ADA'DAN Sabah alarmın sesiyle uyandım gözlerimi açıp etrafa baktım ve yataktan kalktım lavaboya ilerledim kapıyı açıcakken içeriden bir ses geldi. Aşağıda indim ve gördüğüm şey ile şok oldum.
CAN'DAN Sabah emirin sesiyle uyandım. Ilık bir duş aldıktan sonra aşağıya indim emir her zaman ki gibi elinde kahvesi telefonuna bakıyordu ensesine bir tane geçirdim acıyla inledi.
Emir: Ne yapıyorsun ya Can: hiç içimden geldi Emir: ya bir an önce yengeyi yanına alsan hep bana sarıyorsun sonra Can: az kaldı emir az
Evet miniğimi almaya çok az kalmıştı onu doya doya seve bilecektim. Ama şimdi kalsın çünkü benden nefret etmesini istemiyorum düşüncelerimdrn arınıp emire döndüm
Can: emir şu geçen günkü olaya hallettinmi Emir: hallettim abi ama neden böyle bir şey oldu anlamadım bir den Can: bende anlamadım emir ama halledicez Emir: tamam ben çıkıyorum görüşürüz Can: görüşürüz
ADA'DAN Eylül ve ipek kahvaltı hazırlıyodu daha doğrusu sadece çalışıyorlardı çünkü mutlaka savaş alnı gibi'ydi
Ada: kızlar ne yapıyorsunuz? İpek: şey biz kahvaltı hazırlamaya çalışıyorduk da ama Eylül: beceremedik pek Ada: onu fark ettim neyse siz yiyin etrafı toplayım benim dersim var geç kalmak üzereyim sizi seviyorum görüşürüz
Diyip evden montumu alarak çıktım okul çok uzak olmadığı için yürüyerek gidiyorum okula vardıktan 5 dk sonra hoca geldi ve derse başladı.
YAZARDAN Can evde işleri hallederken ada ise okulda can tabii biliyordu miniğinin okula gittiğini o yüzden okulda da adamları vardı. Ada şuanda arkadaşları ile kantinde oturuyordu son dersleri boş olduğu için kahve içip üç'ü de çıkıcaktı.
Eylül: kızlar ben kaçtım bay İpek: bende gittim bay Ada: durun birlikte çıkalım bari İpek: tamam hadi
Üçü aynanda üniversiteden çıkmış ve ayrılmışlardı tabi onu izleyen bir çift gözden haberi olmadan can'ın içi gidiyor'du sesini duyamamak kokusunu içini çekememek canını acıtıyordu kalbine söz dinleyemiyorum ve aklına gelen planı devreye sokmaya karar verdi. Arabayı çalıştırdı ve eve gitti evde sadece emir vardı
Can: sen niye hep buradasın acaba emir Emir: seni özlüyorum bebeğim Can: benimle düzgün konuş Emir: aman bir şey demedik
Ona göz devirip karşısındaki koltuğa yayıldı ve konuşmaya başladı
Can: Adayı yanıma almaya karar verdim
Emir ellerini açıp
Emir: şükürler olsun bana buluşmican artık
Dedi gerçekten emir'in bir tek derdi buydu
Can: sus lan neyse keyfimi seninle bozamam Emir: Eee ne yapıcaksın? Can: orasıda bana kalsın ben çalışma odasındayım Emir: iyi sen bilirsin bende çıkıyorum bay
Diyip çıktı can'ın aklında çok güzel plan vardı çok az kaldı minğinin yakında yanında olucaktı
ADA'DAN kızlarla ayrıldıktan sonra anne ve babamın mezarına gittim onları çok fazla hatırlamasamda onlara olan sevgimi unutmamıştım kim unuturduki onları çok özlüyordum mezarlıktan çıktıktan sonra eve gittim direk odaya gidip Ayıcıklı pijama takımımı giydim ve yatağa yattım yorganı kafama kar çektim ve uykuya daldım.
Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu dün akşam kızlar gelmiş beni yemeğe çağırmışlardı ama aç olamadıpım için uymayı tercih etmiştim sabaha kadar uyumuşum yataktan kalkıp giysi dolabını açtım ve v yaka siyah bir takım aldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(böyle bir şey hayal edin)
Giydikten sonra aşağıya indim kızlar bugün erken çıkmışlardı erken dersleri vardı ama bana bir şeyler hazırlayıp gitmişler bende biraz atıştırıp yediklerimi topladım ve montumu alıp evden çıktım bu sırada kulaklığımı taktım ve en sevdiğim şarkıyı ALONE'yi açtım. Ne kadar dalmışım bir duvara çarptım kafamı kaldırdım pardon duvar değil taş gibi adama çarpmışım
Ada: kusura bakmayın önüme bakmıyordum Adam: önemli değil küçük
Adamın küçük diğişiyle sinirlenmiştim ben KÜÇÜK değilim
Ada: Beyefendi ben KÜÇÜK değilim Adam: hayır KÜÇÜKSÜN Ada: sizinle uğraşamica geç kalıyorum zaten
Diyip adamın yanında uzaklaştım ne tuhaf adam neyse kafaya takmayayım telefonuma mesaj geldi eylülüdü
Bugün konferans varmış 10.05
Tamam bende geliyorum 10.06
Tamam gelince konuşuruz 10.06
Eylülle konuştuktan sonra telefonu cebime koydum ve okula gittim ipek ve eylül bahçede bankta oturuyorlardı yanlarına gittim arkada onlara sarıldım ve
Ada: Naber gençlik İpek: ay ada ödümüzü kopardın Eylül: evet ya neyse hadi konferansa geç kalıcaz
Dedi ve konferans salonuna gittik 5 dk sonra başladı ve kürsüye çıkan kişi ile ufak çaplı bir şok yaşadım.
Sizce kürsüye çıkan kişi kimdi?
Arkadaşlar bu benim ilk kitabım yanlışlarım varsa affedin İlk bölüm cenaze olduğu için geç geldi kusura bakmayın
