როდესაც ზარი დაირეკა სასადილოში ჩავდიოდი ჩემს საუკეთესო მეგობართან ერთად,როდესაც კარებს მივუახლოვდით ვიღაცამ მაჯაში ხელი ჩამავლო და ცარიელ კლასში შემათრია.როდესაც გონე მოვეგე იოსების გაბრაზებულ სახეს შევეჩეხე
-გაგიჟდი!სულ გადაირიე.
-მე გადავირიე ხო?სანდროსთან რას აკეთებდი?
-სანდრო ჩემი შეყვარებული არის!
ეს ვითხარი თუ არა კლასიდან გამოვარდი იოსები კი გამომეკიდა მიძახდა მაგრამ ხმას არ ვცემდი თითქოს იქ არ არსებობდა.ყველა ჩვენ გვიყურებდა ,მაგრამ ეს ფეხებზე მეკიდა სკოლიდან გამოვედი ფეხს ავუჩქარე და ჩემ სახლისკენ წავედი.სახლში მოვედი თუ არა ეგრევე ჩემს ოთახში ავედი კარები შევაღე და ჩემს ლიგინში წამოწოლილი მახარაძე დავინახე.გავშეშდი ვერ მივხვდი თუ აქ საიდან გაჩნდა,მაგრამ რომ დავინახე გაღებული ფანჯარა რომელიც დღეს ღია დამჩა სანამ სკოლაში წავიდოდი და უმაზე მიყუდებული კიბე მივხვდი თუ აქ როგორ ამოვიდა.
-აქ რას აკეთებ? ყვირილი დავიწყე
-სანამ ჩემს კითხვაზე პასუხს არ მივიღებ მანამდე აქედან ფეხს არ მოვიცვლი ტრის! უთხრა იოსებმა და ,,ტრისი'' ცინიზმით თქვა
-კარგი!მკითხე
-რას აკეთებდი სანდროსთან ერთად?
-არაფერი უბრალოდ ერთმანეთი მოგვწონს და ერთად ვართ!ვუთხარი გაღიზიანებულმა
-როგორ გამაცინე!შენ ახვლედიანთან არაფერი გესაქმება.ეს მითხრა თუ არა ეგრევე ადგა და როგორც მოვიდა ისე წავიდა ჩემი ოთახიდან.
გაბრაზებულმა ჩემი ნივთები მივყარე და ლოგინზე დავეხეთქე ცოტა ხანი ჭერს ვუყურებდი და ვფიქრობდი ჩემს ცხოვრებაზე,რომელიც იოსების გარეშე უფრო წყნარი იყო ამაზე ფიქრით კი სიზმრების სამყაროში გადავეშვი.მამცივნებდა და ამან გამომაღვიძა თურმე ფანჯარა ღიად დამჩენია თან უკვე მზე ჩადის,როდესაც ასადგომად წამოვიწიე მახარაძის სახეს შევეჩეხე ჩემს ითახში ჩემს სავარძელში მოკალათებული სიგარეტს ეწეოდა მაისური არ ეცვა მარცხრნა მხარზე ქონდა გადაკიდებული.მშვიდი სახით მიყურებდა და ჩემი მიმოფანტული ნივთები დაულაგებია როგორც მივხვდი უკვე დიდი ხანია ჩემს ოთახშია.
-აქ რა გინდა?ვუთხარი წყნარად
-უბრალოდ იმისთვის მოვედი რომ ბოდიში მომეხადა დღევანდელისთვის.
მე სიცილი წამცდა თვითონ კი გაკვირვებული სახით მიყურებდა
-მოიცა შენ რა ბოდიში მომიხადე?
-ხო ბოდიში მოგიხადე რა არის ამაში სასაცილო?
-უბრალოდ იოსებ შენ ბოდიშს არასდროს არ იხდი და გამიკვირდა
-ხო ბოდიშს არ ვიხდი იმის გამო რასაც ვაკეთებ შენ კი გამონაკლისი ხარ ტრის.
ამსრო მეუბნებოდა გამეღიმა
-კაი ბოდიში მიღებულია მახარაძე
-ისე ღიმილი გიხდება ტრის,უი ხო ეს მე მიმაქვს უცბად თავისი შარვლის უკანა ჯიბიდან ჩემი საყვარელი შარფი ამოაძვრინა .სანამ მე რამის თქმას მივასწრებდი უკვე წასული იყო.
ფანჯრიდან თავი რომ გავყავი თვალებში ჭორიკანა ნინა მიმხვდა რომელიც გაშტერებული უყურებდა ჩემს ფანჯარას.ამ მომენტში იმაზე ვფიქრობდი რომ ფანჯარა დამეკეტა,მაგრამ უცბად ნინამ ყვირილი დაიწყო.
-ბეა შენს ოთახში იოსებს რა უნდოდა?
-რა იოსები ნინა?ის აქ არ არის
-როგორ არა შენს ოთახში იყო დავინახე თუ როგორ გადმოძვრა
-არა იოსები არ იყო ჩემი ძმა გაიპარა ეტყობა თან დღეს დილით ბებიას ეჩხუბა
-არა ჩემი თვებით დავინახე რომ იოსები იყო
-მოკეტე რა ნინა!დაუყვირა მახარაძემ ამაზე საერთოდ გადაირია თან რომ არ ჩანდა ეგონა რომ ჩემს ოთახში იყო.
იოსები ადგა თურმე თავისი აივნის კარეფთან იჯდა და სიგარეტს ეზეოდა თან ზედა ჩაეცვა.ნინა კი გაბრაზებული წავიდა თავის გზაზე.მე კი ფანჯარადავკეტე და მეცადინეობა დავიწყე ამას,რომ მოვრჩი დავწექი და სიზმრების სამყაროში გადავედი.
————————————————————————
აბა კაია?კომენტარებს ველი💋🍒♥️
