Yaman Asker

Ayrılık

   Yaman sabah gidicekti. Onun ilk göreviydi vazgeçmezdi. Annesi Aysima abla çok ağlıcaktı bunu oda biliyordu ama Yaman vatanına canını feda ederdi. Aysima abla kocası gittikten sonra oğluna nasıl dayanırdı bilmiyordu...

   Şafak operasyonu gibi kalkıp hazırlanmaya başlamıştım. Soğuk bir duş yapıp banyodan çıktım ve odaya koştum. Altıma siyah dar bir kot üstüme ise siyah bir swit aldım. Saçımı ördüm çünkü Yaman bana böyle yakıştırırdı.

   Annemler kalmamıştı daha. Aşağıya inip beyaz düz tabanlı bir ayakabı giyip kaskımı alıp çıktım. Motoruma yürürken onu gördüm kumral teni onu cazip kılıyordu. Kehribar gözleri şafakta daha güzel gözüküyordu. Her zamanki gibi saçları dağınıktı onada böyle yakışıyordu.

  "Mila hayırdır kız şafak operasyonun mu var?" evet sana bir şey almak için şafak operasyonu düzenledim Yaman ama sana bunu demedim. "Yoo bu güzel havada biraz hız yapıcam ister misin sen de?"

  "Kalsın Mila ben istemem erken gel." erken gelicektim çünkü vedalaşıcaktık. "Bilmem geç gele bilirim keyfim nasıl isterse" diyip kaskımı taktım.

   "Erken geliceksin demi Mila" yinemi çocuklaşıyordu. Bu halleri cidden komikti ve ben gülmemek için kendimi sıkıyordum. "Bilmem ki keyfime bağlı canımm" canım mı dedim.

   Yaman'ın yüzünde hafif bir gülümseme oldu ve onun gamzesi bana gülümsedi. "Tamam gelme ben de seni baklemem." Hep böyle desede beni yine beklicekti o böyleydi.

   "Siktirgit Yaman sal beni." Bunu ona cidden ben mi dedim. Ağzıma sıçayım buraya doğru geliyordu. Kaç Mila ölmemek için kaç.

   "Kaçma gel buraya." İnan ki kaçmam gerekiyor kemiklerimi seviyorum ben. Hemen motora bindim ve anaktarı çevirmeye başladım ama motor çalışmadı.

   Hadii iki gözümün çiçeği çalış. O yanıma gelmişti. İri cüsesi karşısında minacık kalıyordum o bi yüzbaşıydı. Bense öğretmen minacıktım.

   "Mila!" Konuşamadım çünkü belimden tutup beni indirmişti. Kaçmam gerekiyordu ama bacaklarım sabitlenmişti. Allah'ım sen beni koru...

   "Efendim" evet Mila siktirgit dedikten sonra efendim demek çok güzel bir tercih.

   "Ağzın bozulmuş toplayayım mı." Paşam ben istemeden oldu demek isterdim ama olmazdı. "Siktirgit Yaman haa öylemi." Evet öyle...

    "Şey istemeden oldu Yaman..." İstiyerek oldu cidden. Ama bunu desem beni net öldürürdü. "Afet beni!" Yalvarıyormuydum?

   Bir anda kolumu tutup kendine çekti. Paşam sen hayırdır. Bedenini bedenime yasladı ve beni göğsüne bastırdı. "Yaman ne yapıyorsun bırak beni!" Cidden ne yapırodu bu ya.

   "Eğer gidip gelmezsem de beni bekler misin Mila?" Bu bir itiraf mıydı ne demeliydim. "İnan bana geri gelmeye çalışıcam." Ne oluyordu ben neredeydim. Allah'ım yoksa ben öldüm mü?

   "Bana resmini versene ama istersen." Cidden ben neredeydim ve bu an şaka mıydı...

   "Yaman nefes alamıyorum" bir anda kendine daha çok çekti ve nefes almam zorlaştı. Beni içine almak ister gibi sarılıyordu.

   "Bekle beni olurmu Mila." Bu sefer cevap vermem gerekiyordu emindim. Ama ne cevabı vermem gerekiyordu Allah'ım yardım et...

  Lütfen yazım hatalarım varsa
Umursamayın. ;)