“Liiiiiiiiaaaaaaaaan!!!!!!!!”
WOW! Sino kaya yung tumawag sa akin? Kung makatawag naman parang kami lang dalawa ang tao sa mundo…
Paglingon ko, si Marj pala…
“Oh, mare, ikaw pala yan. Akala ko kung sino na. Anong meron?”
“Anong meron??? Grabe ka, akala ko sabay tayong uuwi, un pala nauna ka na… hmpf -_______- ”
Ay, oo nga pala… Sa sobrang inis ko kay Jolo kahapon, nakalimutan kong sabay nga pala kaming uuwi ni Marj… Patay na naman ako nito.
“Sorry na, mare. Medyo na-bad mood ako kahapon eh… sorry na talaga. Sana mapatawad mo pa ako. ^^”
“Bad mood? Bakit ka naman bad mood?”
“Kasi yung partner ko ---------- ”
Hindi ko na natuloy yung sasabihin ko. Kasi naman, bigla na lang may nahagip ang mata ko na di kanais-nais… SPEAKING OF THE DEVIL. -______- hay…
“Oh, bat di mo na natuloy?”
“Yun na nga, yung partner ko, madaya. Di kasi nagshare ng experience… “
“Yun lang? Na-bad mood ka na agad?” tumango na lang ako, habang pinapanood ng palihim si Jolo na pumasok ng school bitbit ang gitara niya… “Cheer up, mare. Kahit 2013 na, still it’s not the end of the world. I’m sure, mag-oopen up din sa’yo yung partner mo. Teka, sino nga pala yung partner mo?”
“Hehe… salamat. Si ----------”
RIIIIIIIIIIIIIINNNNNNGGGGGG!!!
WOOOh! Yun ang sinasabing SAVE BY THE BELL… =D
“Nako, bell na… See you sa lunch, mare. ^.^”
Habang naglalakad ako papuntang room namin, naalala ko ung taong naka-inspire sa aking tumugtog. Iyon ay walang iba, kundi si .........
