Kar Kraliçesi ///Draco Malfoy İle Hayal Et

1. Bölüm -Geri dönüş-

5 Ocak 1394

Her genç kızın hayali 18 yaşına Basmaktır, çünkü 18 yaşına girdiği zaman bir yetişkin olur ,evlenme çağına gelir

Bir zamanlar bu benimde en büyük hayalimdi ve şuan bu hayalim gerçek oldu ama kendimi hiç mutlu hissetmiyorum tam tersine içimde bır boşluk vardı , mutlu olmam gereken yerde kendimi mutsuz hissediyordum sanki bir daha asla mutlu olamıycakmışım gibi hissediyordum kendimi

İçimde bir yerlerde buradan kaçmak istediğimi biliyordum ama kardeşlerimi ve babamı bırakıp nereye gidebilirdim ki

Karanlık odamada oturuyor öylece yere bakıyordum dışarıda ablamın benim doğum günüm için kurduğu balo vardı eğlenen insanların sesleri benim odama kadar geliyordu içimde ki o küçük çocuk yanlarına gidip eğlenmemi söylüyordu ama annem orada değilken ben nasıl eğlenebilirdim ki

Annem aklıma gelince istemsiz olarak gözümden yaşlar akmaya başladı ellerimle yüzümü kapatıp ağlamaya başladım o öldüğünden beri nerdeyse 4 sene geçmişti ama Sanki dünmüş gibi canımı yakıyordu

Ağlamam yavaşça hıçkırıklara dönüştüğü sırada bir anda odamın içi parlak bir ışıkla aydınlandı başta birinin odaya girdiğini düşünsemde kapının hiç açılmaması bunun yanlış olduğunu belirtiyordu

Gözümde ki yaşları silip ayağa kalktığımda camdan içeriye giren ışığı gördüm yavaş adımlarla camın önüne gittiğimde gördüğüm şey ise çok güzeldi

Bir çok yıldız gökyüzüne serpilmiş odamı aydınlatıyordu kısa bir süre sonra yıldızlar hareket etmeye başladığında sırtımda küçük haraketler hissettim başta pek umursamasamda kısa bir süre sonra bu canımı yakamaya başladı

Hemen aynanın önüne gidip üstümde ki elbisenin fermuarını açtım ama açmamla öylece kala kalmam bir oldu sırtımda parlayan yıldızlar vardı hepsi grup halinde sırtımda duruyordu biraz dikkatli bakınca takım yıldızı gibi göründüklerini fark ettim ama şuana kadar gördüğüm hiç bir takım yıldızına benzemiyorlardı

Aynanın önünden ayrılıp hemen camın önüne geçtim yıldızlar kar tanesi şeklinde gökyüzünde duruyordu

-"Eirlys Eira Ravenclaw!"

Diye bır ses geldi yıldızlardan

-"sen buraya ait değilsin buzlar Diyarına gel"

Anlamaz gözlerle Etrafa bakmaya başladım ama ses daha da yükseldi

-"Sen buraya ait değilsin çabuk Buzlar diyarına gel"

Yıldızların sesi artarken aklım iyice karşımaya başlamıştı ilk olarak neden buraya ait değildim ikinci olarak ise neden buz diyarına gitmem gerekiyordu orası sadece efsanelerde var olan bir yerdi daha önce kimse orayı canlı olarak görmemişti

Sırtımda oluşan yıldızlar canımı yakmaya başladığında ciddi olduklarını anladım ve etrafa bakındım

Ne kadar burayı terketmek saçma ve aptalca gelsede yıldızlara güvenmeliydim

Çünkü annem böyle yapardı

Etrafa bakındıktan sonra yanıma bir kaç kıyafet aldım ayrıca günlüğüm ve asamıda aldım tam odadan çıkacağım sırada yatağın yanında duran küçük kutuyu gördüm babam bunun annemin bana 18 yaşına gireceğim gün vericeğini söylemişti ama annem asla onu kendi verememişti bana