deniz feneri +18

4. bölüm

Herkese merhaba uzun bir aradan sonra tekrar bir aradayızzz
Sınav haftamdayım o yüzden gecikmemi mazur görün.

Oy ve yorumları esirgemeyin.
Başlamadan önce ufak bir hatırlatma bebekler sizi çok seviyorum..

İnsanın ait olduğu yer aslında kaçtığı yerdir.

Barlas duştan çıkıp hazırlandı ve hızlıca arabaya bindik.
Biner binmez topuklularımı çıkartıp ayaklarımı oğmaya başladım. Bir yandan da sessizce mırıldanıyordum. Birazdan patlayacağımdan habersiz barlasa.

"Aptal herif"
"Aklım almıyor niye böyle bişey yaptığını"
"Sen benden geçtin mi ki ben senden vazgeçeyim şerefsiz" diye mırıldandım.
Kısık bir gülümseme sundu bana.
"En azından artık biliyorsun ne boklar yediğimi" dedi.

"Abimin ordakilerle bir alakası var mı?" Dedim. Sustu cevap vermedi. Alayla gülümsedim.
"İkinizde hapse orası yüzünden girdiniz değil mi?" Dedim. Derin bir nefes aldı ama yine ses vermedi.
Bana döndü
"Sadece abinle benim ilgim yok balca" dedi.
"Neyi kast ediyorsun açık açık söyle barlas"
"Balca baban-"
"Sus ediz sus. Duymak istemiyorum yalan yanlış şeyler sus nolur"dedim.
Ona döndüm.
"Kalbini kırmak istemiyorum yalvarırım devam ettirme o cümleyi"dedim.

Çünkü adım kadar emindim ki babam hakkında dedikleri kalbimi katran karasına döndürecekti. Buna hazır değilim. Babamın sırlarını başkasından duymaya hazır değildim.

Ardından eve kadar büyük bir sessizlikle geçtik ikimizde.
Araba durduğunda geldiğimizi anladım.
Yavaşça bakışlarımı emniyet kemerine yönelttim ve sakin bir şekilde açtım.
Eli birden bileğime sarıldı.

"Böyle yapma be balca. Gözlerini saklama benden" dedi. Derin bir nefes aldım. Zamana ihtiyacım vardı. Sindirmem lazımdı.
"Edi-"
"Bana öyle seslenme" dedi. Takıldığı tek nokta bu muydu? Alaycı bir gülüşle gözlerinin içine baktım.
"Barlas bizim biraz zamana ihtiyacımız var"
"Sindirmemin zaman alacağı şeyler oldu."

Gözlerinde ki ifadenin değiştiğini gördüm.

"Bakma bana öyle"
Elimi yavaşça ellerinin arasından çektim.
"Sen oraya herşeyi kabullenerek götürdün beni biliyorum. Sen garantici birisin"

"Benide anla sevdiğim adam gözlerimin önünde ölebilirdi ve ben sen ölme diye herkesin önünde o aramızda ki kafesin tellerine rağmen sana yalvardım barlas" dedim tek solukta.
Gülümsedi hafifçe

"Beni bırakıcak mısın akçalı" diye fısıldadı ama fısıltısı zihnimde ki tüm sesleri bastırdı.
"Bırakacak olsaydım arkama bakmadan o ringten kaçardım başaran"dedim.

Arabadan indi ve kapıma doğru gelip beni arabadan indirdi. Sanırım artık susmak istiyordu.
Bana bir anda sarıldı. Nefesini saçlarımın arasında hissettim.
İttirmeye çalıştım çünkü evin önündeydik.

"Barlas çabuk şunu kes radarlara yakalancaz"
"Yakalanalım nolacak"
"Ya radar dediğim mahallede ki camda ki teyzeler"
Dudaklarına hafifçe bir gülümseme kondurdu.
"Gidiyorum zaten şimdi ben"
"Deniz feneri"
"Hıı"diye mırıldandım.
"Çocukça gelebilir saçma gelebilir. Belki sen gülüp geçersin ama beni hiç bırakma olur mu? Ben kötü bir adam olmak istemiyorum balca"
"Benim ışığım sensin bunu bil"
Dedikleriyle nefesim kesildi ama yine ses edemedim.