Öncelikle bu yazdığım ilk hikaye arada kusurlar olabilir şimdiden özür diliyorum Yorumlarınızı bekliyorum
... Yine saçma balolardan birinde masanın başında öylece dikiliyorum.Ailem yüzünden balolara katılmak zorunda bırakılıyorum.Aile içi sorunlar herkes de vardır diye tahmin ediyorum.Normalde annem veya babamla pek anlaşamam ki zaten onlarda beni pek sevmez.Sadece böyle özel günlerde çok iyi bir aile izlenimi bırakmamız gerekiyor.En azından birkaç saatte olsa iyi bir aile olabiliyoruz.Babam Rıfat yine kendi markasını tanıtmak için maskeli balo partisi düzenledi.Böyle partileri normalde babamda sevmez ama konu markasını tanıtmak olduğunda sevmediği herşey ona tatlı gelir.Bu seferki balo biraz daha farklıydı. Babam ilk defa başka bir markayla ortak olmayı kabul etti.Oratğımız Halil abi iyi birine benziyor benim gözümda tabi nasıl biri bilemem daha tam tanışamadık.Bildiğim kadarıyla karısından boşanmış ve benle yaşıt bir oğlu varmıs.Etraf çok kalabalıktı.Etrafa bakınırken gelen geçenle selamlaşıyorduk.Annemin yanından lavaboya gitmek için ayrıldım.lavaboda makyajımı tazeleyip geri çıktı.Burası cidden labirent gibiydi.Biri kaçırılıp öldürülse insanın ruhu duymaz.Tam lavabodan çıkarken arkamdan bir adam omzuma öyle bir çarptı ki düsmemek için duvarlara tutundum.Birde özür dilemeden yoluna devam ediyo.
"Önüne baksana ayı körmüsün." diye bağırdım.Sesim ister istemez yüksek çıkmıstı.Hayret nasıl oldu bilmiyorum ama arkasını dönüp yüzüme baktı genç birine benziyodu.Saçları anlına geliyodu.Gözlerinin rengi maskenin içinden pek belli olmuyo ama kahverengi gibi duruyo.Hiçbir şey söylemeyip suratıma mal görmüş gibi bakiyordu.
"Ne bakıyosun be mal mal.Insan bir özür diler." Tam arkamı dönmüş gidicekken bağırdı:
"Özür dilerim prenses." Benmi yanlış duydum yoksa o bana prensesmi demişti.Yok yok ben gayet iyi duyuyorum.Arkamı dönüp baktığımda pişmiş kelle gibi sırıtıyordu.Bu sefer ben ona mal mal bakıyordum.Çünkü hayatında ilk kez biri bana prenses demişti.
"Aferin koçum böyle devam." Diyip birşey demesini beklemeden masaya dogru yürüdüm.Babamlar konuşma yapmak için sahneye çıkmıştı.Sıkıcı bir konuşmayla tanıtımı yapmışlardı.Etrafa dalmış bakınırken arkadan biri adımla seslendiğini duydum.Amcam bağırıyordu:
"Güneş amcacım hiç beni görmüyorsun." İşte şimdi yandık.Amcam bir konuşmaya başladımı hiç susmaz.
"Aaaa amca sendemi burdaydın hiç görmedim.Nasılsın?" Diyip yapmacık bir şekilde gülümsedim. Başımı sevip iyiyim iyiyim diyerek annemlerle konusmaya başladı.Şimdi ne konuşur ne konuşur.Can sıkıntısından elime telefonumu alıp biraz instagramda gezindim.Aklıma gelmişken dün çekildiğim fotoğrafı paylaşmak için galerime girdim.
@Güneşışıkj_
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayy yine ışık gibi parlıyorumm:))
Fotoğrafı paylaşıp telefonu çantama attım.Etrafa bakınırken karşı masadan bize doğru gelen kişiye kaydı gözlerim.Şakaydı herhalde bu.Halil abiyle yanında bir kişii daha geliyordu.Umarım yanlış görmüyorumdur.Az önce çarpıştığım ve ayı dediğim çocuk ortağımız halil abinin oğlumuydu.Şimdi fena zortt oldumm.
EVETT CANLARIMM HIKAYEYI BEĞENDINIZ Mİ? UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR.YORUM YAPMAYI VE YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN.ILK BÖLÜM DIYE BU KADAR KISA OLDU BIRDAHAKI BÖLUM UZUN OLACAK. BİRDAHAKİ BÖLÜMDE GORÜŞÜRÜZZ.
