~5

1.9K 222 255
                                    

~seven sevdiğine onu sevdiğini söyleyemiyorsa kağıttan yıldız versin~

Artık daha uzun bölüm yazıcam çünkü baya kısa oluyo ve hemen bitiyo
Bide konuşmaların başına isim yazıcam kimin dediği belli olsun oda karışıyo

İyi okumalar🦈

Jisung

babam ben doğduğumda annemi terk etmiş annem bunun için de beni suçlamıştı ikiside beni istememişti sokağa bırakmak istemişler ama teyzem izin vermemiş beni sadece teyzem sevmişti 18 yaşıma geldiğimde teyzem öldü annemin tabiriyle onada lanetimi bulaştırmıştım
hiç bir zaman benim için yemek yapmadı hastalandığımda bana bakmadı
bir kez olsun başımı okşamadı
sarılmadı, öpmedi
bana dokunmaktan iğrenirdi
dövdükten sonra duşa girer çıktıktan sonra kiliseye giderdi
evden attığı zamanlar vardı parkta kalırdım
bazen eve hiç almazdı
yağmur kar olsun umrunda olmazdım birilerinin en ufak sevgisine kanıyodum"

Felix
"Napıyosunn hanjii"

Felixin seslenmesiyle yatakta doğruldum

Jisung
"Hiç öyle oturuyorum bir şey mi oldu"

Felix
"Daha ne olsun abim yarım saattir nikah masasında seni bekliyor vaz mı geçtin yoksa hem bu halin ne neden hazırlanmadın"

ney

Felix
"Şaka şaka sadece kahvaltı hazır herkes seni bekliyo"

Herkes?

Jisung
"Herkes?"

Felix
"Hyunjin gelicekti ya biraz daha erken gelmesini söyledim bide seungmini ve abimin bir kaç arkadaşını çağırdım yani o çağırdı neyse işte hadi gidelim"

Jisung
"Geldim"

Beraber aşağı indiğimizde masadakilere hızlıca bir göz gezdirdim
seungmin, seungminin platonik olduğu chan, felixin kocası ve tanımadığım iki kişi daha vardı tanımadığım kişilerden biri bana bakarak rahatlamış gibi iç çekti ve konuştu

Changbin
"Şükür gelebildin açlıktan ölücektim"

Minho
"Ama ölmedin"

aniden bakışlarını minhoya çevirip yine konuştu

Changbin
"ölebilirdim dedim ihtimal bu!"

Jeongin
"Neyse boşverin geldi işte gömülün"

Hyunjin
"Bu saate kadar uyudunmu gerçekten jisung"

Jisung
"Evet neden"

Hyunjin
"Saat kaç farkındamısın"

Onun söylemesiyle saate baktım ve 12.58 olduğunu gördüm cidden mahçup hissettim bu saate kadar aç kalmışlardı

Hyunjin
"Gece beşik mi salladın"

Felix
"Yakında sallarr"

diyerek göz kırpan felixe anlamaz şekilde baktım

Changbin
"Oha ne"

Minho
"Hani açlıktan ölüyodun sen changbin?"

Adının changbin olduğunu öğrendiğim çocuk göz devirip ağzındaki yemeklerle konuşmaya çalıştı

Changbin
"Yoyorom ya oste"

Felix
"Neyse dikkatinizi bana ve KOCAMA verirmisiniz"

chan ve changbin hariç herkes yemeği bırakıp felixe dönmüştü

paper star Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin