Αυτο το κεφαλαιο μπηκε γρηγορα για να μην εχετε παραπονο
"Λοιπον εδω ειναι το σπιτι " του λεω αν και ξερω πως το θυματε . Απλα ηθελα να σπαστω την σιωπη στην οποια βρισκομασταν εδω και ωρα .
" Ξερεις για κολλητους εδω και τοσα χρονια δεν πιστευα οτι θα ηταν τοσο αβολο να βρισκομασταν στο ιδιο αμαξι και να μην μιλαμε " λεει και σκαει ενα πονηρο γελιο. Σιγα σιγα αρχησε να σταματαει το αυτοκινητο αφου ειχαμε φτασει στο διαμερισμα μου .
" Θες να ανεβεις πανω ? " τον ρωταω
" Γιατι οχι ? .. δεν εχω και κατι καλυτερο να κανω ετσι κι αλλιως " . Μπηκαμε στο διαμερισμα , ανοιξα τα φωτα και πρως εκπληξη μου ολα ηταν στην εντελια αν και η πορτα ηταν ακομα σπασμενη απο το προηγουμενο περιστατικο . Για μια φορα στην ζωη μου χαρηκα που ειχαμε εξωπορτα !
" Ξες τι θυμηθηκα Λαμπρο ? " τον ρωταω καθως καθησαμε στον καναπε .
" Ωχ .. Για πες "
" Να θυμηθηκα τοτε που ειμασταν μικροι .. Και ελεγες οτι θα με παντρευτεις και τετοια παιδιαρισματα και θυμηθηκα τοτε που εισουν μικρος και επεζες ποδοσφαιρο και σου ηρθε η μπαλα στην μαπα καθως γελουσες και σου εσπασε αυτο το δοντι " του λεω γελωντας και διχνοντας το δοντι το οποιο εσπασε μικροτερος
" Χαχα και εσυ αλλο που δεν ηθελες .. Οσο για το δοντι παρατα μας μην θυμηθω εγω τα δικα σου παλια 'κατορθωματα' !" Λεει κουνοντας τα χερια του στον αερα .
" Εγω δεν εχω κατορθωματα .. " Γελαω .
" Θα το δουμε αυτο .. Τωρα φευγω .. Νυσταξα κιολας . Χαχα "
"Ενταξει νυσταλα .. Τα λεμε !"
" Εμ Σιλια μην αργησεις να κοιμηθεις . Θα ερθω το πρωι κατα τις 9 να σε παρω να πας να δεις τον , πως τον λενε .. " Με πειραζει βεβαια .. Παντα αυτο εκανε ετσι κι αλλιως
" Οο ενταξει .. Και τον λενε Βαγγελη" Του εδωσα ενα φιλι στο μαγουλο και μια σφικτη αγκαλια, φιλικη παντα ! Δηλαδη οσο μπορεσα αγκαλια γιατι οπως ειχα ξαναπει ηταν πολυ ψηλος ..
" Πρεπει να ψηλωσεις καποτε "
" Λαμπρο! "
" Χαχαχα καλα μικρη τα λεμε συγνωμη που στο χτυπαω . Αα και στα γενεθλια σου οταν σου ερθει ενα φορητο σκαμνακι για να ανεβαινεις, απο εμενα θα ειναι να ξες " λεει γελοντας , παλι πηραζοντας με .
" Χεσου" του απανταω εξισου χαμογελοντας και κλινωντας την πορτα . Πηγα στο δωματιο μου . Δεν μπορεσα να σκεφτομαι τον Βαγγελη και ειπα να μπω λιγο facebook μπας και ξεχαστω . Ειχα αληθεια αρκετο καιρο να μπω . Οχι και παρα πολυ αλλα μου φανηκε αιωνας γιατι πρεπει να παραδεχτω οτι ειμαι γενικα λιγακιι πορωμενη με το facebook. Αποφασησα να κανω μια κατασταση για να ευχαριστησω οσους μου ειχαν στειλει μηνυμα εκεινη την μερα και να τους ενημερωσω οτι και εγω και ο Βαγγελης ειμαστε μια χαρα και οτι θα βγει σε εναν μηνα απο το νοσοκομειο . Το ποσταρα , καθησα μια ωρα ή ισως να ταν και δυο ωρες , μπορει και τρεις ? τι να περιμενετε απο ενα πορωμενο παιδι του ιντερνετ . Ξαφνικα η πεινα μου με εβγαλε απο διαδικτυο καθως εκλεισα το λαπτοπ. Πηγα στην κουζινα , εφτιαξα ενα τοστ για να φαω και ηπια λιγο σκετο γαλα . Ειδα το ρολοι που ηταν κρεμαζμενο δτον τοιχο πανω απο την κουζινα . Ειχε παει κιολας 3.30 τα ξημερωματα . Παρολα αυτα ακομα δεν νιωθω να νυσταζω . αποφασιζω ομως να βαλω τις πυτζαμες μου , να παω στο κρεβατι μου και να κλεισω εστω τα ματια μου μονο για πεντε λεπτα ωστε να μπορεσει να με παρει ο υπνος .
________________________________________________________________________
