekten bıkmadılar...insanda biraz terbiye olur hayir anlamıyorum ne buluyorlar bu kadar tartışacak bizde öğrenciyiz sonuçta sınavda projeydi derken bizde yoruluyoruz uyumak istiyoruz ama bu ne yeaa...herhalde benimle aynı düşünceleri paylaşan ev arkadaşım meyra'mda bana , uykunun vermiş olduğu sersemlikle bos boş bakıyordu .Bu evde iki senedir oturmamiza ve sorunlu ,psikopat komşularımizla 6 aydir ayni apartmani paylaşıyor olmamıza rağmen hala alisamadik yeni düzenimize.olsun yinede içlerinde en uygun ev burasiydi .Yanimizdaki çiftte boşanma safhasındalar herhalde kurtuluyoruz hadi hayirlisi.(bu bilgide apartmanın muge anlı'sı Belkıs teyzeden )''kayra ne bu yine her gece bıktım ya yeter artık ben gidip birşeyler söylicem böyle olurmu burada uykuya hasret kaldık yeaa''diye cirlayan arkadaşıma ne Diyeceğimi bilemez bir şekilde bakiyordumki psikolojik sorunlu komsularimiz artarak ilerleyen kavgalarına son sürat devam edince bende meyraya destek olup ''hadi bakalım yeni komşularımız la tanışma vakti geldi ''diyerek ayağa kalktim aslında komşularimizi hiç tanımadan evlerine gitmekte pek doğru gibi gelmiyordu ama artik yapacak birşey kalmadı. O evden sadece orta yaşlı bir adamı cikarken görmüştüm onun haricinde onların bağırışlari ve bizim duvara attığımız tekmelerle kurduğumuz iletişim haricinde hiç konuşmamıştık daha doğrusu onları bilemem ama ben onları görmemiştim bile...

Benim bir anda düştüğüm kararsızlık sırasında yüksek bir tokat sesi ve sessizlik... İşte bu baya ürkütucuydü en azından benim açımdan ...fakat meyra hala ayni istikrarla gözlerimin içine bakıyordu.

İşte o anda o cesaretle bende meyraya ve içimdeki kabaran merak duygusuna yenik düşerek üzerime aldigım pudra rengi ayıcıklı sabahlığımı giyip gizemli komşumuzun yolunu tuttum.(tabi meyrayla beraber).Önden ilerleyen ben ve arkamda kalmış meyrayla komşumuzun zilini çaldik.uzun bir aradan sonra kapıyı 25-26 yaşlarında uzun boylu saçları dağılmış gözleri açık mavi olmasına rağmen insanın tüylerini ürperten bir adam açti .ben lafa girmek amacıyla'' merhaba biz yan dairede oturuyoruz  ve seslerden...''demeye yani adamın ustümüzde kurduğu psikolojik baskının el verdiği kadar konuşmaya çalışırken meyra'nın çığlığı üzerine kendime geldim ve gözlerini açarak odaklandığı yere bakınca bedenindeki tüm kanın çekildiğini kafamdan parmak uçlarına kadar her yerimin karıncanlandığını hissettim bir anlığına .

İşte yine kendime lanet ettiğim bir zaman diliminin içindeydim.Gerçekten bizim burada ne işimiz var diye düşünmeden kendimi alamıyorum.Aferin kayra yine bela çekmede üstüne yok.Bu gecenin saatinde bu psikopat adamın karşısında bizim ne işimiz vardi biz ne güzel tekmeler bağırışlar eşliğinde uyuyorduk artık ninni gibi geliyordu .Ah salak kayra yine yaptın yapacağını.bu arada tabi yerde yatan taş çatlasa 22-23 yaşlarda kanların el verdiği kadar görebildiğim bembeyaz tenli kısa boylu sarı saçlı bayandan bahsedemeyecek kadar fena bir durumdaydım.Biz korkuyla kapıdaki psikomanyak komşumuz meyra ben ve yerde yatan zavallı kadın arasında dörtlü kombo yaparken adam çok seri bir hareketle önce beni ssonrada meyrayı içeriye sokup kapıyı hızla kapattı .

''Kayra na yapicaz ben gerçekten korkmaya başlıyorum ''diyen arkadaşımı sakinleştirmeye çok isterdim ama ayni korku dolu ifadeleri bende yaşiyorum şuan .Bu sirada adam gayet ifadesiz ve soğukkanlılıkla bize ahşap kenarlı daha yeni gibi gözüken mürdüm renkli koltukları oturmamazi söylerken bende buradan biran önce çıkmak istediğimden ''şey biz rahatsız ettik kalkalım dimi meyracım size iyi geceler görüşmemek üzere ''derken meyranın kolundan çekiyordum ki adam bizim kapıya yöneldiğimizi görünce seri bir hareketle önümüze geçerek bizi engelleyince bizim korku nirvanaya ulaşmışti .gerçi meyra korkudan pek tepki veremiyordu ama ben gözlerinden onun nutkunun tutulduğunu anlayabiliyordum.

Adam''oturuun!''diye bağırinca çaresizce koltukları oturduk .''Allahım sen  yardim et''diye söylenen meyraya bakınca yerde yatan kadından daha fena gözüktüğünü gordüm.Ama benimde yapabilecek hiçbir deyim yoktu biz böyle düşünürken adamın sesı sessizliğe adeta hançer gibi saplanmıstı.''2 yıl önce evlendik ''bu arada oda karşımızdaki tekli koltuğa oturup arkasına yaslanmış ve sözlerine devam ediyordu.''Ben sevdim hatta çok sevdim ama o sevmedi kısmet. yapacak birşey yok ben sevdik ten sonra gerisi pek önemli değil o da sevsin diye çok uğraş tim tüm servetimi ayaklarına serdim ama o yine sevmedi neymiş kalbinde başkası varmış ''bu sırada öyle iğrenç ve psikopatça bir kahkaha attıkı tüylerim ürperdi gerçekten ask insanı bu hallere sokabilecek güçte bir duygu muydu?bilemiyorum acaba benide birgün öldürebilecek kadar seven bir adam olurmu? 

Adamın yüzündeki çaresizlik her halinden anlaşiliyordü ama yinede o kadına böyle davranması ve sonunda ölümünü kendi elinden vermesi şaşılacak bir durum ...

O sırada adam devam etti ''ama olsun ben yinede onunla evlendim, kalbindeki adama rağmen onunla evlendim.onu ailesiyle tehdit ettim oda mecbur kaldı .ilk başta herşey güzel gidiyordu yani bben öyle sanıyordum sonra birgün eve döndüm  ona sürpriz yapmak için erken gelmiştim.elimde onun en sevdiği ciçekler ...''adamın gözlerinden bir damla yaş süzülünce ne yapacağını şaşırmıştım onu bir dost gibi tesellimi etmeli yoksa öylece durmaya devammı etmeli diye düşünürken adam odaklandığı halidan gözlerini kaldırıp bize bakti .gerçekten çok ürkütücüydu gözleri .ve devam etti.

"Telefonla konuşuyordu ben sürpriz yapacağım için geldiğimi belli etmeden onu dinlemeye başladım.telefonda konuştuğu oydu."derken sustu sessizliği benim sorum bozdu"kimdi"diye sorduğumda bir süre yüzüme şaşırmış gibi baktı ve devam etti sinirlendiği yüz kaslarından belliydi yüzü kıpkırmızı olmuştu yaninda duran sehpa daki vazoyu fırlatıp"oydu oydu kalbindeki adammış beni kandirdi ne konuşuyordu biliyormusunuz benim ne kadar aptal olduğum ve bu evde daha fazla kalacak sabrının kalmadığını ,ve iki gün sonra beni öldürüp Fransaya kacacaklarından bahsediyordu.''bu sırada gulümseyip  devam etti.

"Ama kısmet kimin öleceği belli olmazmış bakın o benden önce öldu."diyip histerik bir kahkaha daha attı.Ah meyra şimdi değil .meyra ağlamaya başlayarak "bizide öldürecek"demesi içimi bir kötü yapsa da ferah kalmaya çalışıyordum.sonuçta biz adama kotu birşey yapmamıstik ama gözlerimizin bazi şeylere şahit olması kötü olmustu.adamda bizim gözlerimizdeki korkudan keyif almişçasına sırıtiyordu ah allahım şimdi neler olacak bu işten kurtulalım söz artik yatağımı toplıcam hatta  temizlik bile yapicam allahım sen yardım et hatta apartman silindikten sonra islak yerlere basmıcam o kadar yani ...ölürsem de allahım sen beni affet evet bendim o meyranin kırmızi kazağini çalan bendim ama sonra geri yerine koydum valla koydum...Ben ne saçmalıyorum  ya öf kafayı yedim sonunda ...ah adamın elindeki o şey silah mi hayır ya simdi değil lütfen allahım lütfen lütfen lütfen...

Allahım bu neyin sesi meyrami hayır tabiki de çalar saatim...Aaaaaaaah hepsi  rüyamıydı inanmıyorum !!!Ben olayın şokunu atlatamazken Meyra hızla odama girdi .Ben bos gözlerle bakarken o da perdelerimi açmaya ve beni kaldırmaya calışıyordu ."hadi bakalım uyuyan güzel kreplerimiz soğuyor enfes bir kahvaltı hazirladim zeynep le derinde bizdeler sonra hep birlikte okula geçicez.senin dersin kacta ?"...