Loser Or Mafia Leader?|HyunJennie~♡

1~Ezik Ninicik

[JENNIE]

Sabah baş ucumda çalan alarm'ın sesi ile uyandım ve telefonumu elime aldım. Önce alarmı kapattım ve dün gece gelen bildirimlere göz attım. Sonra yatağımdan kalktım ve telefonu yatağa bırakıp banyoya ilerledim.

Rutin işlerimi halledip banyodan çıktım ve giyinme odama gittim. Okul formalarımı giyip makyaj masamın önüne oturdum. Saçlarımı dağınık bir topuz yapıp dışarıda her zaman taktığım aslında numarasız olan gözlüğümü taktim. Tamamen farklı birine dönmüştüm.

Okulda her zaman zorbalık görürüm. Hatta bir lakabım da var. 'Ezik Ninicik' çok komik sanki. Dün akşam hazırladığım çantamı alıp aşağı indim. Buzdolabından bir çikolata kaptım ve ayakkabılarımı giyip evden çıktım.

Yaklaşık 15 dakika sonra okula sonunda gelebilmiştim. Başladı bizim mesai. Okula adımımı atar atmaz benden biraz uzun sert bir bedene çarpmam bir oldu. Başımı kaldırıp çarptığım kişiye baktım. Başka kim olabilir ki?

H:ooo ezik ninicik'de buradaymış! Hosgeldin ninicik!

Çoktan gülmeye ve dalga geçmeye başlamıştı bile. O benim zorbam. Hwang Hyunjin. Okulun popüler çocuklarından biri ve bu senenin başından beri bana zorbalık yapıyor.

Başımı öne eğip susmuştum. Sonra çikolata tuttuğum elimin sallandığını hissedince elime baktım. Hyunjin çikolatamı yiyordu. Üstelik o benim en sevdiğim çikolataydı.

"H-hey...ne yapıyorsun?"

Çikolatayı ısırdıktan sonra bana baktı ve dalga geçmeye devam etti.

H:çikolata yiyorum. Kör müsün?

"A-ama o benim-"

H:hadi ama ninicik! Alt tarafı çikolatanı yedim! Sana kimse paylaşmayı öğretmedi mi?!

"A-al. Senin olsun."

Çikolatayı eline tutuşturup hızlıca yanından ayrıldım ve sınıfıma gittim. Ne kadar ondan ayrı kalmaya çalışsamda ne yazık ki aynı sınıftaydık. En arka cam kenarındaki sırama oturdum ve kulaklıklarımı taktım. Taki kulaklığımdan ses gelmeyene kadar.

Yan tarafıma baktığımda gördüğüm manzara sinir kat sayımı arttırsada sakinleşmek zorundaydım. Hyunjin elindeki makasla kestiği kulaklığımın kopardığı parçasını sallarken gülüyordu.

"Ne yapıyorsun?"

H:eğleniyorum.

"A-ama kulaklığım"

H:banane kulaklığından?

Haklı onu ne ilgilendirir ki? Kalkıp sınıftan çıktım. Kolumdan tutulup sertçe duvara itilmemle sırtımdaki acı yanmaya başlamıştı.

H:benim sözüm bitmeden yanımdan ayrılamazsın! Duydun mu?! Kimse sana saygıyı öğretmedi mi?!

Bildiği başka söz yok mu bunun?

H:cevap ver bana!

Elini havaya kaldırdığında sıkıca gözlerimi kapatıp kendimi sıktım. Elini sertçe duvara vurup yüzüme doğru eğildi.

H:bana bak ve cevap ver. Duydun mu beni?!

"D-duydum"

H:duyamadım bir daha söyle!

"Duydum"

H:güzel git şimdi.

Gitmem için benden uzaklaştığında hızlıca koştum ve arka bahçeye kaçtım. Başım ağrıdığı için gözlüğümü çıkarıp bir kaç kez önce gözlerimi sonra başımı ovaladım.
______________________________________

Sonunda okul bittiğinde hızlıca sıramdan kalkıp çantamı aldım. Tam sıramdan çıkacakken birisinin bana çelme takmasıyla yere düştüm. Gözlüğüm yere düştü ama hızlıca yerden alıp tekrar taktım.

Tabii ki yine Hyunjin'den başkası değildi. Yavaşça ayağa kalkıp yürümeye devam ettim. Ama saçımdan sertçe tutulup geriye doğru çekilmemle acıdan dolayı gözlerimi kapattım.

H:ben sana ne dedim?! Beni dinlemeden gidemezsin demiştim! Değil mi?!

"E-evet. Özür dilerim."

H:akıllı ol ninicik. Yoksa fena yaparım.

Saçımdaki tutuşu sıkılaştırmıştı.

H:duydun mu?

"D-duydum"

H:iyi hadi git.

Beni öne doğru iktirip gitmeme izin vermişti. Hızlıca yürüyerek eve gittim.

Bu bölüm biraz kısa oldu ama ilk bölüm diye bir şey olmaz bence diğer bölüm daha uzun yazacağım.