Η Ιστορία Της Αγάπης Μας

"Για πάντα μαζί!"

Νιώθω πλήρης πλέον.
Ο άντρας της ζωής μου,μου έκανε πρόταση γάμου.
Μου φαίνεται απίστευτο.
Κοιτάζω το ρολόι και η ώρα είναι 10 .
Έχει κακοκαιρία σήμερα.
Νομίζω κιόλας βρέχει.
Μακάρι να μην βρέχει το απόγευμα γιατί είναι ο γάμος της Ιωάννας .
Κάνει λίγο κρύο είναι η αλήθεια.
Είχαμε μια Φλις κουβέρτα και σκεπαστικαμε χθες το βράδυ.
Βλέπω τον Δημήτρη σιγά σιγά να ξυπνάει....

Α: Ξύπνησε ο υπναρας μου...;;

Δ:Μμμμ... Καλημέρα.
Μετακινείται πιο κάτω για είναι στο ύψος του κεφαλιού μου.
Με χαϊδεύει απαλά σε όλο το σώμα.

Α: Καλημέρα αγάπη μου!
Του δίνω ένα απαλό φιλί στο στόμα.

Με χαϊδεύει και με σφίγγει στην αγκαλιά του.

Δ:Σε αγαπώ πολύ Άννα μου...

Α:Και εγώ... πολύ...

Δ: Χθες ήταν το καλύτερο βράδυ της ζωής μου.!.

Α:Και εμένα ...λέω με ένα χαμόγελο στο στόμα.
Πρέπει να το πούμε και στους γονείς σου Δημήτρη μου...

Δ: Όντως...αλλά αφού μου είπες εσύ το ναι όλα τα άλλα δεν είναι τίποτα.

Α: Γιατί κύριε Μαρκετο είχατε αμφιβολία πως δεν θα δεχομουν να γίνω γυναίκα σας;

Δ: Αμφιβολία δεν θα το έλεγα αλλά λίγο τρομοκρατήθηκα...

Α:Δεν είχες λόγο... αλήθεια δεν υπήρχε περίπτωση να πω όχι...

Δ:Εμένα όμως μου είχαν περάσει όλες οι εκδοχές από το μυαλό....

Α:Ναι εεε;;και για πες μία...

Δ:Πως θα μου έλεγες όχι ,με την δικαιολογία πως δεν γνωριζόμαστε πολύ καιρό ... Και για αυτό ήμουν αγχωμενος...

Α:Κύριε Μαρκετο από την πρώτη στιγμή που σε φίλησα κατάλαβα πως δεν θα μπορούσα να περάσω λεπτό μακριά σου.

Δ:Μμμμμ.... αυτό μου είπε και η Ιωάννα....

Α:Ζήτησες συμβουλή από ιΙωαννα;