Aşkın Sesi

🎶1.Bölüm:KAZA🎶



Başlangıç tarihinizi buraya yazabilirsiniz..

İyi okumalar...

Çok zordu kabullenmek, sana verilen kaderi kabullenmek, bu kaderle yaşamaya alışmak çok zordu. Hayatının bir anda değişip, hiç bilmediğin bir hayata adım atmak, o hayatı kabullenmek çok zordu. Tüm hâyellerinden bir anda vazgeçmek zorunda kalmak, zorunda bırakılmak koyuyordu insana.

Bir trafik kazası sonucu işitme yetimi kaybetmiştim. Hayallerim vardı benim, yarım kalmış hayallerim. Gitarist olma hayallerim vardı, gerçekleştirecektim de. Fakat duyamayan birinin müzik ile ilgili bir hayalinin olması ne kadar doğru olurdu?

Karşımda açık olan televizyonun sadece görüntüsü vardı, kumanda da son ses açmama rağmen yoktu, sese dair hiçbir belirti yoktu. İnsan dal çıtırdamasına bile hasret kalır mıydı? Ben hasrettim işte. Doğadaki tüm seslere hasret kalmıştım. Kuş cıvıltılarını, kitap sayfalarını çevirirken çıkan o sesi özlemiştim.

5 sene önceki kaza tüm benliğimi almıştı benden. Beni ben yapan herşey bir kazada yok olmuştu. Gözüm duvarda asılı olan gitara kaydı. Ne umutlarla almıştım bu gitarı. O günü hatırlayınca istemsiz bir damla yaş düştü gözlerimden.

5 sene önce

"Neden bu gitara bu kadar taktın sen. Ailene söylesen daha iyisini alırlar sana."

Bakışlarımı vitrinden çekerek arkadasıma yönelttim. "Olmaz Asi, bu gitar olmak zorunda. Üstelik bu zamana kadar ailemden medet ummadım bu saatten sonra da medet umacak değilim."

"Özür dilerim kuzum, bir an unuttum."

"Boşver, hadi girelim dükkana."

Asi ile beraber dükkan kapısından girdiğimizde enstrumanların kokusunu içime çektim. "Hoş geldiniz kızım."

Tezgahın arkasında duran yaşlı adama doğru dönüp gülümseyerek başımı salladım. "Hoş bulduk. Ben şu vitrindeki gitarı almak istiyorum."

Yaşlı adam tezgahın arkasından çıkarak bize taraf yaklaştı. "O gitarı kullanabilecek kadar cesur musun?"

"Ne demek bu amca, alt tarafı bir gitar."

Hızla Asi'ye taraf döndüm. O sıradan bir gitar değildi, buradaki hiçbir enstrüman sıradan değildi, her birinin bir hikayesi vardı. " O sıradan bir gitar değil kızım."

Yaşlı adam Asi'ye cevap verdikten sonra bana döndü. "Metin Demir'in gitarı. Öyle sıradan biri gitarı taşıyamaz. Sen bu gitarın hikâyesini bilir misin?"

Yüzümde oluşan üzgün bir ifadeyle vitrinde duran gitara taraf döndüm. Bilirdim ya hikâyesini. Metin Demir, ünlü müzik grubu EVREN'in gitaristi, benim idolüm. İlerde onun gibi bir gitarist olma hayalim vardı. Konserde yaş sınırı var diye babama yalvarmam sonucu gitmistik konsere. En ön sırada da bilet almıştı babam. Konser sonunda kulisine gidip grup armasını ve imzasını isteyecektim. Tabi o olay olmasaydı.

Konser sırasında büyük ekran televizyonun Metin Demir'in üzerine düştüğünü, bir çocuğun baba diyerek sahneye atlayışını hatırlıyorum. Gözlerimin önünde kanlar içinde yere yığılışına şahit olmuştum. Ağır yaralanmıştı.

Babam zorla beni konser alanından çıkartmaya çalışsa da ben sadece Metin Demir'e odaklanmıştım. Siyah beyaz, üzerinde imzası ve grup arması bulunan gitar da kan kırmızısına boyanmıştı.