İyi okumalar♡
Duyduğum şey ile nefes alamazken sadece kıpırdamadan karşımdaki adamlara bakıyordum. Alexandre kafasını şok ile çevirirken direk Gözlerime bakıyordu. Çok ağır şeyler yaşamıştım. Ama doğru bildiğim her şeyin yalan olması çok ağırdı.
Gözyaşlarım görüşümü bulanıklaştırırken Alexandre ve Vasilis 'i sadece bulanık görüyordum.
"Anlat ona evlat." Dedi sanki bunları yıllardır demek için sabırsızlanıyormuş gibi Vasilis.
Alexandre bana yaklaştığında içimdeki sinir harbi daha da yükseliyordu.
"Lütfen açıklarken sözlerimi kesme."
Dediğinde tepki veremiyordum.
Alexandre çaresizce bana bakarken tek hissettiğim koca bir boşluktu.
Alexandre' dan
Doğruların bir gün ortaya çıkacağını biliyordum. Ama bu kadar erken geleceğini hiç düşünmezdim.
Ona nasıl hayatının bir yalan olduğunu söyleyebilirim ki. Aslında benim onu korumam için ona yarattığım bir alanda benim seçtiğim insanlarla bir yaşam sundum. O beni hiç görmesede ben onun her anında yanındaydım. Robert' a söz verdiğim gibi...
Karşımda tepki vermeden gözyaşları akan kadına baktım. Onun bu mutsuzuğunu görsem kalbim parçalara ayrılıyormuş gibi hissediyordum. Derin bir nefes vererek.
"Isabele bizim dünyamızda rağbet gören iki safkan aile var, Volois ve Mercier...
Bizim dünyamızda aynı sizin kanunlarının gibi kanunlar var. Ve bu kanunlardan biri ise bir vampir ve bir insan asla evlenemez. Ama bu kuralı biri çiğnedi Robert ve Dave..."
"Onlar kim?" Derken sesim titremişti.
"Senin anne ve baban Isabel. Yıllardır kurulu olan düzeni bozdular. Volois ve Mercier ailesi binlerce yıldan beri düşman oldukları için bir sözleşme imzaladılar. Bu sözleşmede ise soyun devam getirilmesi için bu iki aile de barış sağlansın diye anlaşmalı evlilikler yapıldı. 21 yıl önce Robert Mercier, istenilen olan Volois ailesinden Rose ile evliliği reddedince kurul toplandı. Rose Robert'a açıkta Rabwrt ise Dave adında bir insana. Bunu öğrenen Rose onu öldürmek istedi ama Robert ondan nefret etmesin diye ona dokunmadı. Gidip üst kurullara Robert' ın kuralları çiğnediğinden ve Dave' i anlattı.
Robert a çok ağır cezalar verildi. Dave ise kurul onun hamile olduğunu öğrenince mahzene tıktılar. Dave bir vampirler hamile kaldığı için çok zor bir hamilelik geçirdi. Robert ise Rose ile evlendirilecekti.
Ama hesapa katmadıkları bir şey vardı sen... Kurul bu sefer senin için toplandığında yeni bir karar çıkartıldı. Sen benimle evlenicektin. Çünkü evlilik sırası bana geçmişti.
Ve eğer hayır dersem de seni öldüreceklerdi bende kabul ettim. Robert bu alınan kararları öğrenince her şeyi yakıp yıkmaya başladı baş üstünde baş bırakmıyordu o yüzden onu da Dave gibi mahzene tıktılar.
Robert ve Rose' un evlenmelerine 2 gece kaldığında gizlice mahzene gittim kapıdaki herkesi öldüdüm. Dave beni gördüğünde ne kadar bağırıp çağırsada ikisini de ordan çıkardım. Dave bu stres ve sıkıntıdan erken doğum olucaktı. Onlara bir araba, kalıcak yer ayarladım. Dave o gece doğum yaptı. Onlar ortadan kaybolunca önce Rose sonra iki aile ayaklandı. Oklar bana çevrilince ise benim yaptığımı öğrendiler. Bana Dave' i öldüreceğimi söylediler. O gün araba ile eve dönerken önüme bir lastik fırladı ve durdum. Ve yoğun bir kan kokusu ne olduğuna bakmak için aşağı indiğimde Robert ölmek üzereydi. Seni bana emanet etti. Arabada ise Dave ve sen vardın Dave öldürüldü ve sen de ağlıyordun.
Seni aldım ve korumak için İtalya' ya gönderdim. Orda sana bakacak birisini buldum. Sen beni görmesende ben hep seni korumak için yanındaydım. Fransa' ya dönüşünde ise tekrar dan tehlikedesin o yüzden seni kaçırdım. Sana bunları anlatıcaktım. Ama bu gün değil di..."
Isabel duydukları ile az önce aynı yatakta uyuduğumuz yatağa oturmuştu. Isabel kafasını kaldırmadan bana" Her şey yalanmış" Dedi.
Isabel 'den
Annem, babam...
Doğru bildiğim her şey bir yalandı. Her şey beni korumak adı altında Alexandre ın bana yarattığı küçük bir dünya dan ibaretmiş. Başıma keskin ağrılar girince ellerimi şakaklarıma bastırdım. Şuan kimseyi görmek istemiyordum. Ayağa kalktığımda Alexandre beni tuttu. Ve bana sarıldığında yakınlığını hissettirmek istercesine "Her zaman senin yanındayım." Dediğinde sakince "Bırak beni" Dedim. Bunun tam tersi daha da sıkı sarıldı. Öğrendiğim şeylerin ağırlı ile bacaklarım beni tasımıyor gibi bırakınca kollarına sarıldım.
Biranda belimden kavrayıp kaldırdığında başımı omzuna koydum. Gözyaşlarım hızlı hızlı sicim gibi düşerken beni yatağa geri yatırdı, yanıma oturdu.
Ona sırtımı döndüğümde hıçkırıklarımı tutamadım. Alexandre kollarımı kavrayıp bir bebekmişim gibi beni kendine çektiğinde saçlarımı okşamaya başladı.
Dudakları şefkatle saçlarıma buseler konduruken fısıldadı "Hayatımın sonuna kadar seni koruyacağım. Sana en başında söz verdiğim gibi." Dediğinde saçlarımı okşamaya devam etti. Ne kadar daha bu şekilde kaldık bilmiyorum ama tek bildiğim gözyaşlarımın bir süre bitmesi ve uykunun beni alması...
Gözümü açtığımda karanlık odayı aydınlatan ay ışığı yüzüme vurdu. Bakışlarım odada gezindiğinde gördüğüm şey ile bakışlarım o noktaya kitlendi.
Chiara...
Kapıya dayanmış eskisinden daha farklı Sarı saçlarının arasında beyaz tutamlar vardı. Yaşlılık değil ölümsüzlük gibi hissettiriyordu.
Ağzım açık kalırken bu halime güldü. Onu çok özlemiştim.
Bana gülümseyerek kollarını açtığında aniden üstümdeki örtüyü kaldırıp ona koştum. Kollarının arasına girdiğimde özlemle ona sarıldım.
"Senide görmek güzel Bell." Dediğinde kafamı kaldırıp yüzüne baktım.
"Ama sen ölmüştün Chiara..."
"Bırak bunları şimdi." Diyerek beni yatağın yanına çekerek yatağa oturttu ve karşıma geçti. Çok tuhaf davranıyordu. Gerçek mi rüya bilmiyordum. Araftaydım. Ellerimi tuttu ve bana o içimi ıstıcak özlem duyduğum gülümsemeyi gösterdi.
"Seni o kadar özledim ki Chiara gerçek olmanı diliyorum."
"Benim için üzülme. Şimdi asıl konumuza gelelim. Ben seni uyarmaya geldim Bell." Derken ellerimi sıktı.
"Senin için geliyorlar Bell. Kimseye güvenme. Alexandre'a arkanı dönme onun yanında ol. O seni daima koruyacak." Dediğinde şokla ona baktım.
Bu nasıl bir rüyaydı. Rüya ise nasıl benim zor bir zamandan geçtiğimi biluyordu. Chiara ya baktığımda zaman eskisi gibi olmadığını fark ettim. Saçlarının aralarında yer yer beyaz saçlar , köpek dişlerinin sivrileşmesi ve en tuhafı boynunda bir dövmeyi anımsatan sembol vardı.
"Zamanım azalıyor Bell dediğim şeyleri sakın unutma. Sizin için gelecekler. Seni çok seviyorum kardeşim." Dediğinde bana sarıldı. Ona sımsıkı sarılmaya kalmadan kapının hiddetle açılması bir oldu.
Evett bir bölümünde sonuna geldik. 3 hafta süren sınav serüvenim bu gün itibari ile son bulmuştur. En yakın zamanda yeni bölümü atıyorum. Kendinize iyi bakınnn♡♡
Sınavlarınız nasıl geçti"^"
Chiara yı özlediniz mi?
