apologize

kaybedenler kulübü

                                diana

Yine haplarımı alamadan ayakta duramadım bu gece. Hep böyle oluyordu, kış günlerinde hastalık üstüne hastalık ekleniyordu bünyeme. Telefondaki bildirim seslerini duymak için can atıyordum. Acaba Sarah ne yapıyordur şimdi? O da özlemiş midir beni? Tatil dolayısıyla uzun zamandır görüşemiyoruz ne de olsa. Sarah ile aynı okulda olmamıza rağmen evlerimiz uzak olduğundan sık sık buluşamıyorduk zaten. Ne kadar mesaj atsam da bakamıyor artık.
En son geçen hafta konuştuk. Sınav konularıydı asıl konumuz fakat döne dolaşa farklı yerlere geldi. Bir kez daha söyledi orada beni sevdiğini. Boş ve sade sözcükler yazılıydı. "Seni seviyorum Diana." Neden sevdiğini bilmiyordum, gerçekten seviyor muydu bilmiyordum. Ama o üç kelime yüzümde gün boyu kalacak bir tebessüm oluşturuyordu. Ben de karşılık veriyordum o cümleye. "Ben de seni seviyorum Sarah." Ama benim kelimelerim sade ve boş değildi. Benim onu sevmemin nedenleri vardı. Benim onu sevdiğimi belli eden sözcüklerim ve hareketlerim vardı.
Ve yine yazdı o ağzına pelesenk olmuş cümleleri: "Sensiz yaşayamam,senin için her şeyi yaparım, sen üzülme..." Anlamı yok hiçbirinin harekete geçmediği sürece.

20 Aralık 2022

Küfürler ederek savurduğu tokatlar canımı öylesine yakıyordu ki. Gözümden akan yaşlar, yüzümdeki yaralara değdikçe yanıyordu. Acı çekiyordum. Tutmaya çalıştım babamın kollarını. 'Yapma' diye bağıran boğazım acıyordu. Bir kez daha bağırıyordum, bir kez daha acı içinde haykırıyordum. Fakat bunca çabama karşın dövülmemi donuk bir sıfatla izleyen kadınla karşı karşıya kalıyordum.
Geçen senenin yaz aylarında tanışmışlardı babamla. Gün geçtikçe daha da yakınlaştılar. Bunun bir felaket olacağını düşünmemiştim. O tatlı yüzün ardındaki belayı görmemiştim. Evlendiklerinde babamın kanına girip beni kötülediği günler babamdan yemediğim azar kalmıyordu. Keşke o günlerdeki gibi hâlâ azarlasa. Benim azar işitmem yetmemişti ona. Daha çok üzülmemi istiyordu. O azarlar küfürlere, o küfürler dayaklara dönüştü. Kendi odama kapanmaktan başka çare kalmamıştı. Yeni yere taşınmıştık ve yeni bir okula gitmem gerekti. İşte o zaman buldum Sarah'ı. Beni dinleyen ve anlayan tek kişiydi. Benimle ilgilenen ve benim için endişelenen birisiydi. Ben de bağlandım Sarah'a. Babamın o kadına bağlandığı gibi. Bir gelecek kurdum kafamda. Bizim geleceğimizi. Benim sevgim de arttı ona karşı. Vaktimizin çoğunu birlikte geçirmeye başlamıştık. Bir çok anı biriktirmiştik beraber. Nereden bilebilirdim aramıza giren küçük tepelerin dağlara dönüşeceğini.