Selamm,biliyorsunuz ki; Bu kurgular her watty hikâyesinde bulunan konulardan birisi. Katili bul. Tutmayacağını düşünüyorum ama şansımı denemek istedim, İyi Okumalar!🤎 Bu Okulumuz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu da hikayeye özetleyen bir fotoğraf:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O zaman başlayalım! Müzik Önerisi:Cheri cheri lady
🤍İhanetin Kimliği🤍 Birinci Bölüm: Ilgın; -Sabahın erken saatlerinde rahat mı rahat uykumdan ayrılıp,alt kattaki sınıfa gitmek;ve coğrafya dersine girmek öylesine zor geliyor ki. Ama eninde sonunda uyanıp,bir de saygıdeğer oda arkadaşım olan;kış uykusuna yatmış ayı gibi horlayan Beril'i uyandıracağım. Neyseki sonunda keyfime yenik düştüm.Yatağımda doğrulup ayaklarımı soğuk zemine değdirdim. Ayaklarımla yatağımın tam yanındaki pofuduk terlikleri arayıp bulamayınca sinirimin hopladığını hissettim, "Allah belanı vermesin senin ya!" Sesim biraz yüksek çıkmış olmalı ki,Beril kış uykusundan uyandı. "Ne bağrıyorsun Ilgın!?" "Uyanabildin mi güzellik uykundan bari!" "Sayende." Dünyanın en gereksiz diyalogu ortaya çıktıktan sonra,ayağa kalkıp terliklerimi aramaya devam ettim.Yatağımın altına doğru eğilip elimi uzattığımda terliklerimle kavuştuğumu hissettim.Terlikleri ayaklarıma geçirip,gardrobuma yöneldim. Yatılı okul olmasına rağmen,yazılı olmayan kurallardan birisidir bu.Okulların %99'unda forma zorunludur.%1 ise şanslı taraftır. Ben formamı ararken,Beril'in cıvıl cıvıl sesi doldurdu kulaklarımı.Az önce uykusundan uyandığı için haykıran kız,şimdi naif bir bülbül gibi ötüyordu. "Ben lavaboya gidiyorum,Ilgın." "Tamam git,derse geç kalma yeter." Ilgın onaylayıcı cevabım üzerine kapıyı çarpıp odadan ayrıldı,kapıyı öylesine hızlı kapattı ki;Okulun müdiresi ben olsam,daha en üst kattan bile olsa duyardım o sesi. Sonunda formamı bulup,giyindim.Geriye sadece çantamı alıp derse gitmek kalmıştı. Beril; -Odadan çıktıktan hemen sonra,lavabo için bir üst kata çıkmam gerektiğini farkettim.Çünkü bizim katın lavabosu temizlikteydi. Merdivene yöneldim,adımlarımı merdivenin basamaklarıyla birleştirdiğimde;yukarı kattan gelen kapı sesiyle irkildim.Resmen birisi benim az önce yaptığım gibi yapıp,kapıyı çarpmış gibiydi.Belki bir öğrenci odasından çıkmıştır diye düşündüm,sonuç olarak o katta odası olan bir çok öğrenci vardı.Her odada iki kişi kalıyordu,çok takılmadım.Yukarıya doğru kafamı kaldırdım,ancak bir şey göremeyince adım atmaya devam ettim. Sonuç olarak insanlar kapıyı kullanabilir,çarpabilir. Yukarıya vardığımda içimi bir korku sardı,dikkatle sağa sola baktım.Bu okul son derece güvenli bir yerdi,ancak dikkat etsem iyi olur diye düşündüm.İçimde kötü bir his vardı sanki,her an her şey olabilir gibi geliyordu. Lavaboya giden her adımımda dikkatli davranmaya özen gösterdim,ve en sonunda lavabonun kapısıyla karşı karşıyaydım.Derin bir iç çekerek,geriye sadece içeriye girmek kaldığını düşündüm. Sanki gerilim filmindeymişim gibi,belki de korku.. En sonunda aklımdaki garip soruları atarak lavaboya girdim,ve sadece elimi yüzümü yıkayıp çıktım.Sadece! Bunun için bu kadar gerilime gerek yoktu aslında.. Ilgın: Sırama oturup,Beril'i beklemekten başka hiç bir şey yapmıyordum.Ne diye oda arkadaşım Beril ki? Bizim gruptan, Ebrar ve Cansel var. Birbirlerinin tam zıttılar,ve resmen oda arkadaşılar.Ben ve Beril de öyleyiz,birbirimizin tam zıttıyız.Ve şaka gibi ama,ODA ARKADAŞIYIZ! Gözlerim kapıda beklerken,içeri ilk giren Cansel oldu. İşte,bu! Cansel tam olarak benim,ruh ikizim! Ne diye Cansel ve ben oda arkadaşı değiliz ki? "Cansel,yanıma otursana!" Cansel,beni görünce parlayan gözlerine sahip olamadı.Ve hızla yanıma geldi,işte bu kız.Benim en yakın arkadaşımdı. Çok geçmeden Ebrar geldi sınıfa, "Selamlarrr!" Ebrar,pek mutlu gözüküyordu.Ancak Beril etrafta yoktu,bunu ilk farkeden Ebrar oldu. "Beril yok mu?" Sınıfta bir çok kişi vardı,aralarından Talya; "Uyandığım vakitten beri görmedim vallahi,Ilgın bilir.Oda arkadaşı sonuçta." Söz sahibi olduğumu farkettim ve dudaklarımı araladım, "Beril,aslında lavaboya gitti.Evet,o lavaboda!" Toplum içinde konuşmak benlik değildi,adı üstünde Ilgın'ım ben.Ilgın'ın toplum içinde rahat olduğu yer mi var? Çok geçmeden Ebrar,derin bir iç çekip yerine geçti.Ebrar'ın Beril üzerinde yoğun bir hassaslığı vardı,onlar küçüklükten beri çok yakın arkadaşlardı.Ne yedikleri,ne içtikleri hatta aldıkları nefesleri bile ayrı gitmiyormuş.Beril söylemişti geçenlerde. Cansel'in sesi doldurdu kulaklarımı.Bu sesin Cansel'e ait olduğunu duyduğum an,kafamı sağa çevirdim.Ve Cansel'i dinlemek üzere dirseğimi masaya,elimi yanağıma dayadım ve dinlemeye başladım. ———— C: "Sana bir şey söyleyeceğim.Kimse duymasın,ve duysalar bile kaynak ben değilim.Anladın mı?" I: "Anladım anladım,söyle artık." C: "Hani üst sınıflardan Elisa varya,geçenlerde Ebrar'ı zorbalamış.Ebrar anlattı,çok pis sinir olmuş Elisa'ya." I: "Ee,sonra n'olmuş?" C:"Bu olay yaklaşık bir hafta önce olmuş,hatta geçen hafta Ebrar'ın gözünün altı morarmıştı.Hatırlıyor musun?" I: "Aa,evet hatırlıyorum." C: "İşte,o kız Ebrar'a yumruk sallamış işte.Ebrar da guruna yediremediği için gözüme kalem battı diye yalan söyledi işte,salak başka yalan da bulamamış." ——— Bu söyledikleri üzerine kendimi tutamadım,ve öylesine sesli bir kahkaha patlattım ki;herkesin dönüp bana bakmasına sebep oldum.Kahkaha atmakla kalmayıp,bir de masayı yumruklamaya başladığımda Cansel'in ve sınıftaki diğer öğrencilerin ayakta olduğunu fark ettim. Kahkaha atmaktan ödün vermeyerek,kafamı kaldırdım.Gözlerim,coğrafya hocasının gözleriyle buluştu. Gülüşüm sonlanmaya başladığı zaman,yavaşça ayaklandım. "Allah kahretmesin.." diyerek fısıldadım.Cansel fısıldadığım cümleleri duyunca,sessizce kıkırdamaya başladı.Ancak bu güldüğü şeyler,benim dramım. —————————————————————•————————————————————————— Ders arası sıkıntıdan patlamak üzereyken,odamda yerde duran pufun üzerine attım kendimi.Daha ilk dersin teneffüsündeydik,ayrıca ödev bile vardı.Boş boş düşünürken,aklıma yatılı okula gitmeden önce gittiğim normal okullardaki sistem geldi.Alıştığım için kendi kendime düşündüm, Bu gün nedense Beril okula gelmedi. Sonradan aklıma yatılı okulda olduğum düşünce,ve Beril'in en son lavaboya gidiyorum dediği aklıma gelince yerimden hopladım. "LAN NEREDE BU BERİL?!" Sesim çıkması gerektiğinden daha yüksek çıktı,ama umrumda değildi. Hızla odanın kapısını açtım ve kendimi zar zor dışarıya attım,bütün katları çığlık çığlığa gezmeye başladım.Farketmeden gözlerimdeki yaşları da çoktan salmıştım, "Beril,nerdesin Beril!?" En üst kata varmak üzere çıktığım merdivenin basamağının tekine ayağımı çarpıp tökezledim.Dengemi kaybettiğimde,kendimi yerde buldum.Korkum yetmezmiş gibi,bir de acı çekerken.Müdire Hanım'ın odasının tam olarak bir kaç basamak üstte olduğu aklıma gelince,çığlıklarımın içindeki acıyı hissettim. "Yardım edin!" Belki de biraz abartıyordum,ama bir insan hiç bir saat boyunca lavaboda durur muydu? Hiç kimse beni duymazken,bir ses doldurdu kulaklarımı.Ağlamaklıydı,bu ses Beril'in sesinden başkası değildi, "Korkma,Ilgın!" Sonunda ayağa kalkıp umutla koridoru dolaşmaya başladım,adımlarım da aynı kalp atışlarım kadar hızlıydı.Ve sonunda koridorun sonunda buldum kendimi,gördüklerim karşısında içine hapsolduğum şaşkınlık denizi içinde boğulduğumu hissettim. Duraksadım,gözlerim faltaşı gibi açıldığında dudaklarımı araladım. "Beril.." —— DEVAM EDECEK! Her Cumartesi: 20.00'da yeni bölüm!
