Bu gün hayalerimin şehri New York taydim. Acaba bu sefer başıma hangi işler gelicekti. Üstümü giydim ve kendimi sokaklara attım. İstediğim tekşey herkesi mutlu etmekti.vede mutlu da edecektim.Biraz yolda yürürken birkaç çocuğun para istediğini gördüm. Evet galiba ilk mutlu etmek için bu çocuklardan başlıyacaktım. Biraz ilerledikten sonra çocuk benden para istediği zaman eline yüklü bir para verdim. Yoldan geçenler bana garip garip bakıyorlardı. Hayalerimin şehri bana garip geliyorlardı. Ama herkesin neden bana öyle baktığını ogrenecektim.
~~Yarın~~
Bu gün ilk işim bir arabayla burayı gezmekti. At Arabalı bir çocuk önümde durdu. Ve bende İngilizcem ile nereye gideceğimi söyledim. Çocuk bana öyle bir bakiyorduki çok korkunçtu. Etrafa bakarken geldiğimizi anladım. O çocuğu gormemeyi dileyerek ayrıldım. Günler çok çabuk geçiyordu. Bu sırada bir sürü fakirleri mutlu edip, doyuruyordum. Gerçektende bu sürede bir kez daha dünyanın çok adaletsiz bir yer olduğunu anladım. Şimdi sadece bavulumu toparlayacaktim gitme vakti benim için yaklasiyordu. Ama bir dakika penceremden sesler geliyordu kafamı o tarafa cevirdigimde o çocuğun orada olmamasını dilemekti.
~bol vote gelirse devam edeceğim ❤öpüldünüz~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Savaşcı
FantasyDünyada mutlu olmak ne kadar zor derler. Şahsen ben bu söze inananlardanim. Herkesin b*ktan bir hayatı vardır. Önemli olan bu hayat la nasıl başa çıktığımızdır. Bazıları bu hayata ne kadar zorlansalarda bu dünyaya katlanır.Ama bazıları katlanacak gü...
