Handcuff /Taekook

3

Yazım yanlışları için özür dilerim
İyi okumalar
✨

Otobüsün camından hayatı sorgulamak. Her ne kadar eve gidiyor olsam da gitmek istemediğim tek yer şu an ev di. Normalde annemle babam işten geç gelirdi ikisi de cerrah tı ve haliyle çoğu zaman nöbetleri olurdu ve bu benim işime gelirdi. Ablam ise üniversite dolayısıyla eve sadece uyumadan uyumaya gelir zamanının çoğunu kütüphane de geçirirdi. Ailemin zoruyla bir tek ders çalışmaya zorlanan ben değildim. Seul üniversitesi hukuk öğrencisiydi hayali mi diye sorarsanız hayır değil. Ablam hep resim öğretmeni olmak istedi ama sağolsun biricik anne ve babam bu mesleğin para etmeyeceğini söyleyip hemen olaya el attılar. Benim hayalim ne mi idol olmak bu sayede hem model hemde oyuncu olabilirdim. Ama bunu aileme söylediğimde bana dedikleri söz "başımıza oyuncu olup ne yediği belirsiz rollerde mi oynayacaksın" oldu. O yüzden bana koydukları hedef mimarlık oldu. Kafamdaki düşüncelerle eve vardım. Hani demiştim ya az önce normal şartlarda diye şu an o şartlarda değildik çünkü şansıma sokayım ki üçü de evdeydi annem ve babam izin almış ablam ise evde dersi olmadığı için dinleniyordu kesin.

Elimi kaldırdım zile basmak için ama elim kapıya ulaşamadan askıda kaldı resmen o zile basamadım. O zile basmaya korktum başıma gelicekler için korktum.

SENDEN NEFRET EDİYORUM JEON NEFRET.

Daha fazla uzatmanın olayı yoktu elimi kapı ziline bastırdım ve gergin bir şekilde geri cebime soktum. Ne dicektim ki. Eğer okula gitmezse disiplinlik olucaktım. Ama kötü olan şey pişman değildim hemde hiç.

Aklıma dolan jungkook un patlamış elmacık kemiği gelince sırıttım güzel yüzüne kendimden bi hatıra bırakmıştım bakıp bakıp pişman olurdu belki. Düşüncelerimden ayıran şey kapının açılması oldu. Hassiktir kızaran elmacık kemiğim ve yaralanmış ellerim.

"Taehyung hoş geldin ellerini yıka odana geç yeni ders listesi geldi- senin yüzüne noldu."

Annem her zamanki gibi beni direk derse oturtmaya çalışıyordu artık alışmıştım bu hareketleri canımı yakmıyordu. Ama bu kurduğu cümle kesinlikle bir annenin telaşı değil sen yine mi kavga ettin kızgınlığıydı.

"Iı- bende sizle bu durumla ilgili bişi konuşucam babam nerde."

Hayır canıma susamadım ama sanırım bu olayı herkese aynı anda söyleyip olaydan kurtulmak daha cazipti. Adımlarımı salona çevirdiğimde ablamı merdivenlerden inerken gördüm yine her zamanki gibi bana koşup arkamdan sarılıcakken annem engel oldu. Bakmayın abla dedime aramızda iki yaş varda. Ve kötü olan bu ailede tek iyiliğimi isteyen de oydu.

"Taeyeon daha sonra devam edersiniz şimdi ciddi bi durumumuz var taehyung salona."

Hadi ama bu hareketleri beni sadece daha çok germekten başka hiç bişi yapmıyordu. Hareketlenip L koltuğun duvar dibindeki desenli olan pufuna oturup diyerlerininde oturmasını bekledim. Gözlerim babama kaydı. Her zamanki gibi şefkat den uzak o gözlerine.

"Direk konuya giricem benim biyoloji sınav kağıdım beni sevmeyen biri tarafından değiştirilmiş ve yüksek aldığım sınavdan sıfır aldım ama merak etmeyin ben durumu hocaya kanıtladım ve bu durumu düzelteceğini söyledi. Bende bunun üzerine bunu yapan çocuğu bulup dövdüm zaten çocuk iki senedir benimle uğraşıyordu ve ben hiç bişi yapmadım ama bu bardağı taşıran nokta oldu. Sonra müdür bizi yanına çağırıp ya veli ya disiplin dedi durum bu."

Uzun soluklu bir konuşmadan sonra nefeslenme ihtiyacı ile durdum ve babama baktım sorgular gibi bakıyodu.

"Hıımm peki neden senle uğraşıyo ne yaptın ona karşı"