(Arel'in anlatımı) Erkenden uyanmıştım gözlerimi açtığımda annem yandaki koltukta uyuyordu hastanedeydik hala ne olduğunu bilmiyordum anlamıyordum kim yapmıştı bunu acaba herkes mi zehirlendi diye düşünüyordum çok garipti bi anda içeri birisi girdi o an gözlerimi kapattım uyumuş taklidi yapıyordum giren hemşireydi serum taktı ve hiç bir şey demeden gitti (Ayaz'ın Anlatımı) Uykulu gözlerle etrafa bakınırken Arel'in odasından bir hemşirenin çıktığını gördüm -Merhabalar Arel'in durumu nasıl içeri girebilir miyim? -Efendim Arel Hanımın durumu gayet iyi ve içeri girebilirsiniz -Teşekkürler dedim ve içeri girdim (Arel'in Anlatımıyla) İçeri biri daha giriyordu anlamadım ama yine uyuma taklidi yaptım sessizce girdi içeri kim olduğunu anlayamadım fakat bir süre sonra yüzüme doğru bi sıcaklık hissettim birisi yanağıma küçük bir buse kondurdu -Günaydınlar Efendim bu Ayazdı gözlerimi mutlulukla açtım -Günaydınlar Beyefendi diyerek gülümsedim -Uyuma numarasını hiç iyi yapamıyorsunuz bu sözleriyle gülmeye başladım ne kadar fazla güldüğümü bilmiyorum ama annemi uyandırmıştım -Günaydın çocuklar sabah sabah ne bu mutluluk diyerek güldü -Günaydın anne -Günaydın Manolya hanım dedi Ayaz -Bana hanım demene gerek yoz Ayazcığım bana teyze diyebilirsin -Tamam o zaman Manolya Teyze hepimiz yine gülüştük annem doktorumu çağırdı doktor bir süre sonra geldi -Merhabalar diyerek içeri girdi bizde hep bir ağızdan "Merhaba" dedik -Kızım bugün çıkabilir değil mi! -Evet çıkabilir test sonuçlarında bir sorun yok sadece bir gıda zehirlenmesi olmuş peki nasılsınız Arel hanım nasıl hissediyorsunuz -Çok iyi hissediyorum kendimi bir an önce evime gitmek istiyorum dedim -Tamam o zaman hemşire arkadaşlar gelir şimdi damar yolunuzu falan çıkardıktan sonra taburcu ederiz sizleri diyerek gülümseyerek odadan çıktı
yaklaşık yarım saat sonra bizde hastaneden çıkmıştık Ayazla ben arka koltukta oturuyorduk annemse arabayı sürüyordu eve geldiğimizde hemen odama koştum ve Herayı kucakladım annem ise bana "koşma" diyerek bağırıyordu Ayaz arkamdan gelmişti minik Hera ise beni özlemişti sanırım Ayaz odama girdiğinde etrafa bakıyordu -Nasıl odam sence diyerek güldüm -Çok güzel hoş bir aurası var dedi biraz oturduk ve konuştuk -Annen çok iyi biri peki baban,baban nerde -Bilmiyorum annem ve babam ben doğmadan hemen önce boşanmış babam gitmiş buralardan hiç tanımadım onu -Anladım -Sen benim hakkımda her şeyi biliyorsun ama ben senin hakkında hiçbir şey bilmiyorum -Anlatacak pek bişeyim yok ki benim -Annen,baban mesela nasıllar -Yoklar onlar trafik kazasında ölmüşler ben o sırada teyzemlerdeymişim daha 7 aylıkmışım sessizlik olmuştu -Aman boşver şimdi asıl sen nasıl zehirlendin -Aklımda bir şey var ama -Ne? -Beyza... -Evet olabilir manyak o kız ama bir şüpheli daha var -Kim? -Sen bayıldığında dışarı çıktım ambulans için dışarıda birisi vardı siyah kapüşonlu yüzünü görmedim göremedim yüzünde pişmanlık vardı Ayaz'ın ona sarıldım ve -Senin suçun yok yapacak bir şey yoktu -Özür dilerim -Sorun yok hadi gel mutfağa bir şeyler yiyelim mutfağa doğru yaklaşıyorduk ve burnumuza harika kokular geliyordu annem bize waffle yapmıştı harika görünüyordu -Eline sağlık anne çok güzel olmuş -Elinize sağlık teşekkür ederiz -Rica ederim çocuklar dedi annem bizde oturup yemeye başladık annemde yanımızdaydı ve Ayazla sohbet etti annem masada kalkarken kulağıma şunları fısıldadı -Kaçırma bu çocuğu o anda gülmeye başladım annemde sırıtarak yanımızdan ayrıldı Ayaz bana meraklı gözlerle bakıyordu -Eğer özel değilse ne dediğini bana söyler misin? -Tabii söyleyeyim "Bu çocuğu kaçırma" dedi Ayaz bu kelimelerle kahkahalara boğuldu güzel bir gün geçirmiştik Ayaza bugün bizde kalmasını istedim teklifimi kabul etmişti o gece birlikte bir sürü film izledik ve en sonunda uyuya kaldık...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
