[ disclaimer: everything in this fiction is all about the author's imagination and not related to artist's legal status, so please read at your own risk.]
[ eighteen-nineteen ]
ဆက်ဆံရေးကို အဖြူရောင်လို့ပြောရအောင်ကလည်း ဟိုးကတည်းက ပန်းရောင်သန်းနေခဲ့တာ။
အဖြူရောင်မဟုတ်မှန်း သေချာမြင်တဲ့အချိန်မှာလည်း ထိုအချက်ကို ဝန်ခံမှာတော့ မဟုတ်ကြချေ။ဆယ်ကျော်သက်နှစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ကစားမှူသာသာသည် အကြုံးမဝင်ခြင်းနဲ့ ညီမျှတာကြောင့်။
༻✦༺
အချိန်ကြာတာနဲ့အမျှ သစ်ရွက်တွေကို လေလှပ်သယောင်ယောင် ခံစားချက်တွေဟာ အေးစက်သွားလိမ့်မည်။
မဟုတ်လျှင်လည်း အနည်ထိုင်သွားရုံရှိလိမ့်မည်။
ငြိမ်သက်နေတဲ့ရေပြင်ပေါ်ကို ခဲပစ်ချလိုက်သလိုမျိုး ပြန်ဆွပေးမည့် ခဲလုံးတစ်လုံးသာ လိုအပ်နိုင်ပါ၏။
" မနီးနေတော့တဲ့ လူနှစ်ယောက်က ဝေးသွားမှာပဲ။ ကောက အဲ့တာကို ဇွတ်ငြင်းနေတယ်။ ကျွန်တော်မှန်မှန်ပြောနေတာ မြန်မြန်လက်ခံလိုက်စမ်းပါ။"
" ဟာ ပြောပြန်ပြီ အဲ့လိုစကားတွေ"
ခါးခါးသီးသီး အကြောင်းအရာ မကြိုက်ပါ။ အထူးသဖြင့် ထိုကလေးလေးက ဝေးတယ်ချည်း ပြောနေရင် ကျန်းဟောက်ကတော့ ငြင်းချင်သည်။ ပိုပြီး နီးအောင်သာ ပြုချင်သည်။
တခြား ဘာကြောင့်ရယ်မှတော့ မဟုတ်။
ဒီအတိုင်းပဲ..ဘေးကနေ ပြဿနာရှာပေးမယ့်သူ မရှိရင် ပျင်းဖို့ကောင်းတယ်လေ ကျန်းဟောက်ဘဝက။" တက္ကသိုလ်နဲ့ နီးတဲ့ဆီကို ပြောင်းမယ်ဆိုလည်း ကျွန်တော့်ကို နားပူအောင်မလုပ်နဲ့။ မြန်မြန်ထွက်သွား။ နောက်မှ အလည်လာခဲ့မယ်"
ကျန်းဟောက်ရဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ကူသယ်ပေးနေတဲ့ ထယ်ရယ်က ကားထဲသို့ စာအုပ်ပုံးတစ်ပုံး ထည့်ပေးရင်း လက်ကိုခါကာ ပြောလာ၏။
နှာတံပေါ်က မျက်မှန်ကိုပင့်တင်ရင်း ကျန်းဟောက်ကို မခန့်လေးစားကြည့်တဲ့ ကလေးဟာ အမှန်တော့ အရွယ်ရောက်နေလေပြီ။
YOU ARE READING
heart in the neighborhoods [하태하태] ✔️
FanfictionIsn't it weird if I say I've been loving you since childhood. NO- I didn't love you at all. I said " DIDN'T".