Hayatımın İçinden

BARAN

Uyanmıştım , gözlerimi açmadım çünkü yatağımın yanında bi ağırlık vardı gözlerimi açmaya cesaretim yoktu belkide.. dün gecenin bana hediyesi kazan gibi bi kafaydı gözlerimi açtım ve yanımdaki adama baktım neler olduğunu anlamak için elimi şakaklarıma koydum ve düşündüm barı, denizin doğum gününü ,baranı , ettiğimiz dansı, ve içme anım kesik kesik aklıma geldi bunları düşünürken aynı yatakta olmamızın verdiği panikle barana tekmeyi salladım yataktan düştü sanırım baranın eviydi burası , baran sinirle kalkarken bana

''napıyosun ya'' dedi buna karşılık sinirle

'' burası neresi ve neden yanımda yattın '' diye haykırdım baran buna bi kahkaha attı .

''ilk önce burası benim evim vee dün gece o kadar sarhoştun ki belime yapıştın , korktuğunu ve yanında yatmamı istediğini söyledin , e tabi bende bişe diyemedim''

lanet olsun baranın yanımda kalmasını ben mi istemiştim ?utançla yerimden doğruldum üzerime baktığımda bana yeterince büyük gelen bi tişört ve şortla karşı karşıya kaldım . sinirle çığlığı basarken baran bana ''deli misin '' bakışlarını yolladı. ayağa kalktım şort belime çok boldu düşmemesi için elimle tutuyordum gözlerimi kocaman açarak

''bunları bana sen mi giydirdin ?'' dedim . baran bağırmamın sebebini anlamış olacak ki ''heee şu mesele '' diye yanıt verdi ve devam etti ''elbiseyle yatıramazdım demi seni ?'' dedi . ardından

''merak etme sana bişe yapmadım sadece üzerini değiştirdim '' dedi

''sağol ya çok normal bişe yapmış gibi söylüyosun bide''

''tamam izel uzatma lütfen buna ihtiyacın vardı ben mutfaktayım üzerini giyip gelirsin '' .

etrafa baktığımda sandalyenin üzerinde kıyafetim vardı . çantam sandalyenin yanında ve ayakkabılarım da yatağın sağındaydı hemen yatağı topladım,odayı havalanması için camını açtım ve aynadaki yansımama bi göz gezdirdim . baran makyajımı da silmişti ne kadar kızsam da bu hoşuma gitmişti benimle adeta bebek gibi herşeyimle ilgilenmişti ama bunu ona belli edemezdim basitlik olurdu . elbisemi giyemezdim sabah sabah ve dünden dolayı ayağımı ayakkabılar vurmuştu üzerimdeki şortu kıvıra kıvıra düşmesini engelleyerek mutfağı aramaya koyuldum . mutfağı ararken evdeki tablolar dikkatimi çekti ev kahverengi beyaz renkleriyle döşeliydi . duvarlar beyaz , koltuk takımları masalar kahverengiydi halılar püsküllü , yuvarlak desenli kahverengi ve beyaz renginden oluşuyodu bi erkek evine göre çok düzenli gelmişti bana . mutfağı buldum ve içeri girdim baran orda bişeylerle uğraşıyodu belkide gidip özür dilemeliydim sonuçta o bana iyilik yaparken çocuğu hamaranın köpeği gibi terslemiştim kısa bi öksürük yapıp bana dönmesini sağladım .

''ben, özür dilerim fazla tepki verdim''

''sorun yok izel '' dedi bu hareketim hoşuna gitmiş olmalı ki tebessüm etti gülmek ona yakışmıştı normalde pek insanlara yakıştırmazdım bu eylemi ama baranda güzeldi işte , gamzelerini ortaya çıkarmıştı , gözlerinin içi gülüyodu ben onu incelerken

'' çok yakışıklı olduğumu biliyorum izel yapma''

''onu nerden çıkardın?'' dedim

''yüzümü incelemenden '' dedi kısa ve net cevabıyla ama alttan almaya niyetim yoktu hemen bi yalan uyduruverdim

''yoo ben yüzünü incelemiyodum bikere , kiprik vardı da ''

''alırmısın?'' kirpik yalanıyla baranın yüzüne yaklaşmak zorunda kaldım boyu benden uzun olduğu için ayak uçlarıma basarak uzandım odunun eğilmeye niyeti yoktu çünkü.. kipriği alıyomuş gibi yaparken baranın da beni izlediğini fark ettim