Yes, Sir

6: Θεοφάνια.

"Σε βγάζω έξω για φαγητό" μου λέει, χωρίς να με ρωτήσει

Στριφογύρισα τα μάτια μου και πίεσα το ακουστικό στο αυτί μου.
"Δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό"

"Ναι πρέπει"γέλασε."έχω να σε δω αρκετές μέρες"

"Εντάξει Edward, ευχαριστώ." Του είπα πριν κλείσω το τηλέφωνο.

Ετοίμασα τα πράγματα μου και πήρα κάτι χαρτιά που πρέπει να πάω στον Harry μαζί με το σάντουιτς του . κοίταξα από το παράθυρο. Μιλάει πάλι με τον Louis.Δεν μπορώ να καταλάβω πως η Styles Interprises είναι τόσο επιτυχημένη εταιρεία αφού ο διευθυντής κάθεται όλη μέρα.

Καθώς εφτασα έξω από την πόρτα του γραφείου του σταμάτησα γιατί άκουσα το όνομα μου.

"Δεν ξέρω φίλε . πιστεύω πως η Anne είναι όμορφη" είπε ο Louis.

"Μάλλον πρέπει να τσεκάρεις την όραση σου Louis...εννοώ τι φούστες είναι αυτές που φοράει κάθε μέρα;Δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι γραμματέας ή καλόγρια. Και αυτός ο κότσος δεν της πηγαίνει." χλέυασε ο Harry.

"Λοιπόν οι φούστες της είναι όντως λίγο μακριές. " συμφώνησε ο Louis.

"Εκτός από αυτά είναι και η πιο περίεργη γραματτέας που είχα ποτέ.Έπρεπε να είχες ακούσει τι μου είπε χθες."

Αποφάσισα οτι τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή να μπω μέσα, καθώς δεν άντεχα να ακούσω περισσότερα.Τα μάγουλα μου κοκκίνησαν από θυμό. Αυτό ήταν. Τώρα πραγματικά τον μισώ.

"Ορίστε τα χαρτιά που ζητήσατε και το μεσημεριανό σας κύριε Styles."

Δεν ήθελα να τον κοιτάξω στα μάτια, αλλά κατάλαβα ότι ενιωθε λίγο ένοχος. Εύχομαι να αναρωτιέται πόση ώρα ήμουν έξω και τί ακριβώς έχω ακούσει.

Έφυγα αμέσως από το γραφείο και τον άφησα παγωμένο στην θέση του.
Αφού βρίσκομαι στον διάδρομο μόνη μου κοιτάζω την φούστα μου . αλήθεια είναι τόσο κοντή; πάντα πίστευα ότι ήταν αρκετά επαγγελματική . Εντάξει ίσως είναι πιο μακριά από αυτές που φοράνε οι άλλες γυναίκες εδώ, αλλά ποτέ δεν ένιωσα τόσο άσχημα όσο τώρα.

Όταν μπαίνω στο ασανσέρ αμέσως κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Σταμάτησα να φοράω make up όταν έχασα την δουλειά μου στη Miller και τώρα το πρόσωπο μου δείχνει χλωμό. Πώς και δεν το κατάλαβα πιο νωρίς;

Θέλω πραγματικά να δείρω τον Harry που με κορόιδεψε αλλά όσα είπε είναι αλήθεια.Τα ρούχα μου είναι βαρετά και οι φούστες μου πραγματικά πολύ μακριές για ένα κορίτσι 22 χρονών.Ούτε καν που είχα παρατηρήσει ότι έχω χάσει κιλά μετά από τον χωρισμό μου με τον Ryan. Το μπλουζάκι και η φούστα που φοράω αγκάλιαζαν υπέροχα τις καμπύλες που είχα αλλά τώρα δείχνουν απαίσια πάνω μου.

Πρέπει να φύγω από εδώ. Δάκρυα παλεύουν να βγουν από τα μάτια μου και γρήγορα προσπαθώ να ηρεμήσω.

Έχασα ακόμα και τον εαυτό μου εξαιτίας του Ryan.

Δεν πρόκειται να συνεχιστεί άλλο αυτό.

Οι πόρτες του ασανσέρ άνοιξαν φανερώνοντας τον Edward.

Προσπάθησα άδικα να χαμογελάσω αλλά δεν τα κατάφερα και έτσι έμεινα να τον κοιτάω απλά.

"Δεν μου φαίνεσαι και πολύ καλά"μου είπε.
"Δεν θέλω να το συζητήσω τώρα edward..θα σου πω άλλη στιγμή".δεν το συνέχισε περαιτέρω και είμαι χαρούμενη γιαυτο.

********

Όταν έφυγα από το γραφείο, αντί να πάω σπίτι όπως κάθε φορα, οδήγησα μέχρι το πιο κοντινό γυμναστηριο και έγινα μέλος. Αποφάσισα οτι δεν θα είμαι μια αξιολύπητη γυναίκα πια.Θα βρω ξανά την ζωντάνια μου.Ο Ryan κατάφερε να καταστρέψει την άνετη και όμορφη Anne που κάποτε ήμουν.Το γυμναστηριο θα βοηθήσει λίγο περισσότερο στην εμφάνιση μου!

Μετά από αυτό πήγα σε ένα μαγαζί και πήρα διάφορα ρούχα και φορέματα για την δουλειά. Αυτή τη φορα πάνω απο το γόνατο.

Δεν έχω πληρωθεί ακόμα, αλλά μετά τη συζήτηση μου με τον Edward ο Harry αποκλειεται να με απολύσει.

Τα λόγια που μου είπε η Renee επαναλαμβανονται στο μυαλό μου . Ήταν σωστή. Δεν ήμουν τίποτα παρά μόνο μια σκύλα προς το αφεντικό μου γιατί απλά φοβόμουν. Φοβόμουν ότι θα είναι ακριβώς ίδιος με τον Ryan.

Ωστόσο ξέρω ότι ο Ryan και ο Harry είναι δύο εντελώς διαφορετικά άτομα . παρόλο που ο Harry δεν είναι και το καλύτερο άτομο που έχω γνωρίσει, βαθιά μέσα μου ξέρω ότι δεν θα μου έκανε ποτέ αυτά που έκανε ο Ryan.

Όταν έφτασα επιτέλους σπίτι, η ώρα είναι 10 . Έβγαλα γρήγορα τα ρούχα μου καθώς μπήκα στο μπάνιο. Εκεί είδα στην άκρη από το ντουλάπι ακουμπισμενα τα καλλυντικά μου . Χαμογέλασα ελαφρά. Αύριο θα είναι μια μεγάλη μέρα για μένα. Θα ζωντανέψω ξανά.

Έβαλα τις πιτζάμες μου και μπήκα κάτω από τα ζεστά σκεπάσματα σκεπτόμενη όχι για το παρελθόν μου αλλά για το μέλλον μου . Χαμογέλασα ξανά . Υπάρχει ένα καινούργιο συναίσθημα στο στήθος μου . Ένα που χορεύει, γελάει και ζεσταίνει την καρδιά μου.

Είναι ελπίδα!