Rozdział 1

50 13 19
                                    

Czytanie to najlepsze hobby jakie może być. Jedyne co robisz to czytasz książkę, wchodzisz w jej świat i wyobrażasz sobie te wszystkie sceny.

Moja przyjaciółka Sarah jest moim przeciwieństwem. Ona nie lubi czytać. Uważa, że to jest zbędne do życia i, że książki to nic ciekawego.

Kiedy skończyłam nagrywać filmik, usłyszałam jak moja mama krzyczy, żebym zeszła na dół.

- Kochanie pomożesz mi przygotować kolację na dziś? Przychodzą do nas Wilsonowie i chciałabym, żeby wszystko było dopięte na ostatni guzik.

Wilsonowie to nasi sąsiedzi. Jednym z nich jest mój wróg- Alex. Nie lubimy się od dzieciństwa. Dlaczego? Nie wiem jakoś tak wyszło.

- Jasne, pomogę.- Podeszłam do szufladki i wyjęłam z niej talerze. Następnie wzięłam serwetki i rozłożyłam je obok talerzy. Mama zajęła się sztućcami,a gdy skończyliśmy, mogłam iść do swojego pokoju.

Moim drugim hobby jest pisanie na wattpadzie. Tam mogę podzielić się swoimi pomysłami na książki oraz je rozwijać. Kocham to robić. To moje życie.

O 19 mieli przyjść Wilsonowie, więc miałam wiele czasu na przygotowanie się. Namalowałam kreski obok oczu, pomalowałam usta, wklepałam podkład na twarz, a na koniec ubrałam się w piękną, czerwoną sukienkę.

Przejrzałam się w lustrze i nim się obejrzałam, a była już 18:30. Zeszłam na dół gdzie była moja mama, czekająca na gości z niecierpliwością.

- Mamo, wszystko ok?

- Co? A tak tak. Trochę się tylko stresuje ich przyjściem.

- Mamo, oni do nas przychodzą co tydzień.

- Wiem skarbie, ale zawsze się tak stresuję.

No nic. Postanowiłam już nie drążyć tego tematu i poprostu czekać aż przyjdą nasi sąsiedzi.

«────── « ⋅ʚ♡ɞ⋅ » ──────»

- Jak tam w szkole Emily? Czy coś się pozmieniało?- Pani Wilson jak zawsze zadaje takie pytania. Czasami mnie one wkurzają, ale staram się tego nie pokazywać.

- W szkole zwyczajnie jak zawsze.

- Alex ci nie przeszkadza?- spojrzałam na Alexa i w tym momencie nasze spojrzenia się spotkały.

- Niee, prawie wogule go nie widuję- Skłamałam. Widzę go codziennie, przybliża się do mnie i robi mi na złość. Dlaczego go obroniłam? Bo nie chciałam, żeby w pewnym stopniu miał kłopoty.

- To świetnie.

- Dzieciaki może idźcie na górę, a my sobie porozmawiamy spokojnie?- Nie no błagam. On w moim pokoju?

Wstałam od stołu i ruszyłam na górę, a za mną Alex. Gdy weszłam do pokoju, usiadłam na łóżku, a Alex zamknął drzwi.

- Więc? Co chcesz robić?- zapytałam go, widząc, że się nudzi.

- Chodźmy na miasto.

- Rodzicie kazali nam siedzieć tutaj.

- No i co z tego? Przecież nic nam się nie stanie.

- A co jeśli zauważą, że nas nie ma?

- Mam to gdzieś.

- Ty wszystko i wszystkich masz gdzieś.

- Oprócz ciebie- Zaniemówiłam. Spojrzałam na niego, a on podniósł kącik ust do góry i spojrzał na mnie.

- Myślałam, że się nie lubimy...

- No bo nie lubimy się.

Czasami mam wrażenie, że on ma dwie jaźnie. Raz zachowuje się jak miły nastolatek, a później robi się z niego bestia.

- W takim razie nigdzie z tobą nie idę- oświadczyłam stanowczo.

- Słabiak

- Śmieć

- Kupa złomu

- Dobra stop. Idź ze swoją dziewczyną. Ja nie mam ochoty nigdzie iść.

- Mówiłem że jesteś słabiakiem- otworzył szybko drzwi i wyszedł zanim moja poduszka mogła w niego trafić.

Wzięłam do ręki swoją ulubioną książkę i zaczęłam ją czytać. Minęła godzina 23, a jutro miałam iść do szkoły.

Nagle usłyszałam jak za moim oknem coś walnęło. Wystraszyłam się, ale postanowiłam to sprawdzić.

Wyszłam na balkon i rozejrzałam się po podwórku. Niczego podejrzanego nie było widać.

Gdy chciałam wrócić do pokoju, nagle zobaczyłam na oknie małą, białą kartkę.

Wzięłam ją do ręki i odrazu zauważyłam jakiś napis po drugiej stronie.

Witaj kochaniutka❤️
Piszę ci to, żebyś wiedziała iż
nigdy nie będziesz bezpieczna.
Zastanawiasz się kim jestem?
Prędko się nie dowiesz.

Anonim❤️

Co to ma znaczyć?! Przecież nikogo tutaj oprócz mnie nie było. Bałam się niemiłosiernie. Weszłam szybko do pokoju i zamknęłam drzwi balkonowe. Przebrałam się w piżamę i położyłam do łóżka.

Kto to napisał i po co? Ja nikomu przecież nie zawiniłam.

Nie mogłam już dłużej o tym myśleć i poszłam spać.

«────── « ⋅ʚ♡ɞ⋅ » ──────»

Jak wam się podoba rozdział?

Jak opisali byście postać Emily i Alexa?

Do następnego❤️❤️

💀Koszmar Życia💀Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz