1- Değişen tek şey zamandı...

12 5 0
                                    

-Seungmin'den-

Her zamanki gibi sabah okula doğru yürüyordum. Okulda genellikle yalnız dolaşırım. Başkalarına bir türlü uyum sağlayamıyorum. Beni de istemiyorlar zaten. Onlar böyle mutlu ben de böyle mutluyum. İlk ders başlamıştı. Kimse dersi dinlemiyordu. Bende kafamı sıraya koyup ders bitene kadar uyumuştum. Okulda pek sıradan bir olay olmamıştı. Apartmana girdiğimde okuldan aynı saatte çıktığımız karşı komşunun oğlu da evine gidiyordu.

"Selam Seungmin"

"Selam"

"Nasılsın?"

"İyiyim sen?"

"Bende öyle"

"Yarına çok ödevin var mı?"

"Hayır çok fazla değil"

"Peki ödevlerin bitince biraz dışarıya çıkalım mı?"

"Yok ya hiç çıkasım yok"

"Başka bir şey yaparız o zaman?"

"Bilmiyorum"

"Tamam öyleyse görüşürüz"

"Görüşürüz"

Asansörde biraz Chan'la konuştuktan sonra eve girdim. Annem yine her zamanki gibi bana bebekmişim gibi davranıyordu.

"Hoşgeldin oğluşum"

"Hoşbuldum anne"

"Biraz dinlen sonra beraber gezmeye gidelim ne dersin?"

"Of hayır başka zaman gitsek olmaz mı anne?"

"Tamam nasıl istersen miniğim"

"Herkes de bugün dışarıya çıkalım diyor"

Odama girip kapımı kapattım. Bugün yorucu geçmişti. Yatağıma uzandım ve uyuya kalmışım...

-Chan'dan-

Seungmin'e iyi davranmak zorundaydım. Aslında hem zorundaydım hem de istiyordum.  Seungmin'in ruh sağlığı pek iyi olmadığından Seungmin'in annesi benim annemle anlaştı ve bana onu düzeltmemi söylediler. Nasıl yapacağımı bilmiyordum ama deneyeceğim. Küçükken babasını kaybetmişti. Ve üstüne birçok şey yaşamıştı. Bunları Seungmin'in annesi anlatmıştı. Duyduğumda onun için çok üzülmüştüm. Üzülmemek elde değildi ki. Onu eskisi gibi mutlu, neşeli birisi yapmaya kararlıydım. Bu kadar depresif olması birkaç ay içinde olmuştu. Onu bol bol dışarıya çıkartıp eğlenceli şeyler yaptırmalıydım. Eğer benim adım Christopher Bang Chan ise Seungmin'i eskisi gibi neşeli ve mutlu yapacaktım.

Seungmin'e bir kez daha sordum.

                      Seungmin

Siz
Seungmin
Belki luna parka gitmek istersin
Olur mu gidelim mi?

Mesajımı görmemişti. Böyle durumlarda endişeleniyordum çünkü bana her an intihar edebilir gibi geliyordu. O kadar da kötü değildir değil mi?

Everything Was For You || ChanminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin