~နားခိုရာချစ်စံအိမ်~(Completed )

~၃၅~

နောက်တစ်နေ့မနက်.....

Kim စံအိမ်တော်တွင်....

th:"မင်"ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုသေချာသွားအောင် နောက်တစ်ခါလောက် မစဥ်းစားတော့ဘူးလား....

ဂျီမင်တစ်ယောက် သူ့အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းတွေ...အဝတ်စားကို ကွာရှင်းပြီ နောက်တစ်နေ့ ကင်မ်စံအိမ်တွင် လာသိမ်းနေချိန် ထယ်ယောင်းလဲ ဂျီမင်ကိုအဲစကားကိုပြောလိုက်တယ်
ချစ်ရက်နဲ့ဒီလို့ဝေးရတော့မှာလား...မဖြစ်သင့်ဘူးမလား...

jm:ဘာကိုသေချာအောင် စဥ်းစားရအုန်းမှာလဲ...

ထိုစဥ်...

ဒေါက်...ဒေါက်....

nj:ဂျီမင်...ပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီးရင် သွားကြရအောင်လေ...

နယ်ကိုပြန်ဖို့ taxi ခေါ်ထားတာ ရောက်လို့ နန်ဂျွန်းတစ်ယောက် ဂျီမင်ကိုအိမ်ပေါ်ထပ်က အခန်းတံခါးသို့ခေါက်လိုက်ပြီ အပြင်ကနေလှမ်းခေည်လိုက်တယ်....

jm:ပြီးပါပြီ...hgy....

ထွက်သွားတော့မယ် ဂျီမင်ကို နောက်ကနေ
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် လှမ်းဖက်လိုက်တယ်...

jm:အင့်...

th:ထွက်မသွားပါနဲ့...အသက်ရယ်..."ကို"သေလိမ့်မယ်...

jm:ဘာလုပ်တာလဲ...ခုချက်ချင်းလွှတ်ပေး...ခုလို့လုပ်တာ
မသင့်လျှော်ဘူး...ကျွန်ပ်တို့ကခုချိန်မှာ ဘာမှာမသက်ဆိုင်တော့ဘူး သူစိမ်းတွေ.....

th:မလွှတ်ပေးနိုင်ဘူး...."ကို"နားကနေ "အသက်"ထွက်သွားမှာ "ကို"မလိုလားဘူး....

ထယ်ယောင်းရဲ့စကားများကိုလျစ်လျူလျက် နန်ဂျွန်းနဲ့အတူ
လိုက်ပါသွားခဲ့တယ်.....

ကျန်ခဲ့တယ်ထယ်ယောင်းခင်ဗျား ထိုနေရာမှာတင်
အရုပ်ကြိုးပျက် ကျောက်ရုပ်ပမာ တုန်ရီခြင်းမရှိ....

ဂျီမင်ရဲ့ခြေလှမ်းတွေလေးလံနေခဲ့တာ ဘယ့်သူ့မှာမသိပေမဲ့
သူ့ကိုယ့်တိုင် အဲလိမ်ညာခြင်းကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားနေရတယ်....

sg:ဂျီမင်...လာတော့လေ...ကားဆရာစောင့်နေတာကြာပြီ

jm:အွန်း....

ဂျီမင်လဲကားပေါ်ရောက်သည့်အထိ ငိုချင်တဲ့စိတ်ကိုမနဘ်းထိန်းချုပ်ထားခဲ့ရတယ်...