HEAVEN KNOWS

Baby Freah

FREEN

FREAH AMARI PATRICIA ARMSTRONG CHANKIMHA

I whisper her name as I read it on her tomb. 

"Hi baby, kumusta ka na jan?" 

I ask her as if naman may makukuha akong sagot eh noh?!Yeah I know wala akong makukuhang sagot na sa kanya. But I know she's smiling at us right now.

"Guess who's here baby?" tanong ko ulit sa kanya as I face the person beside me and held her hand after that.

Nasa harap kami ngayon ng puntod niya at nakaupo sa isa sa mga couch sa loob ng museleo niya.

Yeah we build this para safe kami kung sakaling gusto namin dito matulog, makakatulog kami ng comportable.I used to sleep here too.

Sa kanya ako nagpupunta sa tuwing na mimiss ko siya at sa panahong inilalayo ni Beck ang sarili niya. 

May CR din naman dito sa loob kaya dito na rin ako naliligo bago ako umuwi para makapagbihis bago pumasok sa opisina.

Pero may napansin ako sa ibabaw ng nitso niya.

Napatayo ako at lumapit sa kinaroroonan nito. Fresh Flowers? It's fresh tulips. Parang kahapon lang to ah?

Hinawakan ko ito at inamoy. Napakunot ang noo ko at nilingon ang kasama ko. She smiled at me and held my hand while guiding me back to the couch. 

"Yeah babe, I was here yesterday with mom, right baby?"nakangiting tugon niya sa akin. 

Di pa man din ako nagtatanong pero alam na niya ang isasagot. Di ako umimik kaya nagpatuloy siya. " Dito ako nagpunta pagkatpos mong umalis ng bahay. "sabi niya habang pinipigilang ang sariling wag maiyak. 

She then held me both hands and started to talk again but this time umiiyak na siya. Di na niya napigilan pa. 

" In front of our daughter babe, I want to say I'm so so sorry for all the things I've done to you espescially to her babe.Ginusto ko lang lumayo sayo kasi akala ko yun yung makabubuti.Naging selfish ako not knowing na nasasaktan na kita ng sobra. I've been seeing a psychiatrist, babe dahil sa hindi na kinakaya ng utak ko ang mga nangyayari at akala ko yun yung magiging paraan para mawala sa utak ko ang pangyayari. Im sorry,Im sorry dahil naduwag ako at natakot na baka ako ang sisisihin mo sa pagkawala niya. If only I can go back to that time I will protect her as much as I could babe, if only. "tuluyan na siyang napahagulhol habang nagsasalita.

" husssh! Stop it my love! Stop blaming yourself that its your fault when it's not. No one's gonna blame that, it's an accident. " sabi ko in between my sobs and hug her after.

Ang sakit pagnakikitang umiiyak ang mahal mo at malaman mong mas mahirap payung pinagdaan niya kesa sa sayo. 

Wala kang magawa para hawiin ang sakit na nararamdaman niya sa mga oras nato. 

Hinayaan ko siyang umiyak nalang habang hagud hagud ko ang likod niya.