Baska bir hayatta tekrar.

Çünkü Her Yerde Olan Hiç Bir Yerdedir.

Başka bir hayatta tekrar yaşanır aşklar, tekrar eder dünya.

Ben Emanis..

Dünyada herkesin bir yaşam süresi vardır.. 9 tekrar. Her insan 9 kere dünyaya gelir ve sonra tamamen yok olur.

Ben şuan 9. yaşamımdayım... Söylemesi acı fakat son yaşam hakkıma geldim, evet. Bilincim kendine geldiğinde bir kız çocuk olarak doğmuştum, nasıl tuttu bilmiyorum fakat 9 yaşamımın hepsinde kız olarak dünyaya geldim.

Ailem Kazakistan'lı, bundan önce ki 8 hayatımda garip bir şansım vardı. İlk yaşamımda Türk bir kız, 2. yaşamımda Amerikan, 3. yaşamımda Türk, 4. yaşamımda Meksikalı, 5. yaşamımda Fransız, 6. yaşamımda Türkmen, 7. yaşamımda Fransız ve 8. Yaşamımda Kazakistan'lı olarak tekrar içine girdim. Daha doğrusu yarı kazak..

Garip olan şey bir önce ki hayatımda ana dilim olan dilleri tam anlamıyla bilmememdi. Bir kaç kelime ve cümle geveleyebiliyordum onun dışında Emanis, Kazakistan diline hakim bir kızdı.. Öyle bir kızdım.

Bu döngü hakkında size bilgi vereyim!
İnsanlar 9 kere tekrar yaşam içine girince belli bir cinsiyet, ırk, isim veya burç türü şeyler seçilmez. Mesela işin kötü yanı; bir erkekken başka yaşamda bir kız olabilmeniz ve bunu hatırlamanız ya da kuzey kore gibi ülkelerde doğmanız olabilir..

Her neyse ben buyum. Emanis Abenova... 17 yaşında, her yerin kızı.

Emanis

Sabahın ışığı odamdan içeri izinsizce dalarken yatağımda rahat bir biçimde yatıyordum. Aslında bakarsak, rahat kısmı bir tık yalandı çünkü bir kabusun ortasındayım!

Montay Alieva, babam.. Geri dönüyordu. Buraya, bize.. Bu bir kabustu!! O iğrenç adamın tekrar bize dönmesini istemiyordum. Zaten imkansızdı, o artık yoktu. 9. Hayatını tüketmişti. Annem babamdan tiksindiği için soyadını değiştirdi. Bende Alieva değil, Abenova soyadını kullanıyorum çünkü ben Alieva değilim.

Kuşların ötme sesleri ile gözlerim aralandı hafif hafif göz kapaklarımı açtım ve etrafa baktım. Güneş ışığı odamı işgal ediyordu! Gözlerim kamaştı, ellerimi gözlerime siper ettim. Ah, evet günaydın!!

Bugün günlerden pazar.. Yarın okul var ve dürüst olmak gerekirse hayır, hazır hissetmiyorum.
İnsan 9. yaşamında olunca en keyif veren şeylerden bile keyif alamıyor doğrusu..

Yataktan kalktım. Terliklerimi giyip yavaş adamlarla banyoya doğru yürüdüm.. Soğuk su elime temas eder etmez irkildim fakat sıcak suyu açmadım. Sıcak su beni daha çok bitkinleştirecekti.. Yüzümü yıkadım ve güne başlama vakti.

Merdivenleri adım adım inerken aldığım koku ile içim ısındı. Annemin gülerek "Günaydın güzel kızım!" demesi her sabahın klasiğiydi.. Annem beni her sabah bu şekilde gülücükle aynı sözlerle karşılardı. "Günaydınn güzel annem!" Diye karşılık verdim. Sofraya oturdum, annem köfte patates yapmıştı bayılırım!

Annemle hızlı bir kahvaltı yaptık, sofrayı topladık daha sonra annem işe gitmek üzere evden çıktı.
Bende odama çıktım ve bilgisayarımın başına oturdum. Instagram'ı açtım.. Bilirsiniz! Bu uygulama da bloglar, influencer ya da daha farklı kişiler vardır. Ben kendime bloger diyemem ama bloger'a yakın olabilirim bence. Kendi hayatimdan bir şeyler paylaşıyordum, pekte takipçim yoktu.

@ kasimayakin
Kullanıcı adım kasıma yakın idi, Kasım doğumluyum. Kasım 13.

*Profil fotoğrafı*
Emanis.
Her yerde olmak isterdim.

Profilim bu şekilde.. çok sade bir profil.

Instagram aslında fazlasıyla zaman ayrılacak bir şey değil, yani çoğu insan için. Fakat insanlar 'bende dahil' herhangi bir bildirim bekliyor e bu da epey zaman alıyor..!