Why Not Me[Minsung]

13.Bölüm

Minho'nun Ağzından

Asla yerde kanlar içerisinde yatan bir Jisung beklemiyordum hemen yanına koşup neresi kanadığına baktım sanırım kafasını yere vurduğu için kanıyordu yada beyin kanaması geçiriyordu onu kaldıracağım zaman bir şey farketmiştim vücudu buz gibiydi..
Hayır lütfen öyle bir şey olmamıştır umarım düşündüğüm şey olmamıştır hemen onu kucağıma alıp revire götürdüm. Beni yine derse göndermişlerdi moralim asla yerinde değildi Jisung'u üzüp ona vurmuştum tek güvendiği kişi bendim ama güvenini boşa çıkarmıştım kendimden iğreniyordum..

Okul biteli bir saat olmuştu ve ben Jisung'un başında bekliyordum onu beklerken bir şey farketmiştim kolunda bir sürü yara vardı biraz daha baktığımda bunların annesi yaptığını farketmiştim demek ki o gün kafasına vurulduğu zaman eve geç döndüğü için annesi ona kızdı onun için zor olmalı keşke ona bunları yaşatmasaydım bunları düşünürken yanağımda ıslaklık hissetmiştim evet ağlıyordum dayanamadım ve kafamı yere eğip ağlamaya başladım. Jisung'a baktığımda yavaş yavaş gözlerini açıyordu gözlerimi tam açtığında karşısında beni görünce göz bebeklerinin titrediğini gördüm ve birden yatağın son kısmına gitti ne yani benden korkuyor muydu? Ona bakarken birden eli kafasına gitti yüzüne baktığımda canı acımış gibi gözüküyordu o gün bende onun kafasını tutup yere vurduğum zaman bu kadar acımışmıydı canı? Ben bunları düşünürken Jisung konuşmaya başladı

Jisung: Minho fazla geç olmadan git ben kendim giderim

Minho: Hayır Jisung seni burada tek başına-

Jisung: Minho git.

Minho: Tamam bu arada Jisung

Jisung: Hm?

Minho: Ben şey dün için ö-özür dilerim yanlış anladım ve s-sana zarar verdim ben özür dilerim bilmiyordum kusura bakma..

Şuan çok pişman hissediyordum kendimi Jisung'a bunları çektirdiğim için ben bunları düşünürken Jisung yerinden kalktı önce yanıma geldi ama asla bunu beklemiyordum tokat atmıştı kafamı ona çevirdiğimde ağlıyordu sonra konuşmaya başladı

Jisung: Ne kadar kötü anlarımız olmuş olsada güzel bir histi Minho bana bu anları yaşattığın için teşekkür ederim ama artık hayattan soğudum böyle şeyleri kaldırabilecek gücüm kalmadı Minho merak etme yakın zamanda ölmüş olurum hem sen hemde dünya benim gibi bir iğrenç varlıktan kurtulur..

Jisung'un bu dediklerinden sonra daha içten ağlamaya başladım şimdi kine göre hıçkırararak ağlıyordum dayanamadım ve Jisung'a sarıldım oda benim saçımı okşuyordu çok güzel bir histi ve konuşmaya başladım

Minho: Jisung ben özür dilerim lütfen böyle konuşma ben gerçekten çok özür dilerim sana bunları yaşattığım için özür dilerim Jisung lütfen beni affet

Jisung: Merak etme Minho zaten seni affetmiştim o tokatı sadece sana ders vermek için atmıştım umarım canını yakmamışımdır acıdıysa özür dilerim

Minho: Asıl ben özür dilerim Jisung ben senin canını çok fazla acıttım çok özür dilerim Jisung..

Jisung: Tamam Minho hadi geç oldu evlerimize gidelim

Minho: Tamam hadi gidelim

Okuldan çıkmıştık ikimizin de evi yakın olduğu için beraber gidiyorduk eve yürürlen telefonlarımıza bildirim gelmişti baktığımızda annelerimiz yine 3 günlüğüne yoklardı yani Jisung bize geliyordu o yüzden Jisung'lara değil bize gidiyorduk

________________________________________

Özür dilerim bu bölüm kısa oldu ama
Birazdan uzun bir bölüm atmaya
Çalışacam İyi Günler♡