2. Bölüm

1.4K 15 1
                                    


Kapıyı yengem açmıştı. Rahatsız olduğu için düğüne gitmemiş ve ekmek almak için dışarı çıkacakken beni görmüştü. Başımdan kaynar sular akarken yengem bir çığlık attı ve suratıma okkalı bir tokat attı. Elimde ayakkabıları sefil gibi görünüyordum yukarıdan eminim. Yengemin bacaklarına sarıldım ve hemen yalvarmaya başladım.

+Açıklayabilirim gördüğün gibi değil, lütfen aileme söyleme yenge yalvarıyorum.

-Neyi açıklayacaksın pislik! Ayakkabılarımı yalıyordun geçen günde toz içinde ayakkabılarım eve geldiğimde tertemizdi. Şüphelendim ama sana konduramadım bu kadarda olacağını düşünmüyordum!

+Yenge yemin ederim birazcık dinle. İçerde konuşalım lütfen yalvarıyorum.

-Evine git Bekir. Seni görmek istemiyorum, akşam ailene anlatırsın derdini. Amına koduğumun sapığı.

Ve kapı yüzüme kapandı. Allah'ım neler olmuştu az önce napıcaktım, her şeyi bok etmiştim ve ailemde öğrenecekti muhtelen evden kovarlardı. Bir şeyler yapmalıydım böyle olmazdı. Tekrar aşağıya indim kapıyı çaldım açan yoktu. Kapıda ağlamaya başladım. Yengem sesimi duymuş olacak ki kapı açıldı ve bütün endamıyla karşımda tanrıça gibi bana bakıyordu.

+Bekir içeri gir.

Gözyaşlarımı silip başım önde bir şekilde içeri girdim. Ve cesaretimi toplayıp konuşmaya başladım.

-Yenge yemin ederim bildiğin gibi değil. Ben kendimi bildim bileli kadınlara hizmet etmek istiyorum. Ayaklara ilgi duyuyorum. Kendimi erkek gibi hissedemiyorum. Hatta kendimi insan olarak bile hissedemiyorum. Aciz bir yaratığım. Sana karşı böyle olmamalıydım, lütfen aileme anlatma ne istersen yaparım.

Yengem biraz sustu ve suratıma baktı:

+Erkek olmadığının zaten farkındayım. O gün eve geldiğimde ayakkabılarım tertemizdi. İlk başta ne zaman sildim diye düşündüm ama hatırlayamadım. Sonra senin iyilik yapmak için sildiğini düşündüm. Ben bezle sildin sanarken sen dilini kullanmışsın. Ailene söylememe konusunu düşünücem. Ama bu aralıkta bu işleride biraz araştırıcam. Bir hizmetçi hiç fena olmaz aslında.

-Ne istersen yaparım yenge dediğim gibi yeter ki ailem bilmesin. Ben kulun köpeğin olmaya hazırım. Söylediklerini asla ikiletmem söz veriyorum.

+Başka çaren yok zaten. :) Hadi şimdi siktir git evine, ben sana bir şekilde ulaşırım.

İçimde çok farklı bir his vardı. Rüya olmalıydı tüm bu yaşananlar. İçimden büyük bir yük kalkmıştı. Açılabilmiştim kötü bir şekilde de olsa. Eve gittim içimde ki buruk mutlulukta beklemeye başladım.

Aradan aylar geçti hala bir haber yoktu. Bu arada yengemin bir bebeği olmuştu. Aile binası olduğu için çok denk geliyorduk fakat o konuları unutmuş gibiydi. Ben de doğum vs. işleri olduğu için çok üstelemek istemiyordum. Bir gün markete gidecektim. Yengemin ziline bastım tanrıçam karşımdaydı.

+Markete gidiyorum yenge, bir şeye ihtiyacınız varsa alayım.

Market bahaneydi sadece yengemi görmek istemiştim.

-Yok Bekir ama bi içeri gelsene biraz sohbet edelim.

İçeri girdim.

+Buyur yenge.

-Bekir, lafı çok uzatmak istemiyorum aslında, sen hala bu hizmetçi işlerini falan istiyor musun?

Anlık bir şok geçirdim. Kalakaldım yengemin sesiyle kendime geldim.

+Evet ta-tabiki evet!

-Tamam. Bu saçmalıklara normalde çok karşıydım ama bu bebek falan gerçekten çok yoruluyorum. Bundan sonra her şeyle sen ilgileneceksin. Evin temizliği, bulaşıklar vs. her şey sende olacak. Eğer eksiğini görürsem yakarım seni anlıyor musun?

+A-anladım. Elimden gelenin en iyisini yapacağım emin olabilirsiniz. Size hizmet etmek için yaşayacağım.

-Tamam çok konuşma. Yarın sabah 8 de bir şekilde bize gel, bebek görmeye gelecekler evi temizliceksin.

+Tamam. Sabah sekizde gelirim efendim.

Efendimi role sokmak için söylemiştim. Yengemin yüzüde gülümsemişti. Aferin dedi. Yedek anahtar verdi ve evden çıktım. Ağzım kulaklarımdaydı hayallerim gerçek olmuştu. Bir şekilde kulu kölesi olmaya başlamıştım. Hemen eve gittim. Uyumam lazımdı hemen sabah olmalı ve işimin başına geçmeliydim.

Yengesinin KöpeğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin