Łamak

6 0 0
                                    

Może dzień może noc
może świt może mrok
By nie cofać się o krok
By nie wpadać   w głąb
By znów przywitać dno
By się gubić jak za mgłą
By nie truć życia gadka złą
Czekam więc na chwilę tą
By naprawić w koncu los
I zakończył się ten sztos
Ale tak o mały włos
Bo się czuje w tym jak pro'
Nie kierując się na prostą
W życiu latam ciągle ostro
Przez to czuję się tak bosko
Ciągle w głowie słyszę łoskot
I myślami robię offroad
Znowu dziura znowu podskok
Jebie rura dawaj głośno
Niech to skończy się ta prośbą
Niech do końca trwa to ORMO
POZDRO GBLEANNGNE

wierszyk łamak Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz